Prawdziwe cele Bożego człowieka. 1 List do Tymoteusza 6

1 List do Tymoteusza 6: podsumowanie

1 List do Tymoteusza 6: tekst

Wskazówki co do niewolników

1 List do Tymoteusza 6:1

Wszyscy  słudzy , którzy są pod jarzmem, niech  uważają  swych panów za godnych wszelkiej czci,  aby  nie bluźniono imieniu Boga i nauce.

1 List do Tymoteusza 6:2

A ci, którzy mają panów  wierzących ,  niech  ich nie lekceważą  dlatego, że są braćmi , ale tym bardziej niech im służą,  bo  są wiernymi i umiłowanymi,  uczestnikami  dobrodziejstwa.  Tego  nauczaj i do tego zachęcaj.

Fałszywi nauczyciele i prawdziwe cele Bożego człowieka

1 List do Tymoteusza 6:3

Jeśli  ktoś  inaczej naucza i nie trzyma się  zdrowych   słów  naszego Pana Jezusa Chrystusa i  nauki  zgodnej z pobożnością;

1 List do Tymoteusza 6:4

Ten jest nadęty i nic nie wie, lecz ma chorobliwą skłonność do dociekań i sporów o słowa, z których rodzą się zawiść, spory, złorzeczenia, złośliwe podejrzenia;

1 List do Tymoteusza 6:5

Przewrotne spory ludzi o wypaczonym umyśle, pozbawionych prawdy, którzy uważają, że pobożność jest zyskiem cielesnym. Strońcie od takich.

1 List do Tymoteusza 6:6

Wielkim zaś zyskiem jest pobożność wraz z poprzestawaniem na tym, co się ma.

1 List do Tymoteusza 6:7

Niczego bowiem nie przynieśliśmy na ten świat, z pewnością też niczego wynieść nie możemy.

1 List do Tymoteusza 6:8

Mając natomiast jedzenie i ubranie, poprzestawajmy na tym.

1 List do Tymoteusza 6:9

A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokusy i w sidła oraz w wiele głupich i szkodliwych pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubie i zatraceniu.

1 List do Tymoteusza 6:10

Korzeniem bowiem wszelkiego zła jest miłość do pieniędzy; niektórzy, pragnąc ich, zboczyli z drogi wiary i poprzebijali się wieloma boleściami.

Staczaj dobrą walkę

1 List do Tymoteusza 6:11

Ty zaś, człowieku Boży, uciekaj od tego wszystkiego, a podążaj za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, cierpliwością, łagodnością.

1 List do Tymoteusza 6:12

Staczaj dobrą walkę wiary, uchwyć się życia wiecznego, do którego też zostałeś powołany i o którym złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.

1 List do Tymoteusza 6:13

Nakazuję ci przed Bogiem, który ożywia wszystko, i przed Chrystusem Jezusem, który złożył dobre wyznanie przed Poncjuszem Piłatem;

1 List do Tymoteusza 6:14

Abyś zachował to przykazanie bez skazy i bez zarzutu aż do objawienia się naszego Pana Jezusa Chrystusa;

1 List do Tymoteusza 6:15

Które we właściwym czasie ukaże błogosławiony i jedyny Władca, Król królów i Pan panów;

1 List do Tymoteusza 6:16

Jedyny mający nieśmiertelność i mieszkający w światłości niedostępnej, którego żaden z ludzi nie widział ani widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen.

1 List do Tymoteusza 6:17

Bogaczom tego świata nakazuj, aby się nie wynosili i nie pokładali nadziei w niepewnym bogactwie, lecz w Bogu żywym, który nam wszystkiego obficie udziela, abyśmy z tego korzystali.

1 List do Tymoteusza 6:18

Niech innym dobrze czynią, bogacą się w dobre uczynki, chętnie dają i dzielą się z innymi;

1 List do Tymoteusza 6:19

Gromadząc sobie skarby jako dobry fundament na przyszłość, aby uchwycić się życia wiecznego.

Podsumowanie

1 List do Tymoteusza 6:20

Tymoteuszu, strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, czczej gadaniny i sprzecznych twierdzeń rzekomej wiedzy;

1 List do Tymoteusza 6:21

Którą się niektórzy szczycąc, pobłądzili w wierze. Łaska niech będzie z tobą. Amen.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska

więcej o Biblii Gdańskiej tutaj

1 List do Tymoteusza 6: komentarze

1 List do Tymoteusza 6: tło kulturowe

Pierwsze wersety poświęcone są niewolnikom. Społecznie, niewolnictwo było powszechnym zjawiskiem w imperium rzymskim i obejmowało ludzi różnych ras, narodowości i wyznań. Niewolnicy byli uważani za własność swoich panów i podlegali im we wszystkim. Niektórzy niewolnicy byli wyzwalani przez swoich panów lub mogli się wykupić z niewoli.

Kolejne wersety poświęcone są bogactwu. W Cesarstwie Rzymskim bogactwo było symbolem statusu społecznego i prestiżu. Bogaci obywatele rzymscy mieli wiele przywilejów i wpływów politycznych. Posiadali duże majątki ziemskie, pałace, willę, niewolników i służbę. Wydawali pieniądze na budowę pomników, świątyń, teatrów i łaźni dla dobra publicznego. Uczestniczyli w wystawnych ucztach, grach i widowiskach. Niektórzy z nich byli znani ze swojej hojności i filantropii, inni z ich rozrzutności i rozpusty. Wielu z nich dążyło do bogacenia się za wszelką cenę, nawet kosztem innych ludzi lub prawa.

Nawoływanie autora Listu do poprzestania na tym, co się ma, było sprzeczne z poglądem większości. W Biblii hebrajskiej nie brak głosów o negatywnych skutkach bogactwa - w tym niesprawiedliwość społeczna, do której prowadzi uprzywilejowanie pewnej grupy społeczeństwa (Amosa 2:6-8; Izajasza 5:8-10; Jeremiasza 5:26-29; Ezechiela 22:12-14). Podobna rzeczywistość to tło kulturowe listów pisanych do zgromadzeń rozsianych po Imperium.