Ewangelia Mateusza 4 / Przekład toruński Nowego Przymierza

1.    Wtedy Jezus został zaprowadzony przez      Ducha na pustynię*, by był kuszony** przez diabła.

Marka 1:12; Łukasza 4:1; Hebrajczyków 2:18; Jana 4:15
* lub: pustkowie;
** lub: poddany próbie, doświadczeniu

2. A wówczas, po* poście trwającym czterdzieści dni i czterdzieści nocy, łaknął**

Łukasza 4:2; 1 Królewska 19:8 
* lub: po zakończeniu postu;
** cierpiał głód

3. I zbliżył się do Niego kusiciel* , i powiedział: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.

Hioba 1:6-12; 1 Tesaloniczan 3:5; Objawienia 12:10
* dosł.: ten poddający próbie, pokusie

4. A On w odpowiedzi, rzekł: Napisano: Nie samym chlebem* będzie żył człowiek, ale każdym słowem**, wychodzącym z ust Boga.

* dosł.: na chlebie … na słowie
Mateusza 4:7; Wyjścia 16:18; Powtórzonego Prawa 8:3; Łukasza 4:4
** gr.: rhema – wypowiedź, przesłanie, słowo

5. Wtedy diabeł* bierze Go do miasta świętego** i stawia Go na szczycie świątyni***,

*gr.: diabolos – oskarżyciel, potwarca, oczerniający
Mateusza 27:53; Izajasza 48:2; Izajasza 52:1
** tj. do Jerozolimy;
*** tzw. królewski portyk Heroda – widok na przepaść doliny Cedronu z wysokości 137 m

6. I mówi do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, albowiem jest napisane, że: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, i podniosą Cię na rękach, abyś czasem nie uraził* swojej nogi o kamień.

Psalm 91:11; 2 Koryntian 11:14
* gr.: proskopto – uderzyć, potknąć się przez coś, doznać urazu

7. Jezus powiedział mu: Również* jest napisane: Nie będziesz kusił**PANA, Boga twojego.

* lub: znów, jeszcze, z kolei
Wyjścia 17:2; Powtórzonego Prawa 6:16; Dzieje Apostolskie 5:9; 1 Koryntian 10:9; Hebrajczyków 3:9
** lub: wystawiał na próbę 

8. Ponownie bierze Go diabeł na bardzo wysoką górę i ukazuje Mu wszystkie królestwa świata oraz ich chwałę,

9. I mówi Mu: Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon*.

Jana 13:3; Daniela 5:26
*gr.: proskyneo – pierwotnie całować czyjąś dłoń w wyrazie szacunku; klęknąć, paść na kolana, bić czołem, złożyć hołd

10. Wtedy Jezus mówi do niego: Zejdź* mi z drogi, szatanie**! Bo jest napisane: PANU, Bogu twojemu, pokłon będziesz oddawać i Jemu samemu będziesz służyć.

Wyjścia 20:5
* hypago – zejść z drogi, odejść, stanąć za;
**lub: przeciwniku

11. Wtedy diabeł* Go opuścił**, a oto aniołowie przystąpili i służyli Mu.

* Jana 19:11; Mateusza 26:53; Hebrajczyków 1:4-6
* tj. oszczerca, oskarżyciel;
** dosł.: opuszcza

12. A gdy Jezus usłyszał, że Jan został wydany* , wrócił do Galilei;

– Marka 1:14; Łukasza 4:14; Mateusza 14:3
* domyśl.: do więzienia – został uwięziony

13. A po opuszczeniu Nazaretu przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum* , nad morzem, w granicach krain Zabulona i Neftalego;

* gr.: Kapernaoum – „wioska Nahuma” – miasto nad J. Genezaret

14. Aby wypełniło się to, co zostało powie- dziane przez proroka Izajasza, mówiącego:

15. Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, droga morska, za* Jordanem, Galilea pogan.

* lub: po drugiej stronie
– Izajasza 8:23; Izajasza 9:1

16. Lud siedzący w ciemności, ujrzał wielkie światło, a siedzącym w mrocznej krainie i w cieniu śmierci – wzeszło im światło!

– Psalm 107:10-14; Izajasza 42:6-7

17. Od tego czasu zaczął Jezus głosić i mówić: Upamiętajcie* się, albowiem przybliżyło się Królestwo Niebios.

– Łukasza 5:32; Łukasza 24:47; Dzieje Apostolskie 20:21; Dzieje Apostolskie 26:20
* lub: zmieńcie myślenie, zawróćcie

18. A Jezus*, idąc nad Morzem Galilejskim, ujrzał dwóch braci: Szymona, którego nazywano Piotrem, i Andrzeja, jego brata, zarzucających sieć** rybacką w morze; byli bowiem rybakami.

