Spis treści
Ewangelia Mateusza 9 [Nowa Europejska Wersja]
Rozdział 9 [czytamy: 7 stycznia / 8 lipca]
Jezus uzdrawia sparaliżowanego człowieka i przebacza mu grzechy
1. I wszedł do łodzi, i przeprawił się, i przyszedł do swojego miasta.
2. I przyniesiono mu sparaliżowanego człowieka, leżącego na łóżku; a Jezus, widząc ich wiarę, powiedział sparaliżowanemu człowiekowi: Synu, miej odwagę. Twoje grzechy są przebaczone.
3. A niektórzy z uczonych w Piśmie mówili w sobie: Ten człowiek bluźni.
4. A Jezus, znając ich myśli, powiedział: Dlaczego myślicie źle w waszych sercach?
5. Bo co łatwiej jest powiedzieć: „Twoje grzechy są przebaczone”, czy „Wstań i chodź”?
6. Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma władzę na ziemi przebaczać grzechy, wtedy powiedział sparaliżowanemu człowiekowi: Wstań, weź swoje łóżko i idź do swojego domu.
7. I on wstał, i odszedł do swojego domu.
8. A kiedy tłumy to ujrzały, przestraszyły się i chwaliły Boga, który dał ludziom taką władzę.
11. I kiedy faryzeusze to zobaczyli, mówili do jego uczniów: Dlaczego wasz Nauczyciel je z poborcami podatków i grzesznikami?
12. A kiedy on to usłyszał, powiedział: Ci, którzy są chorzy, potrzebują lekarza, nie ci, którzy są zdrowi.
13. Idźcie i nauczcie się, co oznacza: ,,Pragnę miłosierdzia, a nie ofiary”. Nie przyszedłem wezwać sprawiedliwych, ale grzeszników.
14. Wtedy przyszli do niego uczniowie Jana, mówiąc: Dlaczego my i faryzeusze często pościmy, a twoi uczniowie nie poszczą?
15. I Jezus powiedział im: czy synowie z komnaty małżeńskiej mogą się smucić, kiedy oblubieniec jest z nimi? Ale przyjdą dni, kiedy oblubieniec zostanie zabrany od nich, i wtedy będą pościć.
16. Nikt nie nakłada kawałka materiału, który się nie zbiegł, na starą szatę, bo łata odrywa się od szaty i gorsze staje się rozdarcie.
17. Ani też nie wlewa się nowego wina w stare bukłaki. Bo inaczej skóry pękają, wino się wyleje, a bukłaki są niszczone. Nie, nowe wino wlewa się do nowych bukłaków i obie rzeczy są zachowane.
20. A kobieta, która przez dwanaście lat miała upływ krwi, podeszła z tyłu i dotknęła skraju jego szaty.
21. Bo mówiła w sobie: Jeśli tylko dotknę jego szaty, zostanę uzdrowiona.
22. Ale Jezus, odwracając się i widząc ją, powiedział: Córko, miej odwagę. Twoja wiara cię uzdrowiła. I kobieta w tym momencie została uzdrowiona.
23. I gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika, i zobaczył flecistów oraz tłum wywołujący zamęt,
24. powiedział: Wyjdźcie! Bo dziewczynka nie umarła, ale śpi. I naśmiewali się z niego.
25. Ale kiedy usunięto tłum, wszedł do środka i wziął ją za rękę, i dziewczynka wstała.
26. A wieść rozeszła się po całej tej ziemi.
29. Wtedy on dotknął ich oczy, mówiąc: Zgodnie z waszą wiarą niech się wam stanie.
30. I ich oczy zostały otworzone. A Jezus surowo im nakazał, mówiąc: Uważajcie, aby nikt o tym nie wiedział!
31. Ale oni poszli rozpowiadali o nim po całej tej ziemi.
32. A gdy odchodzili, przyprowadzono do niego niemego człowieka, który był opętany przez demona.
33. A kiedy demon został wyrzucony, niemy przemówił i tłumy zdumiały się, mówiąc: takiej rzeczy nigdy nie widziano w Izraelu!
34. Ale faryzeusze mówili: przez księcia demonów wyrzuca demony.
37. Wtedy powiedział do swoich uczniów: Żniwo wprawdzie jest obfite, ale robotników niewielu.
38. Dlatego poproście Pana żniwa, aby posłał robotników na Jego żniwo.
2. I przyniesiono mu sparaliżowanego człowieka, leżącego na łóżku; a Jezus, widząc ich wiarę, powiedział sparaliżowanemu człowiekowi: Synu, miej odwagę. Twoje grzechy są przebaczone.
