Księga Przysłów 1. „Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością” (UBG)

Księga Przysłów 1: tekst

Księga Przysłów 1:1

 Przysłowia   Salomona , syna Dawida, króla Izraela;

Księga Przysłów 1:2

Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;

Księga Przysłów 1:3

Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;

Księga Przysłów 1:4

Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.

Księga Przysłów 1:5

Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;

Księga Przysłów 1:6

Aby rozumieć przysłowia i ich wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.

Księga Przysłów 1:7

Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.

Księga Przysłów 1:8

Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;

Księga Przysłów 1:9

Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i kosztownym łańcuchem na szyi.

Księga Przysłów 1:10

Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.

Księga Przysłów 1:11

Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;

Księga Przysłów 1:12

Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu;

Księga Przysłów 1:13

Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;

Księga Przysłów 1:14

Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.

Księga Przysłów 1:15

Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.

Księga Przysłów 1:16

Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.

Księga Przysłów 1:17

Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.

Księga Przysłów 1:18

Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.

Księga Przysłów 1:19

Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi taki zysk odbiera życie.

Księga Przysłów 1:20

Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.

Księga Przysłów 1:21

Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:

Księga Przysłów 1:22

Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?

Księga Przysłów 1:23

Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.

Księga Przysłów 1:24

Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;

Księga Przysłów 1:25

Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście przyjąć mojego upomnienia;

Księga Przysłów 1:26

Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.

Księga Przysłów 1:27

Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i gdy wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;

Księga Przysłów 1:28

Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.

Księga Przysłów 1:29

Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;

Księga Przysłów 1:30

Ani nie chcieli mojej rady, ale gardzili każdym moim upomnieniem.

Księga Przysłów 1:31

Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.

Księga Przysłów 1:32

Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.

Księga Przysłów 1:33

Ale kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.