Konsekwencje wynikające z tego, że Bóg jest jeden

To, że Bóg jest jeden, nie stanowi tylko opisu numerycznego. Jeśli istnieje tylko jeden Bóg, dlatego też żąda wszystkiego od nas. Ponieważ jest On Jednym Bogiem, dlatego żąda od nas całej naszej czci, a także ponieważ jest On Jeden, dlatego traktuje cały Swój lud, bez względu na np. ich narodowość (Rzymian 3:30). Wszyscy prawdziwi czciciele jedynego Boga , czy to Żyd czy poganin, są złączeni w tym, że jeden Bóg oferuje im zbawienie na tych samych warunkach.

Fakt, że istnieje tylko jeden Pan Jezus oznacza to samo dla Niego (Rzymian 10:12). Paweł dostrzegał te konsekwencje w doktrynie o jedności Boga. Ale ta doktryna wymaga przemyślenia, jednak my przejdziemy do samych wniosków. Chrystus nauczał, że przykazanie, iż Bóg jest jeden i dlatego musimy kochać Boga, zawiera w sobie drugie przykazanie: kochać bliźniego jako siebie samego. Pierwsze i drugie przykazanie były de facto jednym przykazaniem (Marka 12:29-31). Dlatego ,,dwa” przykazania, aby kochać Boga i bliźniego są opisane w liczbie pojedynczej w Ew. Łukasza 10:27-28: ,,to czyń…”.

Jeśli Bóg jest jeden, wtedy nasz brat nosi jedno Imię Boga, a wtedy kochać Boga jest kochaniem naszego brata (porównaj 1 Jana 4:21). A ponieważ jest tylko jeden Bóg, który szuka chwał i sądzi ludzi (Jana 8:50), dlatego jedność Boga powinna oznaczać, że nie szukamy chwały ludzi, ani nie osądzamy naszego brata.

To, że Bóg jest jeden, jest przykazaniem oraz nakazem do działania (Marka 12:28-29). Leży u podstaw całego prawa i proroków (Mateusza 22:40) – jest do tego stopnia fundamentalne. Jeśli byłoby dwóch Bogów, Jahwe wymagałby jedynie połowy z naszych wysiłków. Nic nie może zostać dane niczemu innemu, ponieważ nie istnieje nic, aby mogło zostać mu dane. Istnieje tylko jeden Bóg. W naszym życiu nie może być bałwochwalstwa, ponieważ istnieje jest tylko jeden Bóg (2 Królewska 19:18-19). Ponieważ ,,nie ma żadnego innego [Boga], przestrzegaj więc Jego nakazów” (Powtórzonego Prawa 4:39-40). Jeden Bóg ma tylko jeden lud; nie wszystkie religijne systemy mogą doprowadzić do jednej Nadziei.

Powtórzonego Prawa 6:4 to znacznie więcej niż werset, który coś udowadnia. Naprawdę Bóg jest jeden, ale weźmy pod uwagę kontekst. Mojżesz ukierunkował lud tak, że ten spodziewał się otrzymać długą listę szczegółowych przykazań; powiedział, że Bóg nakazał mu ogłosić im

,,wszystkie prawa […] aby je wypełniali […] strzeżcie je i wykonujcie, jak wam nakazał Jahwe, Bóg wasz. Nie schodźcie ani na prawo, ani na lewo z drogi, jaką Jahwe, wasz Bóg, wam wyznaczył. […] Te są nakazy, prawa i rozporządzenia […] zachowajcie wszystkie Jego prawa i nakazy […] Słuchaj, Izraelu, i staraj się (liczba pojedyncza – dopisek autora) je wykonać”.

