Spis treści
Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok
1 Księga Kronik 28: tekst
koment. -> kliknięcie powoduje przeniesienie do komentarza do wersetu poniżej tekstu rozdziału
Dawid przemawia do Izraela
1 Księga Kronik 28:1
Potem Dawid zgromadził w Jerozolimie wszystkich książąt Izraela, książąt pokoleń i dowódców oddziałów, którzy służyli królowi, tysiączników, setników i zarządców całego dobytku i posiadłości króla i jego synów, a także urzędników, walecznych i wszystkich dzielnych wojowników.
1 Księga Kronik 28:2
Wtedy król Dawid powstał i przemówił: Słuchajcie mnie, moi bracia i ludu mój! Moim pragnieniem było zbudować dom odpoczynku dla arki przymierza PANA i jako podnóżek naszego Boga i poczyniłem przygotowania do budowy.
1 Księga Kronik 28:3
Lecz Bóg powiedział do mnie: Nie zbudujesz domu dla mego imienia, ponieważ jesteś wojownikiem i rozlewałeś krew.
1 Księga Kronik 28:4
Wybrał mnie jednak PAN, Bóg Izraela, spośród całego domu mego ojca, abym był królem nad Izraelem na wieki. Judę bowiem wybrał na władcę, spośród rodu Judy – dom mego ojca, a spośród synów mego ojca, mnie sobie upodobał ustanowić królem nad całym Izraelem.
1 Księga Kronik 28:5
Spośród zaś wszystkich moich synów – wielu bowiem synów dał mi PAN – wybrał mego syna Salomona, aby zasiadł na tronie królestwa PANA nad Izraelem.
1 Księga Kronik 28:6
I powiedział do mnie: Salomon, twój syn – to on zbuduje mój dom i moje dziedzińce. Jego bowiem wybrałem sobie za syna, a ja mu będę ojcem.
1 Księga Kronik 28:7
I utwierdzę jego królestwo na wieki, jeśli podobnie jak dzisiaj będzie trwał w wypełnianiu moich przykazań i praw.
1 Księga Kronik 28:8
Teraz więc na oczach całego Izraela, zgromadzenia PANA, i wobec naszego Boga nakazuję wam: Przestrzegajcie i szukajcie wszystkich przykazań PANA, waszego Boga, abyście mogli posiadać tę dobrą ziemię i zostawić ją jako dziedzictwo swoim dzieciom po was – na wieki.
Dawid wyznacza Salomona
1 Księga Kronik 28:9
A ty, Salomonie, mój synu, poznawaj Boga swego ojca i służ mu sercem doskonałym i dobrowolnym umysłem. PAN bowiem przenika wszystkie serca i zna wszystkie zamysły i myśli. Jeśli będziesz go szukać, znajdziesz go, a jeśli go opuścisz, on odrzuci cię na wieki.
1 Księga Kronik 28:10
Miej się teraz na baczności, gdyż PAN cię wybrał, abyś zbudował dom na świątynię; bądź mocny i wykonaj to.
1 Księga Kronik 28:11
Wtedy Dawid przekazał swojemu synowi Salomonowi wzór przedsionka świątyni, jej domów, jej skarbców, jej komnat górnych, jej pomieszczeń wewnętrznych oraz domu dla przebłagalni.
1 Księga Kronik 28:12
Do tego wzór wszystkiego, co zaplanował: dziedzińców domu PANA, wszystkich komnat dokoła oraz wszystkich skarbców domu Bożego i skarbców rzeczy poświęconych.
1 Księga Kronik 28:13
Także wskazówki co do zmian kapłańskich i lewickich, wszelkiej pracy w służbie domu PANA i co do wszelkich naczyń służby w domu PANA.
