List do Rzymian 1:1 [komentarze]. ,,Przeznaczony dla Ewangelii Boga…”

Revised English Version: Słowo ,,niewolnik”, a tak bywa tłumaczone słowo δοῦλος (doulos) (patrz np.: Przekład Nowego Świata), nie musi oznaczać niewolnictwa, które znamy z Księgi Wyjścia 21:5-6. Przykazanie ze Starego Testamentu nakazywało, aby co siedem lat brat Hebrajczyk mógł być uwalniany (Powtórzonego Prawa 15:12). Jeśli niewolnik nie chciał wolności, pozostawał w niewoli, w takim przypadku służąc dobrowolnie. Takie traktowanie stanowiło fenomen ówczesnych czasów, ponieważ niewolnicy na całym świecie byli traktowani całkiem odmiennie. We wszystkich krajach niewolnik pozostawał w niewoli do końca życia, o ile nie został uwolniony przez pana.

W grece δοῦλος (doulos) tłumaczony jest standardowo jako ,,niewolnik”, ale wyraz ten odnoszony był również do sług. Jeśli chodzi o samych niewolników, wielu z nich cierpiało niedolę i nie mogło liczyć na ludzkie traktowanie ze strony właścicieli. Jednak byli też tacy, szczególnie pracujący na rzecz państwa, którzy sprawowali władzę nad ludźmi, nie będącymi niewolnikami. Na przykład, szacuje się, że cesarz rzymski mógł dysponować 20 tysiącami niewolników (Jerome Carcopino, Daily Life in Ancient Rome, s. 70), a jego niewolnicy sprawowali pieczę nad codziennymi sprawami imperium, szczególnie robotami publicznymi, takimi jak budowlami oraz rozbudową kanalizacji. Tacy niewolnicy kierowali pracami robotników, którzy byli wolnymi obywatelami – niektórzy nawet sprawowali pewne role w Imperium (takie odwrócenie ról powodowało ich gorzkie narzekania). Jeśli chodzi o ,,sługi”, w Cesarstwie Rzymskim było wielu służących, którzy mimo iż formalnie pozostawali ludźmi wolnymi, ze względu na długi byli traktowani jak niewolnicy, w ten sposób rozróżnienie między ,,sługą” a ,,niewolnikiem” staje się nie zawsze jasne.

Biorąc pod uwagę społeczną sytuację Imperium Rzymskiego, można łatwo dostrzec, że słowo δοῦλος (doulos) odnosiło się zarówno do niewolników, jak i sług, co czyni tłumaczenie Nowego Testamentu szczególnie trudnym. Każde użycie słowa δοῦλος (doulos) musi być rozpatrywane indywidualnie, by dostrzec, czy ,,niewolnik”, czy też może ,,sługa” jest lepszym wyborem, jednak nie zawsze kontekst jest na tyle obszerny, aby tłumacz mógł podjąć prawidłową decyzję. To, czy osoba jest sługą czy niewolnikiem jest dla ns ważne obecnie, ponieważ w naszej kulturze istnieje ogromna przepaść między każdym ze statusów. Jednak w czasach, kiedy spisywano Nowy Testament, nie stanowiło to dużego problemu, ponieważ jak wykazaliśmy powyżej, kiedy słowo δοῦλος (doulos) było używane, ludzie instynktownie rozumieli kontekst danej sytuacji i tym samym wiążące się z tym szczegóły.