Prymat Piotra – czy Piotr zajmował naczelne miejsce wśród apostołów?

Prymat Piotrowy to katolicka doktryna, która zakłada, że apostoł Piotr był pierwszym papieżem. To właśnie biskup Rzymu, zgodnie z tradycją, przewodzi Kościołowi, strzeże depozytu nauki wiary i moralności. W poniższym artykule zajmiemy się poszczególnymi twierdzeniami, wysuwanymi przez zwolenników takiej tezy, by zbadać jej ugruntowanie w Piśmie Świętym.

 Artykuł będzie systematycznie rozbudowany – zapraszamy do odwiedzin w przyszłości 

Piotr i jego następcy – co mówi sam Kościół Rzymskokatolicki

Oto fragment Kodeksu Prawa Kanonicznego (1983 r.)

Kan. 331:

Biskup Kościoła Rzymskiego, w którym trwa urząd udzielony przez Pana samemu Piotrowi, pierwszemu z Apostołów, a który ma być przekazywany jego następcom, jest Głową Kolegium Biskupów, Zastępcą Chrystusa i Pasterzem całego Kościoła tutaj na ziemi. Dlatego, z racji swego urzędu, posiada on najwyższą, pełną, bezpośrednią i powszechną władzę zwyczajną w Kościele, którą może wykonywać zawsze w sposób nieskrępowany.

Piotr – zawsze pierwszy?

Twierdzi się, że każda lista dwunastu apostołów w Nowym Testamencie zawiera imię Piotra na samym jej początku (natomiast Judasz znajduje się na końcu). Wersety podawane na poparcie tej tezy to: Mateusza 10:2; Łukasza 6:13-16; Dzieje 1:13.

Zwróćmy jednak uwagę na inne wzmianki, wymieniające kilku apostołów, gdzie Piotr (Kefas) nie jest w ten sposób wyróżniony:

Filip zaś pochodził z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra (Jana 1:44)

i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych, (Galacjan 2:5)

Klucze Piotra – symbol władzy absolutnej?

Nomen omen kluczowym dowodem na władzę Piotra jest przekazanie mu kluczy. Jak pisze A.D. Howell Smith w „Jesus Not a Myth, klucze to symbol nauczyciela bądź władzy w kulturze żydowskiej (Izajasza 22:22; Łukasza 11:52; Objawienia 3:7), dany Piotrowi w dowód uznania jego wiary. To właśnie wykazana przez niego wiara była fundamentem pod budowę wspólnoty chrześcijan, a nie kult osoby, skupiającej w swoim ręku autorytarną władzę w hierarchicznie rządzonej instytucji (porównaj -> Marka 10:42-43). Warto dodać, że podobną władzę otrzymali inni apostołowie; porównaj -> Mateusza 18:18 i nie była władzą bezwarunkową; klucze można było stracić; porównaj -> Łukasza 11:52.