Teraz spodziewalibyśmy się odczytania długiej listy przykazań. Ale Mojżesz powtarza po prostu ostatnią frazę ,,Słuchaj Izraelu: Jahwe, nasz Bóg, jest jeden” (Powtórzonego Prawa 5:31-6:4). I w tym kontekście nie podaje żadnych innych przykazań. „Przestrzegaj ich wykonywania” jest połączone z ,,Pan nasz Bóg jest jeden”. Jest to kwintesencja wszystkich przykazań Boga. Następnie mówi on od razu

,,Niech te słowa […] będą wyryte w sercu twoim”

i lud miał mówić o nich swoim dzieciom w domu i w drodze, przywiązać je do rąk i do odrzwi domu. Jedyność Boga i wynikający z tego nakaz miłowania Go całym swoim sercem – wszystko to miało być zaprogramowane w ich codziennym życiu. To dlatego żydowską praktyką było recytowanie Szema kilka razy dziennie, również na łożu śmierci.

W Powtórzonego Prawa 6:1 czytamy: A oto przykazanie (liczba pojedyncza – dopisek autora), prawa i nakazy (przekład: Biblia Poznańska), a potem ,, Jahwe jedyny!” (Powtórzonego Prawa 6:4). Następnie nakazuje im zapisać wszystkie nakazy na swoich drzwiach itd. Byłoby trudno zapisać dosłownie wszystkie 613 przykazań. Jednak cały sposób życia Izraela był zawarty w jednym przykazaniu – że Bóg jest jeden. Było to i jest przykazanie, a nie jedynie stwierdzenie. Żydowscy zeloci, którzy ginęli w bitwie o Masadę wznosili okrzyk:

,,Pan, nasz Bóg jest jeden!”,

a jakiś czas później rabin Akiba, kiedy był obdzierany ze skóry żywcem przez Rzymian, krzyczał, kiedy skóra była zrywana z jego kości: ,,Pan jest jeden. Będziesz miłował swego Boga Pana z całego serca, z całej duszy i ze wszystkich swoich sił”. ¹ Istnieje również wiele podobnych relacji z okresu nazistowskiego Holokaustu.

Nie mamy dwóch panów; tylko jednego. Dlatego im lepiej to pojmiemy, tym bardziej oddamy się Jemu. A to prowadzi, w myśleniu Jezusa, do braku troski o jutro; ponieważ życie całkowitego oddania się Mu oznacza, że nie potrzebujemy martwić się o jutro (Mateusza 6:24-25).

Żadnego bałwochwalstwa

W każdym człowieku tkwi religijny impuls, chęć służenia komuś lub czemuś. Ogólnie mówiąc, mężczyźni i kobiety topią to pożądanie w oddawaniu kultu bożkom obecnych materialistycznych czasów. Ale dla nas ma być tylko jeden Bóg, jeden kierunek naszego oddania; ponieważ Bóg jest jeden. Kiedy Izrael odrzucił źródło żywej wody – Jahwe, sporządził wiele innych zbiorników wodnych w formie idoli (Jeremiasza 2:13). Potrzeba oddawania czci jest w każdym mężczyźnie i kobiecie. Jesteśmy proszeni, aby koncentrować się i poświęcać tę pasję wyłączenie dla jednego Boga – aby nie dzielić jej między wieloma rzeczami, które tego wymagają.

List do Rzymian 1 posuwa się do potępienia ludzi, ponieważ oddawali cześć stworzonym rzeczom zamiast stwórcy. Cała oddawana cześć powinna była być skierowana do Samego Boga. I nadejdzie dzień, kiedy cały świat zda sobie sprawę, że Bóg jest jeden (Izajasza 37:20) – w taki sposób, że zdadzą sobie sprawę, że tylko On jeden jest Bogiem, a wszystko inne jest zwykłą próżnością. Ponieważ sam Bóg jest święty, tylko On będzie wtedy wielbiony (Objawienia 15:4). Sam tylko PAN zostanie wywyższony w tym dniu.

