Księga Przysłów 12: tekst

Księga Przysłów 12:1

Kto  kocha  karność, kocha wiedzę,   a kto  nienawidzi upomnienia, jest głupi.

Więcej o wersecie
Powiązane wersety [TSK]
 „kocha…”  Przysłów 2:10-11; Przysłów 8:17; Przysłów 8:32; Przysłów 18:1; Psa 119:27; Psa 119:97-100; 2 Tesaloniczan 2:10
 „a kto…”  Przysłów 5:12-13; Przysłów 9:7,8; Psalm 32:9; Psalm 92:6; Izajasza 1:3

Księga Przysłów 12:2

Dobry człowiek zdobędzie łaskę PANA, ale PAN potępi podstępnego.

Księga Przysłów 12:3

Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.

Księga Przysłów 12:4

Żona cnotliwa jest koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, jest jak zgnilizna w jego kościach.

Księga Przysłów 12:5

Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.

Księga Przysłów 12:6

Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.

Księga Przysłów 12:7

Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.

Księga Przysłów 12:8

Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.

Księga Przysłów 12:9

Lepszy jest człowiek wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.

Księga Przysłów 12:10

Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.

Księga Przysłów 12:11

Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.

Księga Przysłów 12:12

Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje owoc.

Księga Przysłów 12:13

Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.

Księga Przysłów 12:14

Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za dzieła swoich rąk otrzyma zapłatę.

Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok

Księga Przysłów 12:15

Droga głupiego wydaje się słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.

Księga Przysłów 12:16

Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.

Księga Przysłów 12:17

 Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.

Księga Przysłów 12:18

Znajdzie się taki, którego słowa są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych jest lekarstwem.

Księga Przysłów 12:19

Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy trwa króciutko.

Księga Przysłów 12:20

Podstęp jest w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój jest radość.

Księga Przysłów 12:20

Księga Przysłów 12:20

Księga Przysłów 12:21

Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.

Księga Przysłów 12:22

Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.

Księga Przysłów 12:23

Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.

Księga Przysłów 12:24

Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.

Księga Przysłów 12:25

Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.

Księga Przysłów 12:26

Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.

Księga Przysłów 12:27

Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego jest cenne.

Księga Przysłów 12:28

Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska

więcej o Biblii Gdańskiej tutaj

Księga Przysłów: pozostałe rozdziały