Boży plan się wypełnia. Ewangelia Jana 1

Ewangelia Jana 1: tekst

[komentarz] -> kliknięcie powoduje przeniesienie do komentarza do wersetu poniżej tekstu rozdziału

Boży plan (Słowo) się wypełnia

Ewangelia Jana 1:1

 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. [komentarz]

Ewangelia Jana 1:2

 Ono było na początku u Boga.

Ewangelia Jana 1:3

Wszystko przez nie się stało, a bez niego nic się nie stało, co się stało.

Ewangelia Jana 1:4

W nim było życie, a życie było światłością ludzi.

Ewangelia Jana 1:5

A ta światłość świeci w ciemności, ale ciemność jej nie ogarnęła.

Ewangelia Jana 1:6

Był człowiek posłany od Boga, któremu na imię było Jan.

Ewangelia Jana 1:7

Przyszedł on na świadectwo, aby świadczyć o tej światłości, by wszyscy przez niego uwierzyli.

Ewangelia Jana 1:8

Nie był on tą światłością, ale przyszedł, aby świadczyć o tej światłości.

Ewangelia Jana 1:9

Ten był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat.

Ewangelia Jana 1:10

Był na świecie, a świat został przez niego stworzony, ale świat go nie poznał.

Ewangelia Jana 1:11

Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli.

Ewangelia Jana 1:12

Lecz wszystkim tym, którzy go przyjęli, dał moc, aby się stali synami Bożymi, to jest tym, którzy wierzą w jego imię;

Ewangelia Jana 1:13

Którzy są narodzeni nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. [komentarz]

Ewangelia Jana 1:14

A to Słowo stało się ciałem i mieszkało wśród nas (i widzieliśmy jego chwałę, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy.

Ewangelia Jana 1:15

Jan świadczył o nim i wołał: To był ten, o którym mówiłem: Ten, który po mnie przychodzi, uprzedził mnie, bo wcześniej był niż ja.

Ewangelia Jana 1:16

A z jego pełni my wszyscy otrzymaliśmy i łaskę za łaskę.

Ewangelia Jana 1:17

Prawo bowiem zostało dane przez Mojżesza, a łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.

Ewangelia Jana 1:18

Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Syn, który jest w łonie Ojca, on nam o nim opowiedział.

Świadectwo Jana Chrzciciela

Ewangelia Jana 1:19

A takie jest świadectwo Jana, gdy Żydzi posłali z Jerozolimy kapłanów i lewitów, aby go zapytali: Kim ty jesteś?

Ewangelia Jana 1:20

I wyznał, a nie zaprzeczył, ale wyznał: Ja nie jestem Chrystusem.

Ewangelia Jana 1:21

I pytali go: Kim więc jesteś? Jesteś Eliaszem? A on powiedział: Nie jestem. A oni: Jesteś tym prorokiem? I odpowiedział: Nie jestem.

Ewangelia Jana 1:22

Wtedy go zapytali: Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas posłali? Co mówisz sam o sobie?

Ewangelia Jana 1:23

Odpowiedział: Ja jestem głosem wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pana, jak powiedział prorok Izajasz.

Ewangelia Jana 1:24

A ci, którzy byli posłani, byli z faryzeuszy.

Ewangelia Jana 1:25

I zapytali go: Czemu więc chrzcisz, jeśli nie jesteś Chrystusem ani Eliaszem, ani tym prorokiem?

Ewangelia Jana 1:26

Odpowiedział im Jan: Ja chrzczę wodą, ale pośród was stoi ten, którego wy nie znacie.

Ewangelia Jana 1:27

To jest ten, który przyszedłszy po mnie, uprzedził mnie, któremu ja nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego obuwia.

Ewangelia Jana 1:28

Działo się to w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.

Oto Baranek Boży…

Ewangelia Jana 1:29

A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.

Ewangelia Jana 1:30

To jest ten, o którym mówiłem, że idzie za mną człowiek, który mnie uprzedził, bo wcześniej był niż ja.

Ewangelia Jana 1:31

Ja go nie znałem, ale przyszedłem, chrzcząc wodą, po to, aby został objawiony Izraelowi.

Ewangelia Jana 1:32

 I świadczył Jan: Widziałem Ducha zstępującego jak gołębica z nieba i spoczął na nim.

Ewangelia Jana 1:33

A ja go nie znałem, ale ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: Na kogo ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na nim, to jest ten, który chrzci Duchem Świętym.

Ewangelia Jana 1:34

Ja to widziałem i świadczyłem, że on jest Synem Bożym.

Jezus powołuje pierwszych uczniów

Ewangelia Jana 1:35

Nazajutrz znowu stał tam Jan i dwóch z jego uczniów.

Ewangelia Jana 1:36

A gdy zobaczył Jezusa przechodzącego, powiedział: Oto Baranek Boży.

Ewangelia Jana 1:37

I słyszeli ci dwaj uczniowie, jak mówił, i poszli za Jezusem.

