Bóg błogosławi i zmienia imię Jakubowi. Księga Rodzaju 35

Księga Rodzaju 35: tekst

Bóg błogosławi i zmienia imię Jakubowi

Księga Rodzaju 35:1

Potem Bóg powiedział do Jakuba: Wstań, wstąp do Betel i tam zamieszkaj. Zbuduj tam ołtarz Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed swoim bratem Ezawem. [komentarz]

Księga Rodzaju 35:2

Wtedy Jakub powiedział do swych domowników i do wszystkich, którzy z nim byli: Usuńcie obcych bogów, którzy są wśród was, oczyśćcie się i zmieńcie swoje szaty.

Księga Rodzaju 35:3

Wstańmy i pójdźmy do Betel; tam zbuduję ołtarz Bogu, który mnie wysłuchał w dniu mego utrapienia i był ze mną w drodze, którą chodziłem.

Księga Rodzaju 35:4

Oddali więc Jakubowi wszystkich obcych bogów, których mieli, i kolczyki, które mieli w uszach, i Jakub zakopał je pod tym dębem, który był niedaleko Sychem.

Księga Rodzaju 35:5

Potem wyruszyli w drogę. A strach Boży padł na okoliczne miasta i nie ścigali synów Jakuba.

Księga Rodzaju 35:6

Jakub przyszedł więc do Luz, które jest w ziemi Kanaan, czyli do Betel, on i cały lud, który z nim był.

Księga Rodzaju 35:7

I zbudował tam ołtarz, a nazwał to miejsce El-Betel, bo tam ukazał mu się Bóg, gdy uciekał przed swoim bratem.

Księga Rodzaju 35:8

Wtedy umarła Debora, mamka Rebeki, i została pogrzebana przy Betel pod dębem. I nazwano go Allon-Bachut.

Księga Rodzaju 35:9

I Bóg znowu ukazał się Jakubowi, gdy ten wracał z Paddan-Aram, i błogosławił mu.

Księga Rodzaju 35:10

I powiedział mu Bóg: Twoje imię jest Jakub. Nie będziesz już jednak zwany Jakubem, ale twoim imieniem będzie Izrael. I nadał mu imię Izrael.

Księga Rodzaju 35:11

I Bóg mu powiedział: Ja jestem Bóg Wszechmogący. Bądź płodny i rozmnażaj się. Z ciebie powstanie naród i wiele narodów, a z twoich bioder wyjdą królowie.

Księga Rodzaju 35:12

Ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, dam tobie i twemu potomstwu po tobie dam tę ziemię.

Księga Rodzaju 35:13

I Bóg odszedł od niego z miejsca, na którym z nim rozmawiał.

Księga Rodzaju 35:14

Potem Jakub postawił pomnik na tym miejscu, gdzie Bóg z nim rozmawiał, pomnik kamienny, i wylał na nim ofiarę z płynów, i polał go oliwą.

Księga Rodzaju 35:15

I Jakub nadał temu miejscu, gdzie Bóg z nim rozmawiał, nazwę Betel.

Śmierć Racheli i Izaaka

Księga Rodzaju 35:16

Potem wyruszyli z Betel i gdy mieli kawałek drogi do Efraty, Rachela zaczęła rodzić, a poród miała ciężki.

Księga Rodzaju 35:17

Gdy rodziła w wielkich bólach, położna powiedziała do niej: Nie bój się, bo i tego syna będziesz miała.

Księga Rodzaju 35:18

Kiedy uchodziła z niej dusza, bo tam umarła, nadała mu imię Benoni; ale jego ojciec nazwał go Beniamin.

Księga Rodzaju 35:19

Tak to umarła Rachela i została pogrzebana na drodze do Efraty, czyli Betlejem.

Księga Rodzaju 35:20

I Jakub postawił pomnik na jej grobie. To jest pomnik grobu Racheli aż do dziś.

Księga Rodzaju 35:21

Potem Izrael wyruszył stamtąd i rozbił swój namiot za wieżą Eder.

Księga Rodzaju 35:22

A gdy Izrael mieszkał w tej krainie, Ruben poszedł i spał z Bilhą, nałożnicą swego ojca, i Izrael usłyszał o tym. A synów Jakuba było dwunastu.

Księga Rodzaju 35:23

Synowie Lei: Ruben, pierworodny Jakuba, potem Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon.

Księga Rodzaju 35:24

Synowie Racheli: Józef i Beniamin.

Księga Rodzaju 35:25

A synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Neftali.

Księga Rodzaju 35:26

Synowie Zilpy, służącej Lei: Gad i Aszer. To są synowie Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram.

Księga Rodzaju 35:27

I Jakub przyszedł do swego ojca Izaaka, do Mamre, do miasta Arba, czyli Hebronu, gdzie przebywali Abraham i Izaak.

Księga Rodzaju 35:28

A dni Izaaka było sto osiemdziesiąt lat.

Księga Rodzaju 35:29

I Izaak oddał ducha, i umarł, i został przyłączony do swego ludu, stary i syty dni; a pogrzebali go jego synowie, Ezaw i Jakub.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska / więcej o Biblii Gdańskiej tutaj

Księga Rodzaju 35: komentarze

Księga Rodzaju 35:1: Jeden czy dwóch bogów?

To, czego przekłady zazwyczaj nie pokazują czytelnikowi, to fakt, że słowo Bóg jest wyrażone przy pomocy dwóch słów – Elohim i El. Co prowadzi do dwóch możliwości:

a) mowa o dwóch bogach – El to bóstwo kananejskie, bardziej pierwotne w stosunku do JHWH (jak utrzymuje wielu badaczy)
b) mowa o jednym Bogu, a wyrażenie powyżej to illeizm – mówienie o danej osobie w 3. osobie (Bóg [Elohim] powiedział: (…) zbuduj tam ołtarz Bogu [El]). Takie wyrażenie ma w tym kontekście na celu zaakcentowanie podmiotu – tutaj Boga [Elohim].