Spis treści
W człowieku są zamysły serca, ale odpowiedź języka jest od PANA. Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy. Powierz PANU swe dzieła, a twoje zamysły będą utwierdzone. PAN uczynił wszystko dla samego siebie, nawet niegodziwego na dzień zła. Każdy, który jest wyniosłego serca, budzi odrazę w PANU; choć weźmie innych do pomocy, nie uniknie kary. Dzięki miłosierdziu i prawdzie oczyszcza się nieprawość, a w bojaźni PANA oddalamy się od zła. Gdy drogi człowieka podobają się PANU, to godzi z nim nawet jego nieprzyjaciół. Lepiej mieć mało ze sprawiedliwością niż wiele dochodów nieprawnych. Serce człowieka obmyśla swe drogi, ale PAN kieruje jego krokami. Wyrok Boży jest na wargach króla; jego usta nie błądzą w sądzie. Sprawiedliwa waga i szale należą do PANA i wszystkie odważniki w worku są jego dziełem. Popełnienie niegodziwości budzi odrazę w królach, bo sprawiedliwością tron jest umocniony. Wargi sprawiedliwe są rozkoszą królów, kochają oni tego, który mówi to, co słuszne. Gniew króla jest posłańcem śmierci, ale mądry człowiek przebłaga go. W jasności twarzy króla jest życie, a jego przychylność jest jak obłok z późnym deszczem. Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok O wiele lepiej jest nabyć mądrość niż złoto; a nabyć rozum lepiej niż srebro. Droga prawych to odstąpić od zła; kto strzeże swojej drogi, strzeże swej duszy. Pycha poprzedza zgubę, a wyniosły duch – upadek. Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi. Kto zważa na słowo, znajdzie dobro, a kto ufa PANU, jest błogosławiony. Kto jest mądrego serca, zwie się rozumnym, a słodycz warg pomnaża wiedzę. Rozum jest zdrojem życia dla tych, którzy go mają, a pouczenie głupich jest głupotą. Serce mądrego czyni jego usta roztropnymi i dodaje nauki jego wargom. Miłe słowa są jak plaster miodu, słodycz dla duszy i lekarstwo dla kości. Jest droga, która wydaje się człowiekowi słuszna, ale jej końcem jest droga do śmierci. Robotnik pracuje dla siebie, bo usta pobudzają go do tego. Człowiek nikczemny wykopuje zło, a na jego wargach jakby ogień płonący. Człowiek przewrotny rozsiewa spory, a plotkarz rozdziela przyjaciół. Człowiek gwałtowny zwabia swego bliźniego i wprowadza go na drogę niedobrą. Mruga swymi oczami, by knuć podstępy; rusza wargami i popełnia zło. Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, jest lepszy niż ten, kto zdobywa miasto. Losy wrzuca się w zanadrze, ale całe rozstrzygnięcie ich zależy od PANA. przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska więcej o Biblii Gdańskiej tutajKsięga Przysłów 16: tekst
Księga Przysłów 16:1
Księga Przysłów 16:2
Księga Przysłów 16:3
Księga Przysłów 16:4
Księga Przysłów 16:5
Księga Przysłów 16:6
Księga Przysłów 16:7
Księga Przysłów 16:8
Księga Przysłów 16:9
Księga Przysłów 16:10
Księga Przysłów 16:11
Księga Przysłów 16:12
Księga Przysłów 16:13
Księga Przysłów 16:14
Księga Przysłów 16:15
Księga Przysłów 16:16
Księga Przysłów 16:17
Księga Przysłów 16:18
Księga Przysłów 16:19
Księga Przysłów 16:20
Księga Przysłów 16:21
Księga Przysłów 16:22
Księga Przysłów 16:23
Księga Przysłów 16:24
Księga Przysłów 16:25
Księga Przysłów 16:26
Księga Przysłów 16:27
Księga Przysłów 16:28
Księga Przysłów 16:29
Księga Przysłów 16:30
Księga Przysłów 16:31
Siwa głowa jest koroną chwały, zdobywa się ją na drodze sprawiedliwości.
Księga Przysłów 16:32
Księga Przysłów 16:33
Księga Przysłów: pozostałe rozdziały