Ewangelia Jana 1:38

A Jezus, odwróciwszy się i ujrzawszy, że idą za nim, zapytał ich: Czego szukacie? A oni mu odpowiedzieli: Rabbi – co się tłumaczy: Mistrzu – gdzie mieszkasz?

Ewangelia Jana 1:39

Powiedział im: Chodźcie i zobaczcie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka. I zostali z nim tego dnia, bo było około godziny dziesiątej.

Ewangelia Jana 1:40

A Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z tych dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za nim.

Ewangelia Jana 1:41

On najpierw znalazł Szymona, swego brata, i powiedział do niego: Znaleźliśmy Mesjasza – co się tłumaczy: Chrystusa.

Ewangelia Jana 1:42

I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus spojrzał na niego i powiedział: Ty jesteś Szymon, syn Jonasza. Ty będziesz nazwany Kefas – co się tłumaczy: Piotr.

Jezus zwraca się do Filipa i Natanaela

Ewangelia Jana 1:43

A nazajutrz Jezus chciał pójść do Galilei. Znalazł Filipa i powiedział do niego: Pójdź za mną.

Ewangelia Jana 1:44

A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra.

Ewangelia Jana 1:45

Filip znalazł Natanaela i powiedział do niego: Znaleźliśmy tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie, a także prorocy – Jezusa z Nazaretu, syna Józefa.

Ewangelia Jana 1:46

 I zapytał go Natanael: Czyż z Nazaretu może być coś dobrego? Filip mu odpowiedział: Chodź i zobacz! 

Ewangelia Jana 1:47

Gdy więc Jezus zobaczył Natanaela zbliżającego się do niego, powiedział o nim: Oto prawdziwie Izraelita, w którym nie ma podstępu.

Ewangelia Jana 1:48

Natanael go zapytał: Skąd mnie znasz? Odpowiedział mu Jezus: Zanim Filip cię zawołał, gdy byłeś pod drzewem figowym, widziałem cię.

Ewangelia Jana 1:49

Odpowiedział mu Natanael: Mistrzu, ty jesteś Synem Bożym, ty jesteś królem Izraela.

Ewangelia Jana 1:50

Jezus mu odpowiedział: Czy wierzysz dlatego, że ci powiedziałem: Widziałem cię pod drzewem figowym? Ujrzysz większe rzeczy niż te.

Ewangelia Jana 1:51

I powiedział do niego: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Odtąd ujrzycie niebo otwarte i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.

Ewangelia Jana 1: komentarze

Ewangelia Jana 1:1: Słowo jako Boże zamierzenie

Problemy z interpretacją Jana 1 wynikają z próbą redefiniowana wyrazu „słowo” w świetle późniejszej teologii, gdy zarówno grecki „logos”, jak i hebrajski „dawar” nie oznaczają nigdy osoby zgodnie z leksykonami greckimi i hebrajskimi. Jednak tłumacze robią często wyjątek dla Jana 1, zapisując „słowo” wielką literą lub wręcz zmieniając formę czasownika („Słowo był” – sic!), a interpretatorzy próbują dokonać egzegezy tekstu bez uwzględnienia Starego Testamentu, który był fundamentem dla pisarzy Nowego Testamentu. Zobaczmy zatem, jak „słowo” jest używane właśnie tam. W Psalmie 33:6-11 czytamy:

⁽⁶⁾ Słowem PANA zostały uczynione niebiosa i tchnieniem jego ust wszystkie ich zastępy.
⁽⁷⁾ On gromadzi wody morskie jak na stos i w skarbcach zbiera głębiny.
⁽⁸⁾ Niech cała ziemia boi się PANA, niech się go lękają wszyscy mieszkańcy świata.
⁽⁹⁾ On bowiem przemówił i stało się; on rozkazał i powstało.
⁽¹⁰⁾ PAN udaremnia zamiary narodów, niweczy zamysły ludów.
⁽¹¹⁾ Zamiar PANA trwa na wieki, myśli jego serca z pokolenia na pokolenie.

NETBible zamieszcza taki komentarz na temat „słowa JHWH”:

„Słowo” Pana odnosi się do dekretów, którymi zarządza On swoim dominium

Kontekst wskazuje, że „słowo” występuje w wersetach zawierających takie wyrazy jak: tchnienie (duch), zamiar, myśli. Słowo Boże jest wypowiadane, a następnie Boży zamiar realizowany („On bowiem przemówił i stało się; on rozkazał i powstało”).

