Królestwo Boże: teraz czy w przyszłości?

Fragment książki „The Gospel of the Kingdom” (George Eldon Ladd), tłumaczenie na polski A.M.

Królestwo Boże teraz czy w przyszłości: fragment książki „The Gospel of the Kingdom”

W obliczu takiej różnorodności interpretacji w historii teologii chrześcijańskiej wielu czytelników zareaguje słowami:

„Skończmy ze wszystkimi ludzkimi interpretacjami. Przejdźmy bezpośrednio do Słowa Bożego i dowiedzmy się, co ma do powiedzenia na temat Królestwo Boga.”

Zaskakującym faktem jest to, że kiedy zwracamy się do Pisma Świętego, znajdujemy niemal równie oszałamiającą różnorodność stwierdzeń o Królestwie Bożym. Jeśli weźmiesz konkordancję Biblii, wyszukasz wszystkie wzmianki w Nowym Testamencie, w których występuje słowo „królestwo”, zapiszesz krótkie podsumowanie każdego wersetu na kartce papieru, prawdopodobnie nie będziesz wiedział, co zrobić ze złożonością nauczania.

Królestwo Boże już obecnie

Słowo Boże mówi, że Królestwo Boże jest obecną duchową rzeczywistością.

„Bowiem Królestwo Boga nie jest pokarmem i napojem, ale sprawiedliwością, pokojem oraz radością w Duchu Świętym” (Rzymian 14:17).

Sprawiedliwość, pokój i radość są owocami Ducha, którymi Bóg obdarza teraz tych, którzy oddają swoje życie pod panowanie Ducha. Mają do czynienia z najgłębszymi źródłami życia duchowego, a tym, jak mówi natchniony apostoł, jest Królestwo Boże.

Królestwo Boże jako dziedzictwo

Jednocześnie Królestwo jest dziedzictwem, które Bóg da swojemu ludowi, gdy Chrystus przyjdzie w chwale. „Wtedy Król powie do tych po swojej prawicy:

„Przyjdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie królestwo przygotowane dla was od założenia świata’” (Mateusza 25:34).

W jaki sposób Królestwo Boże może być obecną duchową rzeczywistością, a jednocześnie być dziedzictwem nadanym ludowi Bożemu podczas powtórnego przyjścia Chrystusa?

Królestwo, do którego już weszli naśladowcy Jezusa

Inny aspekt prawdy o Królestwie odzwierciedla fakt, że Królestwo, to królestwo do którego weszli naśladowcy Jezusa Chrystusa. Paweł pisze, że Bóg

„wyzwolił nas spod panowania ciemności i przeniósł nas do królestwa swego umiłowanego Syna” (Kolosan 1:13)

Ten werset bardzo wyraźnie pokazuje, że odkupieni są już w Królestwie Chrystusa. Można oczywiście sprzeciwić się temu, że musimy dokonać rozróżnienia między Królestwem Bożym a Królestwem Chrystusa; ale wydaje się to niemożliwe, ponieważ Królestwo Boże jest także Królestwem Chrystusa (Efezjan 5:5; Objawienia 11:15). Ponadto nasz Pan opisuje tych, którzy otrzymali Jego przesłanie i misję, jako tych, którzy teraz wchodzą do Królestwa Bożego (Łukasza 16:16).

Królestwo Boże także w przyszłości

Jednocześnie Królestwo Boże jest królestwem przyszłym, do którego musimy wejść, gdy Chrystus powróci. Piotr spogląda w przyszły dzień, kiedy „zostanie wam obficie zapewnione wejście do wiecznego królestwa naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa” (2 Piotra 1:11). Sam nasz Pan często odnosił się do tego przyszłego wydarzenia.

„Wielu przyjdzie ze wschodu i zachodu i zasiądzie do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim” (Mateusza 8:11).

Przyszłe nadejście Królestwa będzie udziałem w wielkiej chwale. Jezus powiedział o dniu, w którym aniołowie „zbiorą z jego królestwa wszystkie przyczyny grzechu i wszystkich złoczyńców (…) Wtedy sprawiedliwi będą świecić jak słońce w królestwie ich Ojca” (Mateusza 13:41; Mateusza 13:43). Z drugiej strony, zapytany przez faryzeuszy, kiedy nadchodzi Królestwo Boże, odpowiedział:

„Królestwo Boże nie nadchodzi ze znakami, które należy obserwować; oni też nie powiedzą: ‘Oto jest’ ani ‘Tam!’ bo oto królestwo Boże jest pośród was” (Łukasza 17:20-21).

Królestwo jest już obecne pośród ludzi, a Jezus stanowczo zniechęcił faryzeuszy do szukania przyszłego Królestwa, które nadejdzie z zewnętrznym pokazem chwały.

Wyjaśnienie znaczenia Królestwa w przypowieści

Przypowieści o Królestwie wyjaśniają, że w pewnym sensie Królestwo jest obecne i działa na świecie. Królestwo Boże jest jak maleńkie ziarno, które staje się wielkim drzewem; jest jak zaczyn, który pewnego dnia przesiąknie całą misę ciasta (Łukasza 13:18-21). Jednak z drugiej strony, kiedy Piłat przesłuchiwał Jezusa na temat jego nauczania, Jezus odpowiedział:

„Królestwo moje nie jest z tego świata” (Jana 18:36).

Sama złożoność biblijnego nauczania o Królestwie Bożym jest jednym z powodów, dla których w historii teologii pojawiły się tak różnorodne interpretacje. W większości interpretacji, które można znaleźć w naszej literaturze teologicznej, można przytoczyć pojedyncze wersety. Królestwo jest rzeczywistością obecną (Mateusza 12:28), a jednak jest przyszłym błogosławieństwem (1 Koryntian 15:50). Jest to wewnętrzne duchowe błogosławieństwo odkupieńcze (Rzymian 14:17), którego można doświadczyć jedynie poprzez nowe narodzenie (Jana 3:3), a jednak będzie miało to związek z rządami nad narodami świata (Objawienia 11:15).

Królestwo jest królestwem, do którego ludzie wchodzą teraz (Mateusza 21:31), a jednak jest to królestwo, do którego wejdą jutro (Mateusza 8:11). Jest to jednocześnie dar Boży, którym Bóg obdarzy w przyszłości (Łukasza 12:32), a który jednak musi zostać przyjęty w teraźniejszości (Marka 10:15). Oczywiście żadne proste wyjaśnienie nie odda sprawiedliwości tak bogatego, ale różnorodnego bogactwa nauczania.

George Eldon Ladd, The Gospel of the Kingdom (Paternoster, 1959)

Czytaj także: Jezus i mesjańska przyszłość. Serce chrześcijaństwa – Królestwo Boże