Kościół w Biblii oczami katolickiego teologa i duchownego

Obecne bezkrytyczne spojrzenie na Kościół oczami części wiernych bądź atakowanie organizacji ze skupieniem się na personaliach zmusza nas do przybliżenia idei Kościoła (zgromadzenia – eklezji), która wyłania się z kart Nowego Testamentu, i poszukania przyczyn problemu w zmienionej koncepcji, czym naprawdę jest „kościół”. Zamiast zcentralizowanej, hierarchicznej struktury ze ścisłym podziałem na laikat i wiernych dostrzegamy luźno sformalizowaną organizację, gdzie naczelną zasadą pozostawała: „Kto między wami chce być wielki, niech będzie waszym sługą. I kto wśród was chce być pierwszy, niech będzie waszym sługą.” (Mateusza 20:26-27). Hans Küng, profesor teologii i duchowny rzymskokatolicki, tak opisywał pierwotny Kościół:

Kościół w Biblii oczami katolickiego teologa i duchownego

W swoim pierwotnym znaczeniu Kościół – ekklesia – nie był nadrzędną organizacją przewodników duchowych, wyodrębnioną z całego zgromadzenia wiernych; słowo to oznaczało wspólnotę, zbierającą się w określonym miejscu, czasie i celu, Kościół lokalny, który jednak razem z innymi lokalnymi Kościołami tworzył jednolitą wspólnotę – całość Kościoła. Według Nowego Testamentu każdej pojedynczej wspólnocie lokalnej dane jest wszystko, co niezbędne dla osiągnięcia zbawienia człowieka: Ewangelia, którą należy głosić, chrzest jako obrzęd przyjęcia do wspólnoty, łamanie chleba na pamiątkę Jezusa oraz rozmaite posługi i charyzmaty. W ten sposób w każdym lokalnym Kościele przejawia się w pełni obecność całego Kościoła. W istocie może on być rozumiany – mówiąc językiem Nowego Testamentu – jako lud Boży, ciało Chrystusa i siedziba Ducha Świętego.

Zgromadzenie, wspólnota, dom, Kościół Jezusa Chrystusa. To wszystko oznacza, że pochodzenie i sama nazwa zobowiązują Kościół do służenia sprawie Jezusa Chrystusa. Tam, gdzie Kościół nie realizuje nauk Jezusa Chrystusa lub je przeinacza, grzeszy przeciw swojej istocie i tę istotę zatraca.[/su_column]