1 Księga Kronik 28:14
Dał także odpowiednią wagę złota na wszystkie naczynia złote do każdej posługi; również odpowiednią wagę srebra na wszystkie naczynia srebrne, na wszystkie naczynia do wszelkich posług;
1 Księga Kronik 28:15
Mianowicie odpowiednią wagę na świeczniki złote i ich lampy złote według wagi każdego świecznika i jego lamp, i na świeczniki srebrne według wagi każdego świecznika i jego lamp, stosownie do użycia każdego świecznika.
1 Księga Kronik 28:16
Również dał odpowiednią wagę złota na stoły chlebów pokładnych, na każdy stół, oraz srebra – na stoły srebrne;
1 Księga Kronik 28:17
I szczere złoto na widełki, miednice i kubki, na czasze złote, określoną wagę na każdy z tych przedmiotów i na czasze srebrne – określoną wagę na każdą z nich;
1 Księga Kronik 28:18
Także na ołtarz kadzenia dał określoną wagę szczerego złota oraz złoto na wzór wozu cherubinów, którzy swoimi rozpostartymi skrzydłami okrywali arkę przymierza PANA.
1 Księga Kronik 28:19
To wszystko – powiedział Dawid – przyszło do mnie na piśmie z ręki PANA, abym mógł zrozumieć, jak wykonać ten plan.
1 Księga Kronik 28:20
Dawid powiedział do swego syna Salomona: Bądź mocny i dzielny i wykonaj to. Nie bój się ani się nie lękaj, bo PAN Bóg, mój Bóg, będzie z tobą, nie porzuci cię ani nie opuści, dopóki nie dokończysz wszelkiej pracy wokół służby domu PANA.
1 Księga Kronik 28:21
A oto zmiany kapłanów i Lewitów do każdej posługi w domu Bożym będą z tobą w każdej pracy; każdy ochotny i zdolny do wszelkiej posługi. Także książęta i cały lud stawią się na każdy twój rozkaz.
przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska
więcej o Biblii Gdańskiej tutaj
1 Księga Kronik 28: komentarze
Oparte m.in. na komentarzach DailyReadings.co.uk
1 Kronik 28:2: „król Dawid podniósł się na nogi…”
Stwierdzenie, że król Dawid „podniósł się na nogi” może nie wydawać się czymś niezwykłym, ale pamiętajmy, że w tamtym okresie miał już poważne problemy ze zdrowiem (1 Królewska 1:1: „Dawid się zestarzał i posunął w latach…”).
1 Kronik 28:3: autor nie wybiela Dawida
Dawid przytacza słowa Boga, które Ten skierował do niego za pośrednictwem Natana (1 Kronik 17:4: „Nie ty zbudujesz mi dom, w którym zamieszkam”). Ale dodaje, że był „mężem wojny” (słów takich nie zawierają relacje również z 2 Ks. Samuela). Znajdują się one natomiast w wypowiedzi Boga do samego Dawida (1 Kronik 22:8: „Lecz doszło do mnie słowo PANA mówiące: Rozlałeś wiele krwi i prowadziłeś wielkie wojny. Nie będziesz budował domu dla mojego imienia, ponieważ rozlałeś wiele krwi na ziemię przed moim obliczem”) – teraz zostają one powtórzone publicznie.
Nie ma więc mowy o wybielaniu Dawida, co niektórzy zarzucają autorowi 1 Księgi Kronik (ten pomija np. zdarzenie z Batszebą, por. komentarz do 1 Kronik 20:1).
Pełne wypełnienie proroctwa o zbudowaniu świątyni ma miejsce w Chrystusie, który jest nazywany „księciem pokoju” (Izajasza 9:6), w przeciwieństwie do Dawida („męża wojny”).
I wy sami, jak żywe kamienie, jesteście budowani w duchowy dom, stanowicie święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa. (1 Piotra 2:5)
1 Kronik 28:4: Bóg ST Bogiem łaski
Mimo krytyki, odnotowanej w poprzednim wersecie, Dawid przyznaje, że został wybrany przez Boga, aby był „królem nad Izraelem na zawsze” (w języku hebrajskim takie słowa odnoszą się do bardzo długiego czasu). Bóg okazuje łaskę zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie – podział na „złego i okrutnego Boga Starego Testamentu” i „Boga miłości Nowego Testamentu” jest osądem powierzchownym i fałszywym.
