Spis treści
Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok
Księga Rodzaju 20: tekst
Abraham i Abimelek
Księga Rodzaju 20:1
Potem Abraham wyruszył stamtąd do ziemi południowej i zamieszkał między Kadesz a Szur, i był przybyszem w Gerarze.
Księga Rodzaju 20:2
Tam Abraham powiedział o swej żonie Sarze: Ona jest moją siostrą. Dlatego Abimelek , król Geraru, posłał po Sarę i wziął ją.
Księga Rodzaju 20:3
Lecz Bóg przyszedł do Abimeleka we śnie w nocy i powiedział mu: Umrzesz z powodu tej kobiety, którą wziąłeś, bo ona ma męża.
Księga Rodzaju 20:4
Ale Abimelek jeszcze nie zbliżył się do niej i powiedział: Panie, czy zabijesz też lud sprawiedliwy?
Księga Rodzaju 20:5
Czy on sam nie mówił mi: Ona jest moją siostrą? I czy ona również nie mówiła: On jest moim bratem? Uczyniłem to w prostocie mego serca i z czystymi rękami .
Księga Rodzaju 20:6
Wtedy Bóg powiedział mu we śnie: Wiem, że uczyniłeś to w prostocie swego serca. Dlatego powstrzymałem cię, abyś nie zgrzeszył przeciwko mnie, i nie dopuściłem, abyś jej dotknął.
Księga Rodzaju 20:7
Teraz więc zwróć żonę mężowi, bo on jest prorokiem i będzie się modlił za ciebie, a będziesz żył. Jeśli jej nie zwrócisz, wiedz, że na pewno umrzesz, ty i wszystko, co jest twoje.
Księga Rodzaju 20:8
Abimelek wstał zatem wcześnie rano, zwołał wszystkie swoje sługi i do ich uszu opowiedział wszystko. Gdy ci mężczyźni to usłyszeli, bardzo się przestraszyli.
Księga Rodzaju 20:9
Potem Abimelek wezwał Abrahama i powiedział mu: Co nam uczyniłeś? W czym zgrzeszyłem przeciwko tobie, że sprowadziłeś na mnie i na moje królestwo tak wielki grzech? Postąpiłeś ze mną tak, jak nie należy postępować.
Księga Rodzaju 20:10
Abimelek zapytał jeszcze Abrahama: Co widziałeś, że tak postąpiłeś?
Księga Rodzaju 20:11
Abraham odpowiedział: Bo myślałem – na pewno nie ma w tym miejscu bojaźni Bożej i zabiją mnie z powodu mojej żony.
Księga Rodzaju 20:12
Zresztą ona naprawdę jest moją siostrą, córką mego ojca, choć nie córką mojej matki. I została moją żoną.
Księga Rodzaju 20:13
Gdy więc Bóg wyprawił mnie na wędrówkę z domu mego ojca, powiedziałem do niej: Oto przysługa, jaką mi wyświadczysz – w każdym miejscu, do którego przyjdziemy, mów o mnie: To jest mój brat.
Księga Rodzaju 20:14
Wtedy Abimelek wziął owce i woły oraz służących i służące i dał Abrahamowi, i zwrócił mu jego żonę Sarę.
Księga Rodzaju 20:15
I Abimelek powiedział: Oto moja ziemia jest przed tobą. Zamieszkaj, gdzie ci się podoba.
Księga Rodzaju 20:16
A do Sary powiedział: Dałem twemu bratu tysiąc srebrników. Oto on jest zasłoną twoich oczu u wszystkich, którzy są z tobą, i u wszystkich innych. O tym Sara została pouczona.
Księga Rodzaju 20:17
Wtedy Abraham modlił się do Boga i Bóg uzdrowił Abimeleka, a także jego żonę i jego służące, i one rodziły. [komentarz]
Księga Rodzaju 20:18
PAN bowiem zamknął wszystkie łona domu Abimeleka z powodu Sary, żony Abrahama. [komentarz]
przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska / więcej o Biblii Gdańskiej tutaj
Księga Rodzaju 20: komentarze
Księga Rodzaju 20:17: Modlitwa wstawiennicza
To kolejne wstawiennictwo Abrahama – tym razem w formie modlitwy (wcześniej Abraham wstawia się za Sodomą: Rodzaju 18:23-32). W późniejszym okresie koncepcja takiej wstawienniczej modlitwy rozwija się w judaizmie (por. np. starotestamentowy apokryfon Testament Abrahama 14:7, gdzie anioł oznajmia Abrahamowi, że dusza została zachowana za sprawą jego sprawiedliwej modlitwy. Zobacz także: Apokryf Genesis (1Q20); Genesis Rabba 35:2; Genesis Rabba 39:11; Genesis Rabba 48:8; Berachot 19a.
Księga Rodzaju 20:18: Imię Boga jedynie w ostatnim wersecie
Werset 18. – ostatni w tym rozdziale jest jedynym, kiedy pada imię Boga – יְהוָ֔ה (JHWH; często oddawane jako PAN – dużymi literami). Czasem uważa się 1, że jest on dodatkiem redakcyjnym – spójrzmy bowiem na poprzedni werset:
Wtedy Abraham modlił się do Boga i Bóg uzdrowił Abimeleka, a także jego żonę i jego służące, i one rodziły
Można sobie wyobrazić całość narracji bez ostatniego – omawianego wersetu. To, że niekoniecznie musi być to spekulacja, potwierdza właśnie obecność imienia Boga – w kontraście do reszty tego rozdziału, a szczególnie wersetu 13. W przekładach na polski czytamy tam zazwyczaj następujące słowa:
Gdy więc Bóg wyprawił mnie na wędrówkę z domu mego ojca (Rodzaju 20:13)
Podczas gdy hebrajski używa słowa Elohim (Bóg bądź bogowie) z czasownikiem w liczbie mnogiej (a więc: „Bogowie wyprawili mnie na wędrówkę…”). Dlatego jedna z możliwości zakłada, że opowieść o Abrahamie w Egipcie jest elementem jednej z najstarszych warstw Pięcioksięgu, gdzie imię Boga – יְהוָ֔ה (JHWH) nie było jeszcze znane (por. Wyjścia 6:3).