Księga Przysłów 19. ” Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo” (UBG)

Księga Przysłów 19: tekst

Księga Przysłów 19:1

Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.

Księga Przysłów 19:2

 Nie jest też  dobrze, by dusza nie miała wiedzy,  a kto  jest prędkich nóg, grzeszy.

Księga Przysłów 19:3

Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.

Księga Przysłów 19:4

Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.

Księga Przysłów 19:5

Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, nie ujdzie.

Księga Przysłów 19:6

 Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.

Księga Przysłów 19:7

Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego jego przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.

Księga Przysłów 19:8

Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a kto strzeże roztropności, znajdzie dobro.

Księga Przysłów 19:9

Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.

Księga Przysłów 19:10

Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.

Księga Przysłów 19:11

Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą jest darować wykroczenie.

Księga Przysłów 19:12

Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.

Księga Przysłów 19:13

Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.

Księga Przysłów 19:13

Księga Przysłów 19:14

Dom i bogactwo są dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.

Księga Przysłów 19:15

Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.

Księga Przysłów 19:16

Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, ale kto gardzi swymi drogami, zginie.

Księga Przysłów 19:17

 Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

Księga Przysłów 19:17

Księga Przysłów 19:18

Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.

Księga Przysłów 19:19

Człowiek wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli go uwolnisz, znowu będziesz musiał to zrobić.

Księga Przysłów 19:20

Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.

Księga Przysłów 19:21

Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.

Księga Przysłów 19:22

Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.

Księga Przysłów 19:23

Bojaźń PANA prowadzi do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.

Księga Przysłów 19:24

Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.

Księga Przysłów 19:25

Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.

Księga Przysłów 19:26

Kto trwoni dobra ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.

Księga Przysłów 19:27

Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.

Księga Przysłów 19:28

Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.

Księga Przysłów 19:29

Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.