Spis treści
Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok
Dzieje Apostolskie 7: tekst
Obrona Stefana przed Radą
Dzieje Apostolskie 7:1
Wtedy najwyższy kapłan zapytał: Czy tak się sprawy mają?
Dzieje Apostolskie 7:2
A on odpowiedział: Mężowie bracia i ojcowie, słuchajcie! Bóg chwały ukazał się naszemu ojcu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamii, zanim zamieszkał w Charanie.
Dzieje Apostolskie 7:3
I powiedział do niego: Opuść swoją ziemię i swoją rodzinę i idź do ziemi, którą ci wskażę.
Dzieje Apostolskie 7:4
Wtedy wyszedł z ziemi chaldejskiej i zamieszkał w Charanie. A stamtąd, gdy umarł jego ojciec, Bóg przeniósł go do tej ziemi, w której wy teraz mieszkacie.
Dzieje Apostolskie 7:5
I nie dał mu w niej dziedzictwa nawet na stopę jego nogi. Obiecał tylko, że da ją w posiadanie jemu i jego potomstwu po nim, gdy jeszcze nie miał dziecka.
Dzieje Apostolskie 7:6
I tak mu Bóg powiedział: Twoje potomstwo będzie przebywać w obcej ziemi, wezmą je w niewolę i będą je uciskać przez czterysta lat.
Dzieje Apostolskie 7:7
Lecz ten naród, u którego będzie w niewoli, ja będę sądził – powiedział Bóg. A potem wyjdą i będą mi służyć na tym miejscu.
Dzieje Apostolskie 7:8
I zawarł z nim przymierze obrzezania. Tak to Abraham spłodził Izaaka i obrzezał go ósmego dnia, a Izaak Jakuba, a Jakub dwunastu patriarchów.
Dzieje Apostolskie 7:9
A patriarchowie z zawiści sprzedali Józefa do Egiptu. Lecz Bóg był z nim.
Dzieje Apostolskie 7:10
I wyrwał go ze wszystkich jego utrapień, i dał mu łaskę i mądrość w oczach faraona, króla Egiptu, który ustanowił go przełożonym nad Egiptem i nad całym swoim domem.
Dzieje Apostolskie 7:11
Potem nastał głód i wielka niedola w całej ziemi Egiptu i Kanaan, a nasi ojcowie nie znajdowali żywności.
Dzieje Apostolskie 7:12
A gdy Jakub usłyszał, że w Egipcie jest zboże, wysłał naszych ojców pierwszy raz.
Dzieje Apostolskie 7:13
A za drugim razem Józef dał się poznać swoim braciom i faraon dowiedział się o rodzie Józefa.
Dzieje Apostolskie 7:14
Potem Józef posłał po swego ojca Jakuba i całą swoją rodzinę liczącą siedemdziesiąt pięć dusz.
Dzieje Apostolskie 7:15
Jakub przybył do Egiptu i tam umarł on sam i nasi ojcowie.
Dzieje Apostolskie 7:16
I zostali przeniesieni do Sychem i złożeni w grobie, który Abraham kupił za pieniądze u synów Chamora, ojca Sychema.
Dzieje Apostolskie 7:17
A gdy zbliżył się czas obietnicy, którą Bóg złożył Abrahamowi, lud w Egipcie rozrodził się i rozmnożył;
Dzieje Apostolskie 7:18
Aż nastał inny król, który nie znał Józefa.
Dzieje Apostolskie 7:19
Ten, działając podstępnie wobec naszego narodu, uciskał naszych ojców tak, że musieli porzucać swoje niemowlęta, żeby nie zostawały przy życiu.
Dzieje Apostolskie 7:20
W tym czasie urodził się Mojżesz, a był miły Bogu i wychowywano go przez trzy miesiące w domu jego ojca.
Dzieje Apostolskie 7:21
A gdy go porzucono, wzięła go córka faraona i wychowała go jak syna.
Dzieje Apostolskie 7:22
I wyuczono Mojżesza całej mądrości egipskiej, i był potężny w słowach i czynach.
Dzieje Apostolskie 7:23
A gdy miał czterdzieści lat, przyszło mu na myśl odwiedzić swych braci, synów Izraela.
Dzieje Apostolskie 7:24
A kiedy zobaczył, że jednemu z nich wyrządzano krzywdę, ujął się za nim i pomścił skrzywdzonego, zabijając Egipcjanina.
Dzieje Apostolskie 7:25
Sądził bowiem, że jego bracia zrozumieją, że Bóg przez jego ręce daje im wybawienie. Lecz oni nie zrozumieli.
Dzieje Apostolskie 7:26
Następnego dnia zjawił się wśród nich, gdy się ze sobą bili, i próbował ich pogodzić, mówiąc: Ludzie, jesteście braćmi, dlaczego krzywdzicie jeden drugiego?
Dzieje Apostolskie 7:27
Lecz ten, który krzywdził bliźniego, odepchnął go, mówiąc: Kto cię ustanowił wodzem i sędzią nad nami?
Dzieje Apostolskie 7:28
Czy chcesz mnie zabić, tak jak wczoraj zabiłeś Egipcjanina?
Dzieje Apostolskie 7:29
Na te słowa Mojżesz uciekł i był cudzoziemcem w ziemi Madian, gdzie spłodził dwóch synów.
Dzieje Apostolskie 7:30
Po czterdziestu latach ukazał mu się na pustyni góry Synaj anioł Pana w płomieniu ognia w krzaku.