Nasze światy, nasze życia i serca są pełne potencjalnych bożków. A co jest najgorszego w bałwochwalstwie w samej jego istocie? Wydaje mi się, że bałwochwalstwo trywializuje tego wspaniałego Boga, o którym mówimy. Czyni Wszechmogącego Boga kawałkiem drzewa lub kamienia, bożkiem jest też błyskotliwa kariera czy nowy dom. I tak jak wszystko, co redukuje majestat, pasję, żywotność naszej relacji z Bogiem, jest bożkiem. Raz po raz w naszym życiu Bóg jest wypierany przez drobne zajęcia – samochód, który wymaga naprawy, przeciekająca rynna, rozbita szyba. Można byłoby niemal zapłakać nad częstotliwością i sposobem, w jaki to wszystko się dzieje, tak tragicznie często.

Skrucha

Kiedy Izrael pokutuje, poznaje, że ,,Ja, PAN, jestem waszym Bogiem i nie ma innego” (Joela 2:27). Izrael zawsze akceptował w sposób teoretyczny jedyność Boga; teologicznie byli zagorzałymi monoteistami. Ale po wyrażeniu skruchy dostrzegamy w naszej osobistej rzeczywistości, że rzeczywiście istnieje tylko jeden Bóg.

Wiara

Gdy On postanowi, któż to zmienić zdoła? Czego On zapragnie – to wykona. On wypełni zamierzenia swoje (Hioba 23:13-14 / Biblia Poznańska). Idea prawdy jest często związana z faktem, że istnieje tylko jeden Bóg (Izajasza 45:5-6, Izajasza 45:14, Izajasza 45:18, Izajasza 45:21-22). To oznacza, że wszystko, co On mówi, jest całkowitą prawdą, ponieważ nie ma żadnego innego Boga. W ten sposób jeden Bóg daje nam tylko jedną wiarę, nadzieję itd. (Efezjan 4:4-6). Inne systemy wierzeń nie mogą być przez nas akceptowalne. Tak kluczowa była waga jedyności Boga; i podobnie powinno to wpływać na nasze życie, w każdej jego godzinie.

Dawid musiał przypominać sobie: ,,Spocznij jedynie w Bogu ², duszo moja, bo od Niego ³ pochodzi moja nadzieja” (Psalm 62:5 / Biblia Tysiąclecia II). Istnieje tylko jeden Bóg, jedno źródło pomocy i mocy – i w ten sposób jedyność Boga pobudza naszą wiarę w Niego. To sprawiło, że Asa zawołał do Jahwe w swojej wierze:

,,Jahwe, nie ma Tobie równego, by przyjść z pomocą […] wesprzyj nas, Jahwe […] Ty jesteś naszym Bogiem, Jahwe (2 Kronik 14:11 / Biblia Tysiąclecia II).

Podsumowując, List Jakuba 2:14-18 mówi o związku między wiarą (wierzyć) a uczynkami (robić). Nie przez przypadek w Jakuba 2:19 czytamy w tym kontekście: ,,Wierzysz, że jest jeden Bóg? Dobrze czynisz”. Mieć wiarę w jedyność Boga będzie prowadzić Cię do uczynków, ,,postępowania dobrze”.

Do Boga nie zwracał się Izrael, a On nie wysłuchiwał ich modlitw, ponieważ czcili innych bogów, tymczasem Bóg jest jeden (Ezechiela 20:31). Modlitwa i prośby z całego serca o różne rzeczy od jedynego Boga, kiedy nie polegamy na niczym ani na nikim innym, są tym samym formą wielbienia jedynego Boga. Jeśli naprawdę wierzymy w jednego Boga, wtedy nie powinniśmy czuć się niezręcznie, prosząc Go o rzeczy – to forma oddawania mu czci.

Jedność

Paweł, pisząc do tych, który sądzili, że wierzą w jedyność Boga, musiał przypomnieć im, że ten prosty fakt pociąga za sobą jedność wśród nas, Jego dzieci, widząc, że traktuje On nas wszystkich równo jak naprawdę dobry Ojciec: ,,Ponieważ jeden jest Bóg, który usprawiedliwi obrzezanych z wiary i nieobrzezanych przez wiarę (Rzymian 3:30)