Księga Rodzaju 17:10 [komentarze]

Księga Rodzaju 17:10 [tłumaczenia]

Biblia Warszawska: A to jest przymierze moje, przymierze między mną a wami i potomstwem twoim po tobie, którego macie dochować: obrzezany zostanie u was każdy mężczyzna.
Biblia Rakowska: Przymierze zawarte między Mną i tobą oraz wszystkimi twoimi potomkami polega także na tym, że każda istota ludzka płci męskiej ma być obrzezana.
Przekład Cylkowa: Oto przymierze Moje, którego przestrzegać będziecie między Mną a wami, i potomstwem twojem po tobie: obrzezaną ma być u was wszelka płeć męzka.
Uwspółcześniona Biblia Gdańska: A takie jest moje przymierze, które będziecie zachowywać, między mną a wami i między twoim potomstwem po tobie: Każdy mężczyzna wśród was ma być obrzezany.

Księga Rodzaju 17:10 [oryginał]

Tekst masorecki: 

זֹאת בְּרִיתִי אֲשֶׁר תִּשְׁמְרוּ בֵּינִי וּבֵינֵיכֶם וּבֵין זַרְעֲךָ
אַחֲרֶיךָ הִמֹּול לָכֶם כָּל־זָכָֽר׃

Księga Rodzaju 17:10 [przekład dosłowny]

Słowo w języku hebrajskim Transliteracja Tłumaczenie na język polski
זֹ֣את zot to [jest]
בְּרִיתִ֞י beriti moje przymierze
אֲשֶׁ֣ר aser które
תִּשְׁמְר֗וּ tiszmeru którego będziecie przestrzegać
בֵּינִי֙ bejni pomiędzy Mną
וּבֵ֣ינֵיכֶ֔ם uwejnejkem i wami
וּבֵ֥ין uwejn i
זַרְעֲךָ֖ zaraka twoimi potomkami
אַחֲרֶ֑יךָ acharejka po tobie
הִמּ֥וֹל himol ma być obrzezany
לָכֶ֖ם lakem wśród was
כָּל־ kal każdy
זָכָֽר zakar mężczyzna

Księga Rodzaju 17:10 [komentarze]

Księga Rodzaju 17:10: „obrzezany”

To pierwsza biblijna wzmianka o obrzezaniu (מוּל/mul). Rytuał, który często jest wskazywany jako barbarzyński relikt, ale mający swoją symbolikę w Nowym Przymierzu. Na początek jednak spójrzmy na to, co mówi tradycja żydowska.

Obrzezanie w tradycji żydowskiej

W Midraszu Tanchuma (Tazria 5) została przedstawiona rozmowa Rabiego Akiwy z Turnusem Rufusem [Tinnejusz Rufus – red.], rzymskim generałem. Podczas dyskusji o tym, czyje dzieła są większe: Boga czy człowieka, Rzymianin podnosi następującą kwestię:

dlaczego mówicie, że nakazał wam poddawać się obrzezaniu? Czyż nie mógł po prostu spowodować, aby chłopcy rodzili się od razu obrzezani?

Akiwa zwraca uwagę na przykład pępowiny i pyta:

dlaczego wychodzi razem z nim z ciała matki i nie oddziela się sama, ale matka musi ją obciąć?

Akiwa podsumowuje:

Wszystko, co Bóg stworzył, zostało celowo niedokończone, niepełne, niedoskonałe po to, aby ludzki rozum mógł je udoskonalić. Spójrz na te kłosy zboża i ciastka, które są upieczone z jego mąki; spójrz na krzak bawełny – i na piękne stroje sporządzone z bawełnianej tkaniny. Człowiek rodzi się nieobrzezany, ponieważ obowiązkiem człowieka jest zacząć doskonalenie świata od siebie samego

[źródło: Forum Żydów Polskich]

Symbolika obrzezania w Nowym Przymierzu

W Nowym Testamencie to przymierze zostaje nazwane „przymierzem obrzezania” (Dzieje 7:8, Rzymian 4:11). Zostaje przesunięty akcent z uczynków wykonanych własnymi staraniami na dobre dzieła w Chrystusie:

Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych dzieł, które przygotował wcześniej Bóg, abyśmy w nich chodzili [Efezjan 2:10]

Nasza jedność z Mesjaszem i Bogiem sprawia, że w duchu Chrystusa dokonujemy dzieł, które byłyby niemożliwe jedynie naszymi własnymi wysiłkami.

