„Myśli moje nie są myślami waszymi…” Księga Izajasza 55:8 [komentarze]

Księga Izajasza 55:8: komentarze

Zwróćmy uwagę, że słowa Boga nie stanowią deklaracji, że człowiek nie może starać się myśleć na wzór swojego Stwórcy. W innym przypadku słowa Pana Jezusa o stawaniu się doskonałymi niczym Ojciec w Niebie byłyby tylko pustym frazesem. Werset poprzedzający brzmi:

Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje, do Boga naszego, gdyż hojny jest w przebaczaniu (Izajasza 55:7)

Tak więc Juda nie postępował tak, jak oczekiwał od niego Bóg – winien przestać postępować w sposób, jaki stanowił zaprzeczenie dróg Boga. Zwróćmy uwagę na paralelizm: w wersecie Izajasza 55:7 czytamy o porzuceniu jego dróg przez bezbożnego, a w kolejnym stwierdzenie, że drogi Boga nie są takie jak Judy (czyli bezbożne). Podążanie drogami Boga to zadanie wierzących (Kapłańska 19:2 – Bądźcie świętymi, bom Ja jest święty, Jahwe, Bóg wasz!). Wzorzec, jak postąpiłby Bóg, zostawił nam Chrystus, dlatego to jego śladami mamy iść, aby wypełniać przykazanie dane w Kazaniu na Górze. Nawet upadając, należy dążyć do sprostania wymogów ogłoszonych przez Chrystusa (porównaj -> Przysłów 24:16: Bo sprawiedliwy upada siedem razy, jednak znowu powstaje).

Nie zmienia to jednak przekazu Biblii (porównaj Ozeasza 11:9: „jestem Bogiem, a nie człowiekiem”):  człowiek nie może stać się Bogiem, ani Bóg człowiekiem – Biblia wyraźnie rozgranicza sferę zamysłów Boga i człowieka. Stoi w przeciwieństwie do mitologii innych narodów. W literaturze kananejskiej znajdujemy inny motyw: ojciec bogów, El, odbywa stosunki seksualne z kobietami (Szachar i Szalem). Dzieci z tych związków trafiają do boskiego panteonu. Bóg Biblii jest kimś zupełnie innym.

Biorąc pod uwagę różnicę między naszymi drogami i drogami Boga, Jezus wyjaśniając Jego zamysły, wielokrotnie sięgał po przypowieści, aby „myśli Boga” przedstawić w sposób, który na stale trafią do umysłów gotowych na przyjęcie Bożego słowa.

„Bo myśli moje nie są myślami waszymi…”

AT Jannaway: Ta prawda jest dostrzegalna w uderzający sposób w Jego traktowaniu tych, których kocha. Gdyby ścieżki wierzących zostały ułożone przez człowieka, krew Abla nigdy nie zostałaby przelana; nie doszłoby do ścięcia Jana Chrzciciela; nie byłoby ukrzyżowania Chrystusa; ani Stefan ani Paweł nie zginęliby śmiercią męczeńską.

Wręcz przeciwnie, wiedliby dostatnie życie i umarliby w zwykły sposób. Sposób postępowania Boga nie będzie kwestionowany przez tych, którzy są dobrze zakorzenieni w mądrej i wydającej dobre owoce ewangelii. Czasem Jego drogi są niezrozumiałe, ale to nie powód, aby mu nie ufać.

Gdyby Bogu spodobało się sprawić, iż ucisk potrwa do samego końca, nie odwracajmy się od Niego z tego powodu. Przyjmijmy to od Niego i powtórzmy za Hiobem: "Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę mu ufać" (Hioba 13:15).

The Christadelphian, listopad 1886

Czytaj także: Komentarz do Izajasza 55:11 na temat Słowa Boga