Dawid, jak „wieczny” król Izraela, stanowi punkt odniesienia dla przyszłego Mesjasza – nazywanego synem czy odroślą Dawida (por. np. Objawienia 5:5).
1 Kronik 28:5: wybór Salomona wyborem Boga
Dawid wspomina, że miał wielu synów (Absaloma, który sam się obwieścił królem (2 Samuela 15:10), podobnie Adoniasz (1 Królewska 1:11)). Jednak potwierdza, że wyboru Salomona dokonał sam Bóg.
1 Kronik 28:6: głębsze wypełnienie proroctwa w Chrystusie
Dawid przytacza słowa Boga skierowane do niego w słynnym proroctwie (2 Samuela 7:13-14):
Na nie powoływał się potem Salomon (2 Kronik 1:9: „niech się spełni twoje słowo, które powiedziałeś do mego ojca Dawida”). Jednak sam Salomon nie do końca wypełnił powierzone mu zadanie. Dlatego prorok odnotował słowa Boga, który widział wypełnienie proroctwa w kimś innym:
(12) I powiedz do niego: Tak mówi PAN zastępów: Oto mąż, którego imię brzmi Latorośl; on wyrośnie ze swego miejsca i zbuduje świątynię PANA.
(13) On zbuduje świątynię PANA, będzie obdarzony chwałą, zasiądzie na swoim tronie i będzie panować na nim, i będzie on kapłanem na swoim tronie; i rada pokoju będzie między nimi oboma (Zachariasza 6:12-13).
Słowa te odnoszą się do Chrystusa, latorośli z pnia Jessego (Rzymian 15:12). Jego świątynią (domem) jesteśmy my, jeśli…
… jeśli tylko ufność i chwalebną nadzieję aż do końca niewzruszenie zachowamy (Hebrajczyków 3:6)
Chrystus głosił Królestwo Boże, którego sam jest królem. Ale wyznaczeni przez Boga przywódcy i królowie, o których czytamy na kartach Starego Testamentu, również stali na czele Królestwa Bożego, tylko że nie dorastali do swojej roli.
Na przestrzeni historii Bóg kieruje takie słowa do Izraela:
A wy będziecie mi królestwem kapłanów i narodem świętym. To są słowa, które będziesz mówić do synów Izraela (Wyjścia 19:6)
Jednak Izrael zawodzi. W pewnym punkcie historii sam naród pragnie być niczym jedno z wielu królestw ludzkich, zamiast mieć status Królestwa Bożego, gdzie to sam Bóg sprawuje władzę monarchy:
(słowa JHWH do Samuela) Posłuchaj głosu tego ludu we wszystkim, co ci powiedzą, gdyż nie tobą wzgardzili, ale mną wzgardzili, abym nie królował nad nimi (1 Samuela 8:7)
Salomon, któremu zostało powierzone królestwo, miał świadomość, że zasiada na tronie Królestwa Bożego:
Twoja, PANIE, jest wielkość, moc, chwała, zwycięstwo i majestat. Wszystko bowiem, co jest na niebie i na ziemi, jest twoje. Do ciebie należy królestwo, a ty jako głowa jesteś wyniesiony ponad wszystko. Tak więc zasiadł Salomon na tronie PANA jako król po swoim ojcu Dawidzie i powodziło mu się, a cały Izrael był mu posłuszny.” (1 Kronik 29:11; 1 Kronik 29:23).
Abiasz, który wystąpił przeciw bałwochwalstwu Jeroboama, mówił:
A wy teraz zamierzacie przeciwstawić się królestwu PANA, które jest w rękach synów Dawida; jesteście wielkim tłumem i macie ze sobą złote cielce, które Jeroboam wykonał wam jako bogów. (2 Kronik 13:8)
Jezus, który zwiastował Królestwo Boże, dążył do wypełnienia obietnic danych Izraelowi przed wiekami (ale zupełnie inaczej przedstawiał panujące w nim zasady, niż wyobrażali współcześni mu ludzie), a nie nauczał platońskiego „pójścia duszy do nieba”.
