Absalom wraca do Jerozolimy. 2 Księga Samuela 14

2 Księga Samuela 14: tekst

Absalom wraca do Jerozolimy

2 Księga Samuela 14:1

A Joab, syn Serui, spostrzegł, że serce króla skłaniało się ku Absalomowi.

2 Księga Samuela 14:2

Posłał więc Joab do Tekoa i sprowadził stamtąd pewną mądrą kobietę, do której powiedział: Proszę, udawaj, że jesteś w żałobie, ubieraj się w szaty żałobne i nie namaszczaj się olejkiem, ale bądź jak kobieta, która od dłuższego czasu opłakuje zmarłego.

2 Księga Samuela 14:3

Potem idź do króla i mów do niego w ten sposób.
I Joab pouczył ją, co ma mówić.

2 Księga Samuela 14:4

A gdy kobieta z Tekoa mówiła do króla, upadła twarzą do ziemi i oddała mu pokłon.
Powiedziała: Ratuj, królu!

2 Księga Samuela 14:5

I król ją zapytał: Co ci jest? Ona zaś odpowiedziała: Jestem wdową, mój mąż umarł;

2 Księga Samuela 14:6

Twoja służąca miała dwóch synów, którzy pokłócili się ze sobą na polu.
A gdy nie było nikogo, kto by ich rozdzielił, jeden uderzył drugiego i zabił go.

2 Księga Samuela 14:7

A oto cała rodzina powstała przeciw twojej służącej i powiedziała: Wydaj tego, który zabił swego brata, byśmy mogli go zabić za życie jego brata, którego zamordował, a także zgładzimy dziedzica.
W ten sposób zgaszą mój węgielek, który pozostał, aby nie zostawić po moim mężu ani imienia, ani potomka na ziemi.

2 Księga Samuela 14:8

Wtedy król powiedział do kobiety: Idź do swego domu, a ja wydam rozkaz w twojej sprawie.

2 Księga Samuela 14:9

I kobieta z Tekoa odpowiedziała królowi: Mój panie, królu, niech ta nieprawość spadnie na mnie i na dom mego ojca.
A król i jego tron niech będzie bez winy.

2 Księga Samuela 14:10

Król powiedział: Jeśli ktoś będzie mówił przeciwko tobie, przyprowadź go do mnie, a już więcej cię nie dotknie.

2 Księga Samuela 14:11

Wtedy ona powiedziała: Wspomnij, proszę, królu, na PANA, swego Boga, i nie pozwól mścicielom krwi sprowadzić większej zguby, aby mój syn nie został zgładzony.
I odpowiedział: Jak żyje PAN, nie spadnie nawet jeden włos twego syna na ziemię.

2 Księga Samuela 14:12

Kobieta powiedziała: Pozwól, proszę, że twoja służąca przemówi jeszcze jedno słowo do mego pana, króla.
Odpowiedział: Mów.

2 Księga Samuela 14:13

Wtedy kobieta powiedziała: Czemu więc wymyśliłeś podobną rzecz przeciw ludowi Bożemu? Król bowiem mówi to słowo, sam będąc winny, ponieważ król nie sprowadza z powrotem swego wygnańca.

2 Księga Samuela 14:14

Wszyscy bowiem umieramy i jesteśmy jak woda rozlana na ziemi, której nie można zebrać.
Bóg jednak nie odebrał mu życia, ale obmyśla sposób na to, by wygnaniec nie pozostawał na wygnaniu.

2 Księga Samuela 14:15

Przyszłam więc teraz, by mówić o tym mojemu panu, królowi, gdyż lud mnie przestraszył.
Dlatego twoja służąca powiedziała: Przemówię teraz do króla, może król spełni prośbę swojej służącej.

2 Księga Samuela 14:16

Król bowiem wysłucha swojej służącej i wybawi ją z ręki człowieka, który chce zgładzić mnie i mojego syna z Bożego dziedzictwa.

