Księga Przysłów 20. „Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale…” (UBG)

Księga Przysłów 20: tekst

Księga Przysłów 20:1

Wino jest szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry.

Księga Przysłów 20:2

Strach, który budzi król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy.

Księga Przysłów 20:3

Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale każdy głupiec się w niego wdaje.

Księga Przysłów 20:4

Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie otrzyma.

Księga Przysłów 20:5

Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej.

Księga Przysłów 20:6

Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie?

Księga Przysłów 20:7

Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione są po nim jego dzieci.

Księga Przysłów 20:8

Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło.

Księga Przysłów 20:9

Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu?

Księga Przysłów 20:10

Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w PANU.

Księga Przysłów 20:11

 Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy. 

Księga Przysłów 20:12

Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił PAN.

Księga Przysłów 20:13

Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem.

Księga Przysłów 20:14

To liche, to liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi.

Księga Przysłów 20:15

Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem.

Księga Przysłów 20:16

Zabierz szatę tego, który ręczył za obcego, a od tego, który ręczył za cudzą kobietę, zabierz zastaw.

Księga Przysłów 20:17

Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem.

Księga Przysłów 20:18

Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą.

Księga Przysłów 20:19

Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami.

Księga Przysłów 20:20

Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach.

Księga Przysłów 20:21

Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu.

Księga Przysłów 20:22

Nie mów: Odpłacę złem.
Czekaj na PANA, a wybawi cię.

Księga Przysłów 20:22

Księga Przysłów 20:23

Dwojakie odważniki budzą odrazę w PANU, a fałszywa waga nie jest dobra.

Księga Przysłów 20:24

Od PANA pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?

Księga Przysłów 20:25

 Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów.

Księga Przysłów 20:26

Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę.

Księga Przysłów 20:27

Duch człowieka jest pochodnią PANA, która bada wszystkie skrytości wnętrza.

Księga Przysłów 20:28

Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu.

Księga Przysłów 20:29

Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość.

Księga Przysłów 20:30

Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza.