Księga Przysłów 17: tekst

Księga Przysłów 17:1

Lepszy jest kęs suchego chleba, a przy tym spokój, niż dom pełen bydła ofiarnego z kłótnią.

Księga Przysłów 17:2

Sługa roztropny będzie panował nad synem, który przynosi hańbę, i wraz z jego braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.

Księga Przysłów 17:3

Tygiel dla srebra, piec dla złota, ale serca bada PAN.

Księga Przysłów 17:4

 Zły zważa na wargi fałszywe, a kłamca słucha przewrotnego języka .

Więcej o wersecie
Powiązane wersety [TSK]
 cały werset  Przysłów 28:4; 1 Samuela 22:7-11; 1 Królewska 22:6-28; Izajasza 30:10; Jeremiasza 5:31; 2 Tymoteusza 4:3-4; 1 Jana 4:5; Objawienia 13:3-8
Powiązane artykuły * Co Biblia mówi o plotkowaniu

Księga Przysłów 17:5

Kto naśmiewa się z ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a kto się cieszy z nieszczęścia, nie uniknie kary.

Księga Przysłów 17:6

Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.

Księga Przysłów 17:7

Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.

Księga Przysłów 17:8

Dar jest jak drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek z nim zmierza, ma powodzenie.

Księga Przysłów 17:9

Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.

Księga Przysłów 17:10

Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.

Księga Przysłów 17:11

Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.

Księga Przysłów 17:12

Lepiej człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.

Księga Przysłów 17:13

Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.

Księga Przysłów 17:14

Kto zaczyna kłótnię, jest jak ten, co puszcza wodę; dlatego zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.

Księga Przysłów 17:15

Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.

Księga Przysłów 17:16

Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, skoro nie ma rozumu?

Księga Przysłów 17:17

Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.

Księga Przysłów 17:18

Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.

Księga Przysłów 17:19

Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.

Księga Przysłów 17:20

Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.

Księga Przysłów 17:21

Kto spłodzi głupca, zrobi to na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.

Księga Przysłów 17:22

Wesołe serce działa dobrze jak lekarstwo, a przygnębiony duch wysusza kości.

Księga Przysłów 17:23

Niegodziwy bierze dar z zanadrza, aby wypaczać ścieżki sądu.

Księga Przysłów 17:24

Mądrość jest przed obliczem rozumnego, a oczy głupca są aż na krańcu ziemi.

Księga Przysłów 17:25

Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca i goryczą dla rodzicielki.

Księga Przysłów 17:26

Zaprawdę to niedobrze wymierzyć karę sprawiedliwemu ani bić władców za prawość.

Księga Przysłów 17:27

Kto ma wiedzę, powściąga swoje słowa, człowiek roztropny jest zacnego ducha.

Księga Przysłów 17:28

Nawet głupi, gdy milczy, uchodzi za mądrego, a kto zamyka swoje wargi – za rozumnego.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska

więcej o Biblii Gdańskiej tutaj

Księga Przysłów: pozostałe rozdziały