2 Księga Samuela 14:17

Twoja służąca też powiedziała: Teraz słowo mojego pana, króla, będzie pocieszeniem.
Gdyż mój pan, król, jest jak anioł Boga, rozsądzając między dobrem a złem.
Niech PAN, twój Bóg, będzie z tobą.

2 Księga Samuela 14:18

Wtedy król odezwał się do kobiety: Proszę, nie ukrywaj przede mną tego, o co zapytam.
Kobieta odpowiedziała: Niech mówi mój pan, król.

2 Księga Samuela 14:19

Król więc zapytał: Czy nie ma w tym wszystkim ręki Joaba? Kobieta odpowiedziała: Jak żyje twoja dusza, mój panie, królu, nic nie odbiega ani w prawo, ani w lewo od tego wszystkiego, co mówił mój pan, król.
Istotnie twój sługa Joab mi to rozkazał i on to włożył w usta twojej służącej wszystkie te słowa.

2 Księga Samuela 14:20

Twój sługa Joab sprawił, że zmieniłam postać tych słów.
Mój pan jednak jest mądry mądrością anioła Boga, tak że wie wszystko, co się dzieje na ziemi.

2 Księga Samuela 14:21

Król więc powiedział do Joaba: Oto teraz uczyń tę rzecz.
Idź i sprowadź młodzieńca Absaloma.

2 Księga Samuela 14:22

I Joab upadł twarzą do ziemi, pokłonił się i błogosławił króla.
Potem Joab powiedział: Dziś twój sługa poznał, że znalazłem łaskę w twoich oczach, mój panie, królu, ponieważ król spełnił prośbę swego sługi.

2 Księga Samuela 14:23

Wtedy Joab wstał i wyruszył do Geszur, i sprowadził Absaloma do Jerozolimy.

2 Księga Samuela 14:24

Król jednak powiedział: Niech wróci do swego domu, ale mojej twarzy nie zobaczy.
Absalom wrócił więc do swego domu, ale twarzy króla nie zobaczył.

2 Księga Samuela 14:25

A w całym Izraelu nie było mężczyzny tak osławionego z powodu urody jak Absalom: od stóp jego nóg aż po czubek głowy nie było na nim skazy.

2 Księga Samuela 14:26

A gdy strzygł swoją głowę – a strzygł ją co roku, bo włosy mu ciążyły i dlatego ją strzygł – włosy jego głowy ważyły dwieście syklów według wagi królewskiej.

2 Księga Samuela 14:27

I Absalomowi urodzili się trzej synowie i jedna córka, która miała na imię Tamar.
Była to kobieta o pięknym wyglądzie.

2 Księga Samuela 14:28

I Absalom mieszkał w Jerozolimie dwa lata, a twarzy króla nie zobaczył.

2 Księga Samuela 14:29

Absalom posłał więc po Joaba, aby ten go posłał do króla, lecz on nie chciał przyjść do niego.
Potem posłał drugi raz, ale nie chciał przyjść.

2 Księga Samuela 14:30

Wtedy powiedział do swoich sług: Patrzcie, pole Joaba jest obok mojego i ma tam jęczmień.
Idźcie i podpalcie je.
I słudzy Absaloma podpalili to pole.

2 Księga Samuela 14:31

Potem Joab wstał, przyszedł do Absaloma do jego domu i zapytał go: Czemu twoi słudzy podpalili moje pole?

2 Księga Samuela 14:32

Absalom odpowiedział Joabowi: Oto posłałem po ciebie, mówiąc: Przyjdź tutaj, a wyślę cię do króla, abyś zapytał: Po co przybyłem z Geszur? Lepiej mi było tam jeszcze zostać.
Teraz pozwól mi więc zobaczyć twarz króla.
A jeśli jest we mnie jakaś nieprawość, niech mnie zabije.

2 Księga Samuela 14:33

Wtedy Joab przybył do króla i oznajmił mu to.
Gdy wezwał Absaloma, ten przyszedł do króla i pokłonił się twarzą do ziemi przed królem.
A król ucałował Absaloma.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska / więcej o Biblii Gdańskiej tutaj