1 Kronik 28:7: warunkowa obietnica
Jak wiele obietnic w Biblii, również ta ma charakter warunkowy. „Jeśli” – to warunek uzależniający wypełnienie obietnicy od pozostania wiernym.
1 Kronik 28:9: Bóg patrzy na serce
Bóg zna nasze serca, czyli, innymi słowy, nasze myśli. Mechaniczne spełnianie uczynków w oczach Boga nic nie daje, jeśli nie pojawia się w sercu człowieka chęć zmiany. Dlatego Salomon ma przede wszystkim szukać Boga – bez tego, nawet mimo zbudowania okazałej świątyni, jego wysiłki okażą się bezowocne i zostanie odrzucony.
Podobne słowa skierował JHWH do Samuela, kiedy ten szukał pomazańca PANA. „Nie patrz na jego urodę ani na jego wysoki wzrost, gdyż go odrzuciłem. PAN bowiem nie patrzy na to, na co patrzy człowiek, bo człowiek patrzy na to, co jest przed oczami, ale PAN patrzy na serce” (1 Samuela 16:7).
Szukanie Boga to stały motyw Pisma, porównajmy:
- 2 Kronik 15:2: Słuchajcie mnie, Aso i całe pokolenie Judy i Beniamina. PAN jest z wami, dopóki jesteście z nim. Jeśli go szukać będziecie, znajdziecie go, ale jeśli go opuścicie, on opuści was.„
- Izajasza 55:6: Szukajcie PANA, póki może być znaleziony; wzywajcie go, póki jest blisko
- Jakuba 4:8: Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie umysłu dwoistego.
1 Kronik 28:12: Co oznacza duch?
Zacytowany tu fragment odbiega od tłumaczenia UBG przede wszystkim tym, że posiada słowo „duch”. Ale niektóre przekłady oddają te słowa jeszcze trochę inaczej. „בָר֙וּחַ֙” (waruach) to także „przez ducha” i dlatego Biblia Króla Jakuba ma: And the pattern of all that he had by the spirit (I plany wszystkiego co miał przez ducha). Ale co to tak naprawdę znaczy? „Peake’s Commentary” wyjaśnia: „przez ducha, ale lepiej „w swoim umyśle”; ruach (dosł. duch) posiada tutaj znaczenie, które w Starym Testamencie ma zwykle serce, a więc miejsce rozumieniia (por. Wyjścia 35:10: A wszyscy wśród was, [którzy] są mądrego serca, niech przyjdą i zrobią wszystko, co JHWH przykazał”).
1 Kronik 28:19: to Bóg daje plan
Budowa świątyni odbywała się zgodnie z pouczeniem Boga (por. wersety 11 i 12) – szczegóły nie powstały w wyobraźni króla. Dlatego później wybitni uczeni, tacy jak Izaak Newton, mogli doszukiwać się w projekcie wielu fascynujących szczegółów w samym projekcie (artykuł na stronie Times of Israel zawiera kilka ogólnych informacji). Zgodnie z otrzymanym wzorem powstał również przybytek JHWH (por. Wyjścia 25:9; Wyjścia 25:40).
1 Kronik 28:20: te same słowa otrzymał Jozue
Podobne słowa zostały skierowane do Jozuego:
Nikt nie ostoi się przed tobą po wszystkie dni twego życia; jak byłem z Mojżeszem, tak będę z tobą. Nie porzucę cię ani cię nie opuszczę. (Jozuego 1:5)
Jako stanowiący część duchowej świątyni (1 Piotra 2:5; por. 1 Koryntian 6:19) wiemy, że te słowa Boga odnoszą się również do nas.