Ewangelia Nazarejczyków

Ewangelia Nazarejczyków: informacje

Ewangelia apokryficzna (tzw. judeochrześcijańska), przetrwała jedynie za sprawą cytatów w późniejszych dziełach autorów najczęściej nieprzechylnie do niej nastawionych. Zwykle uważa się, że stanowiła odrębny dokument od podobnych do niej Ewangelii Ebonitów czy Ewangelii Hebrajczyków.

Ewangelia Nazarejczyków: tekst

Ewangelia Nazarejczyków: Jezus i bogaty młodzieniec

Jest napisane w pewnej Ewangelii, zwanej „według Hebrajczyków” (jeśli w każdym razie ktoś jest skłonny ją przyjąć nie jako autorytet, ale aby rzucić trochę światła na postawioną przez nas kwestię), że inny bogaty człowiek zapytał [Jezusa]:

„Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby mieć życie?” Odpowiedział mu: „Człowieku, powinieneś przestrzegać Prawa i Proroków”. Odpowiedział: „Już to zrobiłem”. Jezus mu odpowiedział: „Idź, sprzedaj wszystko, co masz, a uzyskane pieniądze rozdaj ubogim, potem przyjdź i pójdź za mną. Ale bogaty człowiek zaczął drapać się po głowie, bo nie był zadowolony.

I rzekł mu Pan: „Jak możesz mówić – Przestrzegałem Prawa i Proroków? Bo napisano w Prawie: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Ale spójrz, wielu twoich braci, synów Abrahama, jest odzianych w ekskrementy i umiera z głodu, gdy tymczasem twój dom jest napełniony wieloma dobrami, z których żadne nie trafia do tych pozostałych”.

Odwrócił się i rzekł do swego ucznia Szymona, siedzącego obok niego: „Szymonie, synu Jonasza, łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego.” (Orygenes; Komentarz do Mateusza)

Ewangelia Nazarejczyków: przypowieść o talentach

Albowiem Ewangelia, która dotarła do nas zapisana literami hebrajskimi, grozi nie temu, kto ukrył pieniądze (pana), ale temu, który był pochłonięty rozpustą. Bo [pan] miał trzech niewolników: jednego, który wydał swój majątek na nierządnice i flecistów, jednego, który inwestował pieniądze i zwiększał ich wartość, i jednego, który je schował. Pierwszego przyjęto z otwartymi ramionami, drugiego obwiniano, a dopiero trzeciego zamknięto w więzieniu. (Euzebiusz; Teofania/Peri theophaneias)

CDN