Wśród naśladowców Mesjasza nie zostaje postawione jako warunek – zobacz:

  • Dzieje 15:1
  • Dzieje 15:19-21
  • 1 Koryntian 7:18
  • Galacjan 6:12-15
  • Kolosan 3:11

Revised English Version: Powodem, dla którego chrześcijanie nie muszą być obrzezani, aby być „nasieniem Abrahama i potomkami obietnicy”, jest to, że jesteśmy w całkowitej jedności z Jezusem Chrystusem. To oznacza, że w oczach Boga zostaliśmy ukrzyżowani, kiedy Chrystus został ukrzyżowany (Rzymian 6:6), umarliśmy z Chrystusem (Rzymian 6:8), zostaliśmy pogrzebani z Chrystusem (Rzymian 6:4); a następnie zostaliśmy ożywieni, by potem zostać wywyższeni z Chrystusem (Efezjan 2:5-6). A wiec także z Chrystusem zostaliśmy obrzezani, jak mówi Kolosan 2:11:

I w Nim też zostaliście poddani obrzezaniu nie ręką dokonanemu, Chrystusowemu obrzezaniu — przez zupełne wyzucie się z ciała grzesznego (Biblia Lubelska)

Obrzezaniem znacznie lepszym niż zwykłe ludzkie, które usuwa niepotrzebną skórę z napletka tymczasem chrześcijańskie „obrzezanie” to „dokonane nie ręką ludzką”, które polega na pozbyciu się ciała grzesznego”.

Księga Rodzaju 17:10: „moje przymierze, które będziecie zachowywać, między mną a wami i między twoim potomstwem po tobie”

Symbolem przymierza z Noem była tęcza (Rodzaju 9:12-17). Waga obrzezania była na tyle istotna, że gdy król Antioch IV Epifanes (z dynastii Seleucydów) zakazał obrzezania, żydowskie kobiety wybierały męczeńska śmierć, obrzezując dzieci wbrew zakazowi.

(60) Kobiety, które pozwoliły obrzezać swe dzieci, mordowano zgodnie z rozkazem królewskim;
(61) a na szyjach wieszano im niemowlęta. Wykonywano też wyroki na krewnych i na tych, którzy je obrzezali
[1 Księga Machabejska 1:60-61]
Przed sąd przyprowadzono dwie kobiety, gdyż obrzezały swe dzieci. Zawiesiwszy im przy piersiach ich niemowlęta oprowadzono je publicznie po mieście, a następnie strącono z muru
[2 Księga Machabejska 6:10]

Zgodnie z rabiniczną tradycją żydowski chłopiec ma poddać się obrzezaniu ósmego dnia (brit mila), a obrzęd jest przeprowadzony przez mohela (rzezaka). Od połowy XIX wieku pojawiają się głosy kwestionujące konieczność obrzezania, z drugiej strony rabiniczny judaizm prezentuje szereg argumentów pozabiblijnych przemawiających za korzyściami z obrzezania.

Komentatorzy biblijni (Biblia Jerozolimska) zwracają uwagę, że obrzęd miał duże znaczenie dla spójności etnicznej narodu izraelskiego. Od początku był traktowany jako symbol przynależności (Wyjścia 34:14)

W Prawie znajdują się dwa fragmenty mówiące o obrzezaniu -> Wyjścia 12:44; Kapłańska 12:3. Do nich nawiązuje Jozuego 5:2-8.
Symbol obrzezania był używany również poza fizycznym aspektem – porównaj nieobrzezane owoce (Kapłańska 19:23) oraz nieobrzezane serce (Jeremiasza 9:26)

Biblia Jerozolimska zwraca uwagę, że obrzęd „nabrał ogromnej wagi dopiero od czasów wygnania”.