Narody w Królestwie Bożym

Niektóre szczegóły nadchodzącej zmiany przygotowują umysł na zrozumienie jej związku ze świątynią Ezechiela. W oczekiwaniu na nadejście tego przyszłego dobra, prorok Zachariasz w duchu wzywa naród Izraela do okazania radości, jak czytamy w drugim rozdziale jego proroctwa (Zachariasza 2:10-11)

Zaśpiewaj i raduj się, córko Syjonu, bo oto przyjdę i zamieszkam pośród ciebie, mówi PAN. Wiele narodów przyłączy się w tym dniu do PANA i będą moim ludem, a ja zamieszkam pośród ciebie i poznasz, że PAN zastępów posłał mnie do ciebie. ¹

To proroctwo z pewnością jeszcze się nie wypełniło; a jego spełnienie jest związane z przywróceniem Izraela i jest potwierdzone przez fakt, że kolejny werset (kontynuacja kwestia stwierdzonych w 11.) oznajmia, że „PAN weźmie Judę w posiadanie i znowu wybierze Jerozolimę” (Zachariasza 2:12 – tłumacz).

W kwestii tego, co prorok ma na myśli, mówiąc: wiele narodów przyłączy się do Pana”, dysponujemy jego własnym wyjaśnieniem zawartym w Zachariasza 8:22, potwierdzonym przez proroka Jeremiasza w 3 rozdziale werset 17:

A tak liczne ludy i potężne narody przybędą szukać PANA zastępów w Jerozolimie i przebłagać oblicze PANA.

W tym czasie Jerozolima będzie nazwana tronem PANA, a wszystkie narody zgromadzą się u niej, u imienia PANA, w Jerozolimie, i już nie będą postępować według uporu swego złego serca (Jeremiasza 3:17)

To będzie nowość na ziemi. Żaden naród, za wyjątkiem narodu izraelskiego, nie był dotąd zobowiązany do gromadzenia się w celu oddawania czci w Jerozolimie, nie szukano tam też Boga. Jednak szybko nadchodzi czas, kiedy nie tylko zapragną tam przyjść, ale ich obecność będzie wymagana, bez względu na to, czy są skłonni spełniać ten nakaz, czy nie. Zachariasz wyjawia to w rozdziale 14:16-18 (Zachariasza 14:16-18):

Wszyscy pozostali spośród wszystkich narodów, które wyruszyły przeciwko Jerozolimie, będą przychodzić od roku do roku, by oddawać pokłon Królowi, PANU zastępów, i obchodzić Święto Namiotów; A jeśli ktoś spośród rodów ziemi nie pójdzie do Jerozolimy, by oddawać pokłon Królowi, PANU zastępów, na tego nie będzie padać deszcz. A jeśli ród Egiptu nie wyruszy i nie przyjdzie, choć na niego deszcz nie pada, spadnie jednak na niego ta plaga, którą PAN dotknie narody, które nie przyjdą, by obchodzić Święto Namiotów.

Zaproszenie do gromadzenia się w Jerozolimie, aby wielbić Boga i poddać się władzy Króla, którego „ustanowił na Syjonie, jego świętej górze” (Psalm 2:6) jest powszechne i będzie egzekwowane z najwyższą surowością. Nie będzie żadnego wyjątku. Każda rodzina będzie zmuszona w sposób, jak to opisał prorok Zachariasz. „Wszystkie narody, które zamieszkują ziemię” mają witać z radością Króla Królów. „W tym dniu jeden będzie PAN i jedno jego imię” (Zachariasza 14:9). Poganie staną się wtedy dziedzictwem pomazańca Jehowy, najdalsze części ziemi staną się jego własnością.

Zmiany polityczne i religijne związane ze spełnieniem się wspomnianych proroctw są tak dalekosiężne i gruntowne, że obejmą każdego mieszkańca ziemi. Każde imię i naród z dowolnego kraju pozna i zaakceptuje władzę nowego rządu i każdy będzie musiał dostosować się do przyszłego porządku religijnego. Każdy kraniec ziemi zostanie oświecony Bożą wiedzą, a każdy mieszkaniec pobłogosławiony (Habakuka 2:14; Jeremiasza 4:2). Cała władza zostanie powierzona jednej władzy centralnej z tronem w Jerozolimie (Zachariasza 14:9-21).

Wojna ustanie (Izajasza 2:3-4). Zapanuje pokój. W miejsce zła nastanie sprawiedliwość (Izajasza 32:1; Izajasza 32:16-17). Ubóstwo zostanie usunięte, oddawanie się namiętnościom strącona z piedestału, a występek zakuty w łańcuchy (Psalm 67:6; Objawienia 20:2). Niesprawiedliwy sędzia, tyran i ciemięzca będą przypominani jako niewyraźne wspomnienie z przeszłości, jeśli nie zostaną zapomniani w ogóle podczas radosnego tysiącletniego panowania Chrystusa, które stoi otworem przed ludzkością. Naród jednym głosem będzie wtedy chwalił Boga, do czego nawołuje Psalm 67, mówiąc:

Niech wysławiają Cię ludy, Boże, niech wysławiają Cię wszystkie ludy! Niech się narody cieszą i radują, bo Ty sądzisz ludy sprawiedliwie (Psalm 67:4-5)