* brak w manuskryptach bizantyjskich
– Marka 1:16; Łukasza 5:1; Jana 1:40
** tj. okrągła sieć mierząca ok. 3 metra śr., zwana amphiblestron

19. I mówi im: Chodźcie* za mną, a uczynię was rybakami ludzi.

– Łukasza 5:10; Jana 12:26; Marka 1:17
* gr.: deute – chodź! chodźże! – forma wykrzyknikowa

20. A oni natychmiast opuścili sieci rybackie i podążyli* za Nim.

– Łukasza 18:28; Marka 10:28
*gr.: akoloutheo – towarzyszyć, iść z kimś lub za kimś, być posłusznym

21. I gdy poszedł stamtąd dalej, zobaczył dwóch innych braci: Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, jego brata, w łodzi z Zebedeuszem, ich ojcem, naprawiających* swoje sieci rybackie. I powołał** ich.

** lub: wezwał
* gr.: katartidzo – uczynić sprawnym, pełnym, naprawić – Galacjan 6:1

22. A oni natychmiast opuścili łódź i swojego ojca i podążali* za Nim.

* porównaj – werset 20

23. I obchodził Jezus całą Galileę, ucząc w ich synagogach i głosząc Ewangelię Królestwa, i uzdrawiając każdą chorobę i każdą słabość wśród ludu.

– Mateusza 13:54; Marka 1:21; Łukasza 4:15

24. I rozeszła się wieść o Nim po całej Syrii. I przyprowadzili do Niego wszystkich, którzy mieli się źle, dotkniętych rozmaitymi chorobami i cierpieniami, opętanych* , epileptyków**, sparaliżowanych, i ich uzdrowił***.

* lub: opętanych przez demony – Mateusza 9:32
– Marka 6:55; Łukasza 8:27; Mateusza 17:15
** lub: lunatyków
*** gr.: therapeuo – porównaj: Hebrajczyków 3:5

25. A szły za Nim wielkie tłumy z Galilei, Dziesięciogrodu* , Jerozolimy, Judei i zza Jordanu.

– Mt 3,7; 4,25; Mk 5,20; 7,31; Łk 6,17
* gr.: Dekapol – region skupiający 10 miast przy granicy Syrii, zamieszkały w większości przez ludność zhellenizowaną

Ewangelia Mateusza 4 – skrócony komentarz New European Commentary

Komentarz do Mateusza 4:1-8 – ,,Diabeł” nie istnieje jako upadły anioł lub jako uosabiająca zło kosmiczna istota. Jezus ,,był kuszony we wszystkim podobnie jak my” (Hebrajczyków 4:15), a także: ,,każdy jest kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą” (Jakuba 1:14). Jesteśmy kuszeni przez ,diabła” naszego własnego umysłu, i tak samo było z Jezusem. Nie jesteśmy kuszeni przez złą istotę, która skłania nas do grzechu – grzech i pokusa pochodzą ,,z wnętrza, z serca ludzkiego” (Marka 7:21). Kuszenie nie może być dosłowne. Mateusza 4:8 sugeruje, że Jezus został zaprowadzony na wysoką górę, aby zobaczyć wszystkie królestwa świata w swojej przyszłej chwale w jednej chwili (Mateusza 4:5). Nie istnieje wystarczająco wysoka góra, aby zobaczyć cały świat – ziemia jest kulą.

– porównanie z Ew. Łukasza 4 pokazuje, że pokusy opisane w innej kolejności. Marka 1:13 mówi, że Jezus ,,przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez szatana”, podczas gdy Mateusza 4:2-3 mówi, że ,,po czterdziestu dniach i nocach postu (…) zbliżył się do Niego kusiciel”. Stąd te same pokusy ciągle powtarzały się – np. zamiana kamieni w chleb.

– jest mało prawdopodobne, że diabeł prowadził Jezusa przez pustynię i ulice Jerozolimy, a następnie, by wspólnie wspięli się na szczyt świątyni – wszystko to na oczach ciekawskich Żydów.

– jesli diabeł jest osobą fizyczną, która nie żywi szacunku do Słowa Boga i zainteresowana jest skłonieniem ludzi do grzechu, to dlaczego Jezus cytuje Pismo, aby go zwyciężyć? Zgodnie z popularnym poglądem, nie sprawiłoby to odejścia diabła. Za każdym razem Jezus cytował fragment Biblii. Psalm 119:11 mówi:

W sercu moim ukrywam słowo Twoje, abym nie zgrzeszył przeciw Tobie.

– Jezus został ,, zaprowadzony przez Ducha na pustynię, by był kuszony przez diabła”. Jak Duch Boga mógł poprowadzić Jezusa, by ten był kuszony przez nadludzką istotę sprzeciwiającą się Bogu? Właśnie otrzymał moc Ducha (Mateusza 3:16). Teraz był kuszony, aby użyć jej do zamiany kamieni w chleb, zeskoczenia z budynku bez szwanku itd.