Kiedy jednak interpretatorzy Biblii próbują wczytać do Jana 1 drugą osobę Trójcy (zwróćmy uwagę, że w prologu Jana nie występuje 3. osoba Trójcy!), pojawiają się problemy. Bo jak pogodzić to wszystko z jasno brzmiącymi deklaracjami Chrystusa: „Słuchaj, Izraelu! Pan, nasz Bóg, Pan jest jeden” (Marka 12:29) i „A to jest życie wieczne, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3)?  Mimo zapewnień Jezusa, interpretatorzy zrównują Jezusa ze Słowem, a następnie Jana 1:1 czytają w następujący sposób:

Na początku był Jezus (Syn), a Jezus (Syn) był u Boga i Bogiem był Jezus (Syn)

Kiedy ten sam Jezus mówił, że tylko jego Ojciec jest prawdziwym Bogiem. Czy wyjściem jest zamiana dużej litery na małą? I w konsekwencji odczytanie wersetu jako: 

Jezus był u Boga i bogiem był Jezus

Zwróćmy uwagę, że sam Chrystus w dalszej części Ewangelii nie utożsamia się ze Słowem z Prologu, ale przedstawia się jako ten, który przynosi Słowo Ojca.

* Jana 7:15: Moja nauka nie pochodzi ode Mnie, ale od Tego, który Mnie posłał.
* Jana 14:24: Kto mnie nie miłuje, ten słów moich nie przestrzega, a przecież słowo, które słyszycie, nie jest moim słowem (λόγος), lecz Ojca, który mnie posłał
* Jana 12:49-50: Bo nie od siebie mówiłem, lecz Ojciec, który Mnie posłał, On mi nakazał, co mam mówić oraz głosić. Wiem także, że Jego przykazanie jest życiem wiecznym. Cokolwiek więc głoszę, głoszę tak, jak Mi Ojciec powiedział”.”

Interpretatorzy wiedzą jednak lepiej niż sam Chrystus. 

Uczony Hugh J. Schonfield oddał Jana 1:1 nie korzystając z bezpośredniego tłumaczenia „logos” jako „słowo”, ale tłumacząc w dynamiczny sposób napisał: In the beginning was the expressed concept (dosłownie: wyrażona idea/myśl) (Authentic New Testament), co jest zgodne z tym, co pisał cytowany powyżej Psalmista. Słowo nie jest osobnym bytem niezależnym od Boga, ale personalizacją jego myśli i zamiaru wobec ludzkości. Jakkolwiek w uszach polskiego czytelnika taki środek wyrazu może nie brzmieć dobrze, jednak dla słyszących Targumy Żydów (gdzie „słowo” zastępowało Boga / JHWH w narracji biblijnej, bez czynienia go osobnym bogiem; więcej o tym zjawisku w osobnym artykule w przyszłości) nie stanowiło nowości. Dla Żydów, w tym dla Chrystusa, jedynym Bogiem pozostawał Ojciec, próba redefinicji osoby Boga poprzez uczynienie z niego bytu, w ramach którego funkcjonują trzy osoby boskie, to dużo późniejsza nowinka teologiczna w łonie chrześcijaństwa. 

Ewangelia Jana 1:13: Narodzeni z Boga

Motyw narodzenia jest kontynuowany w Listach Jana. Nie chodzi o fizyczne zrodzenie (tak jak w Starym Testamencie Bóg nie uczestniczył w procesie prokreacji – por. Rodzaju 4:1; Rut 4:13), ale o narodzenie z Ducha. 

W 1 Jana 2:29 czytamy, że ” każdy, kto czyni sprawiedliwość, z niego [Boga] się narodził”,  z kolei w 1 Jana 4:7: „każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga”. Z kolei w wersecie poprzedzającym (Jana 1:12) autor podaje:

Tych zaś, którzy Je przyjęli obdarzyło mocą, aby się stali dziećmi Bożymi. To są ci, którzy wierzą w Jego imię (B. Paulistów)

A więc chodzi o przyjmowanie Bożego słowa. Można założyć, że owocuje to miłowaniem i czynieniem sprawiedliwości.

Paweł zestawia zrodzenie z ducha ze zrodzeniem z ciała. (Galacjan 4:22-23, 29). Traktuje historię z Księgi Rodzaju symbolicznie, co służy mu do ilustracji różnicy w zrodzeniu – to według Ducha jest opisane jako dokonane według obietnicy (zapowiedziane proroctwem), a jego matką była kobieta wolna (w przeciwieństwie do niewolnicy).

(22) Napisane jest bowiem, że Abraham miał dwóch synów, jednego z  niewolnicy , a drugiego z wolnej .
(23) Lecz ten z niewolnicy  urodził się według ciała , ten zaś  z wolnej – według obietnicy .
(29) Lecz jak kiedyś ten, który  urodził się według ciała , prześladował tego, który  urodził się według Ducha , tak dzieje się i teraz.

Powiązane artykuły: Jana 1

• Czym jest słowo z Jana 1 – co mówi kontekst Biblii – czytaj więcej
• Ewangelia 1:1 (cz. 2) – pogłębiony komentarz – czytaj więcej
• Ewangelia Jana 1:2 (cz. 1) – pogłębiony komentarz – czytaj więcej
• Ewangelia Jana 1:10. Kogo nie poznał świat w Prologu Jana? – czytaj więcej
• Ewangelia Jana 1:18 – chiazm – czytaj więcej
• „Boga nikt nigdy nie widział…”. Ewangelia Jana 1:18 [komentarze] – czytaj więcej