Spis treści
To również są przysłowia Salomona, które przepisali mężowie Ezechiasza, króla Judy. Chwałą Boga jest sprawę taić, ale chwałą królów – dociekać sprawy. Wysokość niebios i głębia ziemi, i serca królów są niezbadane. Usuń żużel ze srebra, a wyjdzie naczynie dla złotnika. Usuń niegodziwego sprzed króla, a jego tron umocni się w sprawiedliwości. Nie wywyższaj się przed królem i nie stawaj na miejscu wielkich; Bo lepiej, żeby ci powiedziano: Podejdź tu, niż żeby cię poniżono przed księciem, którego twoje oczy widziały. Nie spiesz się do kłótni, bo na końcu nie będziesz wiedział, co zrobić, gdy cię zawstydzi twój bliźni. Załatw sprawę ze swoim bliźnim i nie zdradzaj tajemnicy drugiemu; By ten, który słucha, nie zawstydził cię, a twoja niesława nie przylgnęła do ciebie. Odpowiednio wypowiedziane słowo jest jak złote jabłko w srebrnych rzeźbach. Jak złoty kolczyk i klejnot ze szczerego złota tak jest dla uszu posłusznego ten, który mądrze strofuje. Czym chłód śniegu w czasie żniwa, tym wierny posłaniec dla tych, którzy go posyłają, bo pokrzepia dusze swych panów. Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu. Cierpliwością można przekonać władcę, a łagodny język łamie kości. Czy znalazłeś miód? Zjedz tyle, ile trzeba, byś objadłszy się, nie zwrócił go. Oddal nogę od domu bliźniego, by nie miał cię dość i cię nie znienawidził. Kto mówi fałszywe świadectwo przeciw swemu bliźniemu, jest młotem i mieczem, i ostrą strzałą. Ufność w człowieka niewiernego w dniu ucisku jest jak złamany ząb i zwichnięta noga. Jak ten, kto zabiera odzienie w czasie zimy i jak ocet na saletrze taki jest ten, kto śpiewa pieśni smutnemu sercu. Bo zgarniesz rozżarzone węgle na jego głowę, a PAN cię nagrodzi. Jak północny wiatr przepędza deszcz, tak gniewna twarz przepędza plotkarski język. Lepiej mieszkać w kącie pod dachem niż z kłótliwą żoną w przestronnym domu. Jak zimna woda dla pragnącej duszy, tak dobra wieść z dalekiej ziemi. Jak zmącone źródło i zepsuty zdrój, tak sprawiedliwy, który upada przed niegodziwym. Niedobrze jest jeść za dużo miodu, a szukanie własnej chwały nie jest chwałą. Człowiek, który nie panuje nad swoim duchem, jest jak miasto zburzone i bez muru. przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska więcej o Biblii Gdańskiej tutajKsięga Przysłów 25: tekst
Księga Przysłów 25:1
Księga Przysłów 25:2
Księga Przysłów 25:3
Księga Przysłów 25:4
Księga Przysłów 25:5
Księga Przysłów 25:6
Księga Przysłów 25:7
Księga Przysłów 25:8
Księga Przysłów 25:9
Księga Przysłów 25:10
Księga Przysłów 25:11
Księga Przysłów 25:12
Księga Przysłów 25:13
Księga Przysłów 25:14
Księga Przysłów 25:15
Księga Przysłów 25:16
Księga Przysłów 25:17
Księga Przysłów 25:18
Księga Przysłów 25:19
Księga Przysłów 25:20
Księga Przysłów 25:21
Jeśli twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go chlebem, a jeśli jest spragniony, napój go wodą;
Księga Przysłów 25:22
Księga Przysłów 25:23
Księga Przysłów 25:24
Księga Przysłów 25:25
Księga Przysłów 25:26
Księga Przysłów 25:27
Księga Przysłów 25:28
Księga Przysłów: pozostałe rozdziały