3. A niektórzy z uczonych w Piśmie mówili w sobie: Ten człowiek bluźni.
4. A Jezus, znając ich myśli, powiedział: Dlaczego myślicie źle w waszych sercach?
5. Bo co łatwiej jest powiedzieć: „Twoje grzechy są przebaczone”, czy „Wstań i chodź”?
6. Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma władzę na ziemi przebaczać grzechy, wtedy powiedział sparaliżowanemu człowiekowi: Wstań, weź swoje łóżko i idź do swojego domu.
7. I on wstał, i odszedł do swojego domu.
8. A kiedy tłumy to ujrzały, przestraszyły się i chwaliły Boga, który dał ludziom taką władzę.
Jezus spotyka się z wyrzutkami społecznymi
9. A gdy Jezus wychodził stamtąd, dostrzegł człowieka imieniem Mateusz, siedzącego w urzędzie podatkowym, i powiedział mu: Pójdź za mną. I ten wstał i poszedł za nim.
11. I kiedy faryzeusze to zobaczyli, mówili do jego uczniów: Dlaczego wasz Nauczyciel je z poborcami podatków i grzesznikami?
12. A kiedy on to usłyszał, powiedział: Ci, którzy są chorzy, potrzebują lekarza, nie ci, którzy są zdrowi.
13. Idźcie i nauczcie się, co oznacza: ,,Pragnę miłosierdzia, a nie ofiary”. Nie przyszedłem wezwać sprawiedliwych, ale grzeszników.
14. Wtedy przyszli do niego uczniowie Jana, mówiąc: Dlaczego my i faryzeusze często pościmy, a twoi uczniowie nie poszczą?
15. I Jezus powiedział im: czy synowie z komnaty małżeńskiej mogą się smucić, kiedy oblubieniec jest z nimi? Ale przyjdą dni, kiedy oblubieniec zostanie zabrany od nich, i wtedy będą pościć.
16. Nikt nie nakłada kawałka materiału, który się nie zbiegł, na starą szatę, bo łata odrywa się od szaty i gorsze staje się rozdarcie.
17. Ani też nie wlewa się nowego wina w stare bukłaki. Bo inaczej skóry pękają, wino się wyleje, a bukłaki są niszczone. Nie, nowe wino wlewa się do nowych bukłaków i obie rzeczy są zachowane.
Mateusza 9:17
Jezus przywraca martwą dziewczynkę do życia
18. Kiedy mówił do nich te rzeczy, przyszedł pewien zwierzchnik i ukląkł przed nim, mówiąc: Moja córka teraz umarła, ale przyjdź i połóż swoją rękę na niej, a będzie żyć.
20. A kobieta, która przez dwanaście lat miała upływ krwi, podeszła z tyłu i dotknęła skraju jego szaty.
21. Bo mówiła w sobie: Jeśli tylko dotknę jego szaty, zostanę uzdrowiona.
22. Ale Jezus, odwracając się i widząc ją, powiedział: Córko, miej odwagę. Twoja wiara cię uzdrowiła. I kobieta w tym momencie została uzdrowiona.
23. I gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika, i zobaczył flecistów oraz tłum wywołujący zamęt,
24. powiedział: Wyjdźcie! Bo dziewczynka nie umarła, ale śpi. I naśmiewali się z niego.
25. Ale kiedy usunięto tłum, wszedł do środka i wziął ją za rękę, i dziewczynka wstała.
26. A wieść rozeszła się po całej tej ziemi.
Jezus uzdrawia dwóch niewidomych oraz niemego
27. I kiedy Jezus przechodził stamtąd, dwaj niewidomi podążali za nim, wołając i mówiąc: Zlituj się nad nami, synu Dawida!
29. Wtedy on dotknął ich oczy, mówiąc: Zgodnie z waszą wiarą niech się wam stanie.
30. I ich oczy zostały otworzone. A Jezus surowo im nakazał, mówiąc: Uważajcie, aby nikt o tym nie wiedział!
31. Ale oni poszli rozpowiadali o nim po całej tej ziemi.
32. A gdy odchodzili, przyprowadzono do niego niemego człowieka, który był opętany przez demona.
33. A kiedy demon został wyrzucony, niemy przemówił i tłumy zdumiały się, mówiąc: takiej rzeczy nigdy nie widziano w Izraelu!
34. Ale faryzeusze mówili: przez księcia demonów wyrzuca demony.
Jezus głosi ze współczuciem
35. A Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię Królestwa, i każdą chorobę i każdą niemoc.
37. Wtedy powiedział do swoich uczniów: Żniwo wprawdzie jest obfite, ale robotników niewielu.
38. Dlatego poproście Pana żniwa, aby posłał robotników na Jego żniwo.
