Księga Przysłów 6. „Jest sześć rzeczy, których nienawidzi PAN, siedem budzi w nim odrazę…”

Księga Przysłów 6: tekst

Księga Przysłów 6:1

Synu mój,  jeśli  poręczyłeś za swego bliźniego i  dałeś porękę  za obcego;

Księga Przysłów 6:2

Związałeś się słowami ust twoich, schwytany jesteś mową twoich ust.

Księga Przysłów 6:3

 Uczyń więc tak, synu mój, uwolnij się, gdy wpadłeś w ręce swego bliźniego; idź, upokórz się i nalegaj na twego bliźniego.

Księga Przysłów 6:4

Nie daj snu swoim oczom i nie pozwól powiekom drzemać.

Księga Przysłów 6:5

Uwolnij się jak sarna z rąk myśliwego i jak ptak z ręki ptasznika.

Księga Przysłów 6:6

 Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej drogom i bądź mądry;

Księga Przysłów 6:7

Chociaż nie ma ona wodza ani przełożonego, ani pana;

Księga Przysłów 6:8

To w lecie przygotowuje swój pokarm i gromadzi w żniwa swą żywność.

Księga Przysłów 6:9

Jak długo będziesz leżał, leniwcze? Kiedy wstaniesz ze swego snu?

Księga Przysłów 6:10

Jeszcze trochę snu, trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć;

Księga Przysłów 6:11

 A twoje ubóstwo przyjdzie jak podróżny i twój niedostatek jak mąż uzbrojony.

Księga Przysłów 6:12

 Człowiek nikczemny i niegodziwy chodzi z przewrotnością na ustach;

Księga Przysłów 6:13

Mruga swymi oczyma, mówi swymi nogami, wskazuje swymi palcami;

Księga Przysłów 6:14

Przewrotność jest w jego sercu, stale knuje zło i sieje niezgodę.

Księga Przysłów 6:15

Dlatego nagle spadnie na niego nieszczęście; nagle zostanie złamany i pozbawiony ratunku.

Księga Przysłów 6:16

Jest sześć rzeczy, których nienawidzi PAN, siedem budzi w nim odrazę:

Księga Przysłów 6:17

Wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną;

Księga Przysłów 6:18

 Serce, które knuje złe myśli; nogi, które spiesznie biegną do zła;

Księga Przysłów 6:19

Fałszywy świadek, który mówi kłamstwa, i ten, który sieje niezgodę między braćmi.

Księga Przysłów 6:20

Synu mój, strzeż przykazania twego ojca i nie odrzucaj prawa twojej matki.

Księga Przysłów 6:21

Przywiąż je na zawsze do serca twego i zawieś je sobie na szyi.

Księga Przysłów 6:22

Gdy będziesz chodził, poprowadzi cię; gdy zaśniesz, strzec cię będzie, a gdy się obudzisz, będzie mówić do ciebie;

Księga Przysłów 6:23

Bo przykazanie jest pochodnią, prawo światłością, a upomnienia do karności są drogą życia;

Księga Przysłów 6:23

Czytaj także: Ks. Kapłańska 24:2 – o palących się lampach

Księga Przysłów 6:24

Aby cię strzegły przed złą kobietą i przed gładkim językiem obcej kobiety.

Księga Przysłów 6:25

Nie pożądaj w twoim sercu jej piękności i niech cię nie łowi swymi powiekami.

Księga Przysłów 6:26

 Bo dla kobiety nierządnej zubożeje człowiek o kawałek chleba, a żona cudzołożna czyha na cenne życie.

Księga Przysłów 6:27

Czy może ktoś wziąć ogień w zanadrze, a jego szaty się nie spalą?

Księga Przysłów 6:28

 Czy może ktoś chodzić po rozżarzonych węglach, a jego nogi się nie poparzą?

Księga Przysłów 6:29

Tak ten, kto wchodzi do żony swego bliźniego; ktokolwiek ją dotknie, nie będzie bez winy.

Księga Przysłów 6:30

Nie pogardza się złodziejem, jeśli kradnie, by nasycić swoją duszę, będąc głodnym;

Księga Przysłów 6:31

Ale jeśli go złapią, zwróci siedmiokrotnie albo odda cały dobytek swego domu. [komentarz]

Księga Przysłów 6:32

Lecz kto cudzołoży z kobietą, jest pozbawiony rozsądku; kto tak robi, gubi swoją duszę.

Księga Przysłów 6:33

Znajdzie chłostę i wstyd, a jego hańba nie będzie zmazana.

Księga Przysłów 6:34

Bo zazdrość rozpala gniew mężczyzny i nie będzie pobłażał w dniu zemsty.

Księga Przysłów 6:35

Nie będzie miał względu na żaden okup i nie przyjmie darów, choćbyś najwięcej mu dawał.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska

więcej o Biblii Gdańskiej tutaj

Księga Przysłów 6: komentarze

Księga Przysłów 6:31: Czy kradzież może być usprawiedliwiona?

Konkluzją wersetu 6:30 („Nie ma hańby dla tego, kto kradnie, by napełnić swe wnętrze, gdy głodny”; BT), jest stwierdzenie, że złodziej musi oddać siedmiokrotność zagrabionego mienia. W Wyjścia 22:1-8 czytamy o dwukrotności zwrotu.

Co ciekawe, Tomasz z Akwinu, uważał, że „wielka potrzeba” usprawiedliwia kradzież. W swojej pracy „Summa theologiae”, pisał:

W razie potrzeby wszystko jest wspólne. Nie wydaje się więc być grzechem [jakiegokolwiek rodzaju], jeśli jedna osoba [w wielkiej potrzebie] zabiera rzecz należącą do [obfitości] drugiej, gdyż stała się wspólna w wyniku jej [tej osoby – red.] potrzeby ¹

Księga Przysłów: pozostałe rozdziały

Przypisy

1. cytat za: A History of Werstern Philosophy. From the Pre-Socratics to Postmodernism; C. Stephen Evans; IVP Academic; 2018 r.; s. 202