Dlaczego powinniśmy zapisywać i wymawiać Imię Boże [wideo]

Pierwsza litera „jod”, druga „hej”, trzecia „łał”, czwarta „jod”, „hej”, „łał”, „hej” – Jahwe, tetragram, imię PANA. To, co mnie drażni, to ci, którzy piszą je jako „P” – wielka litera i pozostałe jako małe litery (Pan), jakby to było Adonaj (nasz Pan). Mylenie imion Boga jest niewybaczalne. Mylenie Pan z Jahwe jest niewybaczalne. To byłoby jak pomylenie waszych imion, to byłoby, jakbym nazwał ciebie Gregg Scottem, a ciebie Scott Greggiem. Nie robimy takich rzeczy.

Nie powinniśmy więc mieszać imion Boga. Jahwe to nie Adonai – naturalnie On jest adonaj (naszym Panem), ale Adonai oznacza Pan, władca, Jahwe to ten, który jest wieczny, wiecznie istniejący Bóg dotrzymujący przymierza, którego łączy specjalna relacja ze swoim ludem. Zupełnie inne znaczenie, zupełnie inny nacisk związany z interpretacją.

Nigdy, nigdy, przenigdy nie mylcie tych dwóch oraz nigdy, nigdy, przenigdy nie zapisujcie ich w ten sam sposób. Znajdźcie sposób, by zapisywać je: albo zapisujcie tetragram jako Jahwe lub jako duże litery JHWH, lub też jako Jehowa, jeśli musicie – to drugi lub trzeci wybór, ale to lepsze niż nic. Lub wszystkie duże litery PAN (LORD): zapisane jako duże P, duże A, duże N – tym samym sprawiając, że pewni ludzie zrozumieją, który tytuł Boga jest używany. Zachowajcie proszę porządek z tytułami Boga.

Mówicie: „ok, ale Żydzi nie wymawiają Pan jako Jahwe”. Ale jesteście w błędzie w tej kwestii. Porozmawiamy o tym innym razem. Mamy tutaj naszego przyjaciela – świeckiego rabina, który może odwiedzić nasze zajęcia od czasu do czasu. Powie wam, że oni wymawiają to imię. Po prostu w niektórych sytuacjach ma ono nie być wymawiane.