List Jakuba 1:1 [komentarze]

List Jakuba 1:1 [tłumaczenia]

Biblia Rakowska: Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, przesyła pozdrowienia dwunastu pokoleniom, które żyją w rozproszeniu.
Biblia Warszawska: Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwanaście pokoleń, które żyją w rozproszeniu.
Uwspółcześniona Biblia Gdańska: Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, przesyła pozdrowienia dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu.
Przekład NTA: Jakub, sługa Boga i pana Jezusa pomazańca, do dwunastu plemion w rozproszeniu, gorące pozdrowienie.
Biblia Bereszit: Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa [Mesjasza], [przesyła] pozdrowienie dwunastu plemionom w rozproszeniu [diasporze].

List Jakuba 1:1 [oryginał]

Nestle (1904): Ἰάκωβος Θεοῦ καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος ταῖς δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ Διασπορᾷ χαίρειν.

[przekład dosłowny]

Słowo w języku greckim Transliteracja Tłumaczenie na język polski
Ἰάκωβος Jakowos Jakub
Θεοῦ Teu Boga
καὶ kai i
Κυρίου Kyriou Pana
Ἰησοῦ Iesou Jezusa
Χριστοῦ Christou Chrystusa
δοῦλος doulos sługa/niewolnik
Ταῖς tais rodzajnik
δώδεκα dodeka dwanaście
φυλαῖς fylais plemion
ταῖς tais rodzajnik
ἐν en w
Διασπορᾷ diaspora rozproszeniu
Χαίρειν chairein radować się / cieszyć / pozdrowienie
Tabela Tabela Tabela

List Jakuba 1:1 [komentarze]

„Jakub”

Jakub zostaje wymieniony w kilkunastu innych miejscach na kartach NT, utożsamiany z bratem Pana (Mateusza 13:55; Marka 6:3; Galacjan 1:19), wiemy, że odgrywał wiodącą rolę w jerozolimskiej eklezji (Dzieje 12:17; Dzieje 15:13; 1 Koryntian 15:7; Galacjan 2:9; Galacjan 2:12). Pozostałe wzmianki:

  • Mateusza 10:3;
  • Mateusza 13:55;
  • Marka 3:18;
  • Łukasza 6:15;
  • Dzieje 1:13;
  • Dzieje 21:18;
  • Judy 1:1

Imię oddane w polskich przekładach jako Jakub to tłumaczenie greckiej adaptacji hebrajskiego יַעֲקֹב (Ja’akow)

„sługa”

Tak swoje listy zaczynali listy Paweł (Rzymian 1:1, Filipian 1:1, Tytusa 1:1) i Piotr (2 Piotra 1:1). Byli wierni nakazowi Pańskiemu:

Kto chce Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam też będzie mój sługa. A mój Ojciec uczci tego, który Mi służy [Jana 12:26 / Biblia Poznańska]

co jest zgodne z tradycją biblijną – mężowie Boży tacy jak Abraham (Rodzaju 26:24), Mojżesz (Wyjścia 14:31, Powtórzonego Prawa 34:5) i Dawid (2 Samuela 7:5) noszą określenie sługi.

Więcej na temat sług w kontekście biblijnym w komentarzu do Listu do Rzymian 1:1

„sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa”

Czy takie sformułowanie stanowiłoby złamanie paradygmatu o tym, że jest Jeden Bóg? Bynajmniej: sam Jakub (Jakuba 2:19) pisze o wierze w Jednego Boga jako coś naturalnego. Jednak zgodnie z późniejszymi pismami rabinicznymi (Babiloński Sanhedryn 63a) takie sformułowanie mogłoby naruszać hebrajski monoteizm. Apostołowie, w tym Jakub, zawsze czynią rozróżnienie między Mesjaszem a Bogiem, którego reprezentował.

„dwanaście plemion”

Wiele przekładów podaje „pokoleń”, ale „fyle” to przede wszystkim plemię. Podobne określenie Paweł stosuje podczas swojej mowy obronnej:

 spodziewam się obietnicy, danej przez Boga ojcom naszym,której spełnienia ma nadzieję doczekać się dwanaście naszych pokoleń, służących Bogu wytrwale we dnie i w nocy [Dzieje 26:6-7 / Biblia Tysiąclecia IV)

Podobny język autor Ks. Objawienia stosuje do grupy 144000:

 I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące z każdego plemienia synów Izraela [Objawienia 7:4 / Biblia Paulistów]

To samo słowo pojawia się w Ks. Objawienia 13 razy.

Autorzy Pism Nowego Przymierza byli mocno przekonani o wypełnieniu się proroctwa:

(16) Potem powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida; odbuduję jego ruiny i wzniosę go;
(17) Aby ludzie, którzy pozostali, szukali Pana, i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest moje imię – mówi Pan, który to wszystko sprawia.
(18) Znane są Bogu od wieków wszystkie jego sprawy.
(19) Dlatego uważam, że nie należy czynić trudności tym spośród pogan, którzy się nawracają do Boga;
(20) Ale napisać im, aby wstrzymywali się od splugawienia bożków, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi.
(21) Mojżesz bowiem od dawien dawna ma w każdym mieście takich, którzy go głoszą, gdyż w synagogach co szabat czytają go
[Dzieje 15:16-21, porównaj Amosa 9:11, Jeremiasza 12:15, Izajasza 45:21]
Czyli wierzyli w odbudowę Izraela – bynajmniej nie opartego na kryterium etnicznym (choć wierzyli w ostateczne nawrócenie ich braci), ale również otwartego na ludzi z pogan, do których zostali posłani przez Jezusa.

„pozdrowienie”

Czasownik w bezokoliczniku (chairein/Χαίρειν) – w podobnej roli występuje także w: Dzieje 15:23; Dzieje 23:26; 2 Tymoteusza 4:21. Dosłownie oznacza radować bądź cieszyć się (porównaj: Filipian 3:1).

„w rozproszeniu”

To język używany zarówno w Tanach (Kapłańska 26:33; Powtórzonego Prawa 4:27; Powtórzonego Prawa 28:64; Powtórzonego Prawa 30:3; Powtórzonego Prawa 32:26; Psalm 147:2; Estery 3:8; Ezechiela 12:15, a z pism wtórnokanonicznych Judyty 7:35) jak w Pismach Nowego Przymierza (Jana 7:35, Dzieje 2:5, Dzieje 8:1, 1 Piotra 1:1)

 

Tagi