Paweł został powołany, aby głosić Dobrą Nowinę. Mówi jednak o swoim dziele apostoła, jak gdyby był związany przysięgą nazirejską (która była całkowie dobrowolnym zobowiązaniem). Rozpatrując tę kwestię, warto wziąć pod uwagę nie tylko sam ogolenie głowy ze względu na przysięgę (Dzieje Apostolskie 18:18, Dzieje Apostolskie 21:24; porównaj: Księga Liczb 6:9-18), ale także wiele opisów z jego służby głosiciela w świetle opisu, co składało się na przysięgę nazirejską.
* oddzielony na rzecz głoszenia Ewangelii (Rzymian 1:1, Galacjan 1:15, Dzieje 13:2)
* ,,nie stał się jeszcze doskonały / nie dobiegł do / osiągnął celu” – nie ukończył jeszcze ,,wyścigu”, tj. swojej misji głosicielskiej. Mówi o tym, jak gdyby jego przysięga nazirejska nie dobiegła jeszcze końca. Zwróćmy uwagę na jego odniesienie w Dzieje Apostolskie 20:24 (,,dokonać mojego biegu oraz posługi, którą przyjąłem od Pana Jezusa, aby poświadczyć ewangelię łaski Bożej”).
* podjął zobowiązanie niepicia wina z obawy, że może obrazić innych (Rzymian 14:21) – werset ten wpisuje się w słowa z Liczb 6:3 na temat Nazirejczyka
* podobnie jego ,,złączenie się z Panem” (1 Koryntian 6:17, Rzymian 14:6, Rzymian 14:8) to język Liczb 6:6 na temat nazirejczyka, oddzielonego dla Pana
* odniesienie do władzy na głowie (1 Korytnian 11:10) to bez wątpienia nawiązanie do Liczb 6:7 na temat nazirejczyków
Jakie wnioski mamy wyciągnąć dla siebie? Kluczowe jest prawdopdoobnie podjęcie się aktywnej pracy na rzecz głoszenia Dobrej Nowiny dobrowolnie, podobnie jak przysięga nazirejska była dobrowolna. Mimo że Paweł był wezwany do robienia tego, sam odpowiedział dobrowolnie, aby wykonać pracę na rzecz Królestwa. Podobnie jest dzisiaj w naszym przypadku, kiedy każdy z nas ma inne powołanie w służbie Pana.