Spis treści
Zobacz także: inne rozdziały Ewangelii Łukasza
Ewangelia Łukasza 24: tekst
Zmartwychwstanie
Ewangelia Łukasza 24:1
Pierwszego dnia tygodnia wczesnym rankiem przyszły do grobu, niosąc wonności, które przygotowały, a z nimi i inne kobiety;
Ewangelia Łukasza 24:2
I zastały kamień odwalony od grobowca.
Ewangelia Łukasza 24:3
A wszedłszy do środka, nie znalazły ciała Pana Jezusa.
Ewangelia Łukasza 24:4
A gdy zakłopotały się z tego powodu, nagle dwaj mężowie stanęli przy nich w lśniących szatach.
Ewangelia Łukasza 24:5
I przestraszone, schyliły twarze ku ziemi, a oni powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?
Ewangelia Łukasza 24:6
Nie ma go tu, ale powstał z martwych. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, gdy był jeszcze w Galilei:
Ewangelia Łukasza 24:7
Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi i ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
Ewangelia Łukasza 24:8
I przypomniały sobie jego słowa.
Ewangelia Łukasza 24:9
A wróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko jedenastu i wszystkim pozostałym.
Ewangelia Łukasza 24:10
A były to: Maria Magdalena i Joanna, Maria, matka Jakuba, i inne z nimi, które opowiedziały to apostołom.
Ewangelia Łukasza 24:11
Lecz ich słowa wydały im się niczym baśnie i nie uwierzyli im.
Ewangelia Łukasza 24:12
Wtedy Piotr wstał i pobiegł do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył płótna leżące osobno i odszedł, dziwiąc się temu, co się stało.
Jezus na drodze do Emmaus
Ewangelia Łukasza 24:13
A tego samego dnia dwaj z nich szli do wioski zwanej Emmaus, która była oddalona o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.
Ewangelia Łukasza 24:14
I rozmawiali ze sobą o tym wszystkim, co się stało.
Ewangelia Łukasza 24:15
A gdy tak rozmawiali i wspólnie się zastanawiali, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi.
Ewangelia Łukasza 24
Ewangelia Łukasza 24:16
Lecz ich oczy były zakryte, żeby go nie poznali.
Ewangelia Łukasza 24:17
I zapytał ich: Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze? Dlaczego jesteście smutni?
Ewangelia Łukasza 24:18
A jeden z nich, któremu było na imię Kleofas, odpowiedział mu: Czy jesteś tylko przychodniem w Jerozolimie i nie wiesz, co się tam w tych dniach stało?
Ewangelia Łukasza 24:19
I zapytał ich: O czym? A oni mu odpowiedzieli: O Jezusie z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem;
Ewangelia Łukasza 24:20
Jak naczelni kapłani i nasi przywódcy wydali go na śmierć i ukrzyżowali.
Ewangelia Łukasza 24:21
A my spodziewaliśmy się, że on odkupi Izraela. Lecz po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak to się stało.
Ewangelia Łukasza 24:22
Nadto niektóre z naszych kobiet zdumiały nas: były wcześnie rano przy grobie;
Ewangelia Łukasza 24:23
A nie znalazłszy jego ciała, przyszły, mówiąc, że miały widzenie aniołów, którzy powiedzieli, iż on żyje.
Ewangelia Łukasza 24:24
Wówczas niektórzy z naszych poszli do grobu i zastali wszystko tak, jak mówiły kobiety, ale jego nie widzieli.
Ewangelia Łukasza 24:25
Wtedy on powiedział do nich: O głupi i serca nieskorego do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!
Ewangelia Łukasza 24:26
Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć i wejść do swojej chwały?
Ewangelia Łukasza 24:27
I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wykładał im, co było o nim napisane we wszystkich Pismach.
Ewangelia Łukasza 24:28
I zbliżyli się do wsi, do której szli, a on zachowywał się tak, jakby miał iść dalej.
Ewangelia Łukasza 24:29
Lecz oni go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo zbliża się wieczór i dzień się już kończy. Wszedł więc, aby z nimi zostać.
Ewangelia Łukasza 24:30
A gdy siedział z nimi za stołem, wziął chleb, pobłogosławił i łamiąc, podawał im.
Ewangelia Łukasza 24:31
Wtedy otworzyły się im oczy i poznali go, lecz on zniknął im z oczu.
Ewangelia Łukasza 24:32
I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma?
Ewangelia Łukasza 24:33
A wstawszy o tej godzinie, wrócili do Jerozolimy i zastali zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi byli.
Ewangelia Łukasza 24:34
Ci mówili: Pan naprawdę zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.
Ewangelia Łukasza 24:35
Oni zaś opowiedzieli, co się stało w drodze i jak go poznali przy łamaniu chleba.
Jezus pojawia się po raz ostatni
Ewangelia Łukasza 24:36
A gdy to mówili, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział do nich: Pokój wam. A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha.
Ewangelia Łukasza 24:37
A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha.
Ewangelia Łukasza 24:38
I zapytał ich: Czemu się boicie i czemu myśli budzą się w waszych sercach?
Ewangelia Łukasza 24:39
Popatrzcie na moje ręce i nogi, że to jestem ja. Dotknijcie mnie i zobaczcie, bo duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że ja mam.
Ewangelia Łukasza 24:40
Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.
Ewangelia Łukasza 24:41
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i dziwili się, zapytał ich: Macie tu coś do jedzenia?
Ewangelia Łukasza 24:42
I podali mu kawałek pieczonej ryby i plaster miodu.
Ewangelia Łukasza 24:43
A on wziął i jadł przy nich.
Jezus posyła uczniów
Ewangelia Łukasza 24:44
(44) Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.
Ewangelia Łukasza 24:45
Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma.
Ewangelia Łukasza 24:46
I powiedział im: Tak jest napisane i tak Chrystus musiał cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
Ewangelia Łukasza 24:47
I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
Ewangelia Łukasza 24:48
A wy jesteście tego świadkami.
Ewangelia Łukasza 24:49
A oto ja ześlę na was obietnicę mego Ojca, a wy zostańcie w mieście Jerozolimie, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka.
Odejście Jezusa
Ewangelia Łukasza 24:50
I wyprowadził ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce, błogosławił ich.
Ewangelia Łukasza 24:51
A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba.
Ewangelia Łukasza 24:52
A oni oddali mu pokłon i wrócili do Jerozolimy z wielką radością.
Ewangelia Łukasza 24:53
I byli zawsze w świątyni, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska / więcej o Biblii Gdańskiej tutaj
