Spis treści
Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok
Dzieje Apostolskie 4: tekst
koment. -> kliknięcie powoduje przeniesienie do komentarza do wersetu poniżej tekstu rozdziału
Piotr i Jan przed Radą
Dzieje Apostolskie 4:1
A gdy mówili to do ludzi, nadeszli kapłani, dowódca straży świątynnej i saduceusze;
Dzieje Apostolskie 4:2
Oburzeni, że nauczają ludzi i głoszą w Jezusie powstanie z martwych.
Dzieje Apostolskie 4:3
Schwytali ich i wtrącili do więzienia aż do następnego dnia, bo był już wieczór.
Dzieje Apostolskie 4:4
A wielu z tych, którzy słyszeli słowo, uwierzyło. A mężczyzn było w liczbie około pięciu tysięcy.
Dzieje Apostolskie 4:5
Nazajutrz zebrali się w Jerozolimie ich przełożeni, starsi i uczeni w Piśmie;
Dzieje Apostolskie 4:6
I Annasz, najwyższy kapłan, i Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu najwyższych kapłanów.
Dzieje Apostolskie 4:7
Postawili ich na środku i pytali: Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?
Dzieje Apostolskie 4:8
Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraela;
Dzieje Apostolskie 4:9
Jeśli my dziś mamy być przesłuchiwani z powodu dobrodziejstwa wyświadczonego choremu człowiekowi, dzięki czemu został on uzdrowiony;
Dzieje Apostolskie 4:10
Niech wam wszystkim i całemu ludowi Izraela będzie wiadomo, że w imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych, przez niego on stoi przed wami zdrowy.
Dzieje Apostolskie 4:11
On jest tym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym.
Dzieje Apostolskie 4:12
I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
Dzieje Apostolskie 4:13
Gdy zobaczyli odwagę Piotra i Jana i zrozumieli, że są ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznali również, że byli z Jezusem.
Dzieje Apostolskie 4:14
Widząc też, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie mogli nic przeciwko temu powiedzieć.
Dzieje Apostolskie 4:15
Rozkazali im więc opuścić Radę i naradzali się między sobą.
Dzieje Apostolskie 4:16
Mówili: Co zrobimy z tymi ludźmi? Bo to, że dokonali oczywistego cudu, wiadomo wszystkim mieszkańcom Jerozolimy i nie możemy temu zaprzeczyć.
Dzieje Apostolskie 4:17
Lecz żeby się to bardziej nie rozchodziło wśród ludzi, zabrońmy im pod groźbą mówić do kogokolwiek w to imię.
Dzieje Apostolskie 4:18
A przywoławszy ich, nakazali, aby w ogóle nie mówili ani nie nauczali w imię Jezusa.
Dzieje Apostolskie 4:19
Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli im: Rozsądźcie, czy to sprawiedliwe w oczach Boga bardziej was słuchać niż Boga.
Dzieje Apostolskie 4:20
My bowiem nie możemy nie mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy.
Dzieje Apostolskie 4:21
A oni zagrozili im, a nie znajdując żadnej podstawy do ich ukarania, wypuścili ich ze względu na ludzi, bo wszyscy chwalili Boga za to, co się stało.
Dzieje Apostolskie 4:22
Człowiek bowiem, na którym dokonał się cud uzdrowienia, miał ponad czterdzieści lat.
Dzieje Apostolskie 4:23
A gdy ich wypuszczono, przyszli do swoich i opowiedzieli im wszystko, co do nich mówili naczelni kapłani i starsi.
Wierzący modlą się o odwagę
Dzieje Apostolskie 4:24
A gdy oni to usłyszeli, jednomyślnie podnieśli swój głos do Boga i powiedzieli: Panie, ty jesteś Bogiem, który uczynił niebo, ziemię, morze i wszystko, co w nich jest;
Dzieje Apostolskie 4:25
Który przez usta swego sługi Dawida powiedziałeś: Dlaczego burzą się narody, a ludzie knują próżne rzeczy?
Dzieje Apostolskie 4:26
Królowie ziemi powstali i książęta zebrali się razem przeciw Panu i przeciw jego Chrystusowi.
Dzieje Apostolskie 4:27
Rzeczywiście bowiem Herod i Poncjusz Piłat z poganami i ludem Izraela zebrali się przeciwko twemu świętemu Synowi, Jezusowi, którego namaściłeś;
Dzieje Apostolskie 4:28
Aby uczynić to, co twoja ręka i twój wyrok przedtem postanowiły, że ma się stać.
Dzieje Apostolskie 4:29
A teraz, Panie, spójrz na ich groźby i daj twoim sługom z całą odwagą głosić twoje słowo;
Dzieje Apostolskie 4:30
Gdy ty wyciągniesz swoją rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię twego świętego Syna, Jezusa.
Dzieje Apostolskie 4:31
A gdy oni się modlili, zatrzęsło się miejsce, na którym byli zebrani, i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i z odwagą głosili słowo Boże.
Mieli wszystko wspólne
Dzieje Apostolskie 4:32
A to mnóstwo wierzących miało jedno serce i jedną duszę. Nikt nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.
Dzieje Apostolskie 4:33
Apostołowie zaś z wielką mocą dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa i wielka łaska była nad nimi wszystkimi.
Dzieje Apostolskie 4:34
Nie było też wśród nich nikogo, kto by cierpiał niedostatek, gdyż ci, którzy mieli pola albo domy, sprzedawali je i przynosili pieniądze za to, co posprzedawali;
Dzieje Apostolskie 4:35
I kładli u stóp apostołów. Rozdzielano to każdemu według potrzeb.
Dzieje Apostolskie 4:36
Także Józef, lewita pochodzący z Cypru, zwany przez apostołów Barnabą, to jest człowiekiem pocieszenia,
Dzieje Apostolskie 4:37
sprzedał swoją posiadłość. Otrzymane pieniądze przyniósł i położył przed apostołami.
przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska / więcej o Biblii Gdańskiej tutaj