Dzieje Apostolskie 7:31
Kiedy Mojżesz to ujrzał, zdziwił się na ten widok. A gdy podszedł, aby się temu przyjrzeć, rozległ się głos Pana:
Dzieje Apostolskie 7:32
Ja jestem Bogiem twoich ojców, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. A Mojżesz zadrżał i nie śmiał się przypatrywać.
Dzieje Apostolskie 7:33
Wtedy Pan powiedział do niego: Zdejmij z nóg obuwie, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą.
Dzieje Apostolskie 7:34
Patrząc, widziałem utrapienie mego ludu, który jest w Egipcie, i słyszałem jego wzdychanie, i zstąpiłem, żeby go wybawić. Dlatego teraz chodź, poślę cię do Egiptu.
Dzieje Apostolskie 7:35
Tego Mojżesza, którego się wyparli, mówiąc: Któż cię ustanowił wodzem i sędzią? – tego Bóg posłał jako wodza i wybawiciela przez rękę anioła, który mu się ukazał w krzaku.
Dzieje Apostolskie 7:36
On wyprowadził ich, czyniąc cuda i znaki w ziemi Egiptu, nad Morzem Czerwonym i na pustyni przez czterdzieści lat.
Dzieje Apostolskie 7:37
To jest ten Mojżesz, który powiedział synom Izraela: Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, wasz Bóg, spośród waszych braci. Jego będziecie słuchać.
Dzieje Apostolskie 7:38
On to był w zgromadzeniu na pustyni z aniołem, który mówił do niego na górze Synaj i z naszymi ojcami. On przyjął żywe słowa Boże, aby nam je przekazać.
Dzieje Apostolskie 7:39
Lecz nasi ojcowie nie chcieli mu być posłuszni, ale odepchnęli go i zwrócili swoje serca ku Egiptowi.
Dzieje Apostolskie 7:40
Powiedzieli do Aarona: Zrób nam bogów, którzy będą szli przed nami, bo nie wiemy, co się stało z tym Mojżeszem, który nas wyprowadził z ziemi Egiptu.
Dzieje Apostolskie 7:41
I zrobili cielca w tych dniach, i złożyli ofiarę temu bożkowi, i cieszyli się dziełami swoich rąk.
Dzieje Apostolskie 7:42
Wtedy Bóg odwrócił się od nich i oddał ich w służbę zastępom nieba, jak jest napisane w księdze proroków: Czy mi składaliście zabite zwierzęta i inne ofiary na pustyni przez czterdzieści lat, domu Izraela?
Dzieje Apostolskie 7:43
Raczej obnosiliście namiot Molocha i gwiazdę waszego boga Remfana, wizerunki, które sobie zrobiliście, żeby oddawać im cześć. Dlatego zaprowadzę was poza Babilon.
Dzieje Apostolskie 7:44
Nasi ojcowie mieli na pustyni Namiot Świadectwa, jak zarządził ten, który powiedział Mojżeszowi, aby go uczynił według wzoru, który widział.
Dzieje Apostolskie 7:45
Nasi ojcowie z Jozuem wzięli go i wnieśli do posiadłości pogan, których Bóg wypędził sprzed oblicza naszych ojców, aż do dni Dawida;
Dzieje Apostolskie 7:46
Który znalazł łaskę przed Bogiem i prosił, aby mógł znaleźć przybytek dla Boga Jakuba.
Dzieje Apostolskie 7:47
Lecz Salomon zbudował mu dom.
Dzieje Apostolskie 7:48
Najwyższy jednak nie mieszka w świątyniach uczynionych ręką, jak mówi prorok:
Dzieje Apostolskie 7:49
Niebo jest moim tronem, a ziemia podnóżkiem moich stóp. Jakiż dom mi zbudujecie, mówi Pan, albo gdzie jest miejsce mego odpoczynku?
Dzieje Apostolskie 7:50
Czy tego wszystkiego nie uczyniła moja ręka?
Dzieje Apostolskie 7:51
Ludzie twardego karku, nieobrzezanego serca i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak wasi ojcowie, tak i wy!
Dzieje Apostolskie 7:52
Którego z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali też tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego, którego wy staliście się teraz zdrajcami i mordercami.
Dzieje Apostolskie 7:53
Wy, którzy otrzymaliście prawo przez rozporządzenie aniołów, lecz nie przestrzegaliście go.
Stefan zamordowany
Dzieje Apostolskie 7:54
Gdy to usłyszeli, wpadli w gniew i zgrzytali na niego zębami.
Dzieje Apostolskie 7:55
A on, pełen Ducha Świętego, patrzył uważnie w niebo i ujrzał chwałę Boga i Jezusa stojącego po prawicy Boga.
Dzieje Apostolskie 7:56
I powiedział: Oto widzę niebiosa otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawicy Boga.
Dzieje Apostolskie 7:57
A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i jednomyślnie się na niego rzucili.
Dzieje Apostolskie 7:58
Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swoje szaty u stóp młodzieńca zwanego Saulem.
Dzieje Apostolskie 7:59
Tak kamienowali Szczepana, modlącego się tymi słowy: Panie Jezu, przyjmij mojego ducha.
Dzieje Apostolskie 7:60
A upadłszy na kolana, zawołał donośnym głosem: Panie, nie poczytaj im tego za grzech. A gdy to powiedział, zasnął.
przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska / więcej o Biblii Gdańskiej tutaj
