Porównanie Ewangelii Łukasza 15:11-16 (Przypowieść o Synu Marnotrawnym) z Listem Jakuba 4

Centralną informacją chiazmu z Przypowieści o Synu Marnotrawnym jest:

A gdy wszystko wydał (Łukasza 15:14) – tutaj zobaczysz całą strukturę chiazmu – KLIKNIJ!

WYDAŁ to greckie słowo δαπανάω (dapanao), które jest użyte również w Jakuba 4:3. To nie jedyne związki między Przypowieścią o Synu Marnotrawnym a Listem Jakuba 4.

Przypowieść o Synu Marnotrawnym a List Jakuba 4

Przypowieść o Synu Marnotrawnym List Jakuba 4
Łukasza 15:14: A gdy wszystko wydał (dapanao/δαπανάω), nastał wielki głód w tych stronach, a on zaczął cierpieć niedostatek. Jakuba 4:3: Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, chcąc tym zaspokoić (dapanao/δαπανάω) wasze żądze.
Łukasza 15:15: Poszedł więc na służbę do jednego z mieszkańców owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Jakuba 4:4: Cudzołożnicy i cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.
Podsumowanie: obydwa powyższe wersety mówią o przyjaźni ze światem, co oznacza oddalenie się od naszego niebiańskiego Ojca. Ze wszystkimi tego negatywnymi konsekwencjami.
Łukasza 15:16: Tam chciał (epifymeo / ἐπιθυμέω) się nasycić strąkami, które jadały świnie, ale nikt mu nie dawał. Jakuba 4:2: Pożądacie (epifymeo / ἐπιθυμέω), a nie macie, zabijacie i zazdrościcie, a nie możecie osiągnąć. Toczycie wojny i walki, a nie macie, bo nie prosicie
Łukasza 15:20: Wtedy wstał i poszedł do swego ojca. A gdy był jeszcze daleko, zobaczył go jego ojciec i użalił się nad nim, a podbiegłszy, rzucił mu się na szyję i ucałował go.  Jakuba 4:8: Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie umysłu dwoistego. 
Podsumowanie: obydwa powyższe wersety mówią o potrzebie oczyszczenia serca i pojednania z Bogiem. Tak jak marnotrawny syn żałuje swych występków i wraca do ojca, który znacznie wykracza poza normy kulturowe starożytnego Bliskiego Wschodu i okazuje mu wylewną radość, tak samo jest z naszym grzesznym życiem i tęsknym wyczekiwaniem na zmianę naszego zachowania ze strony Boga.
Łukasza 15:21-22: (21) I powiedział do niego syn: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą; nie jestem już godny nazywać się twoim synem.
(22) Lecz ojciec powiedział do swoich sług: Przynieście najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i obuwie na nogi.		 Jakuba 4:10: Uniżcie się przed Panem, a on was wywyższy.
Podsumowanie: nasze uniżenie i późniejsze wywyższenie to częsty motyw w przypowieściach opowiadanych przez Pana Jezusa, ale także wzorzec, który zostawił nam w Swoim życiu. Najpierw przyjął postać sługi, który umywa swoim uczniom nogi, by później ponieść okrutną śmierć z rąk pogan, zdradzony przez swój naród. Jednak Bóg „bardzo Go wywyższył i obdarzył Go imieniem, które jest ponad wszelkie imię” (Filipian 2:9)
Łukasza 15:28: Wtedy rozgniewał się i nie chciał wejść. Jego ojciec jednak wyszedł i namawiał go.  Jakuba 4:11: Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia brata i osądza brata, obmawia prawo i osądza prawo. Jeśli zaś osądzasz prawo, nie jesteś wykonawcą prawa, lecz sędzią. 
Podsumowanie: stawianie się w roli sędziego i osądzanie brata to nie jest postawa, którą aprobuje Bóg. Tylko On widzi danego człowieka i wszystkie jego uczynki, a przede wszystkim serce.

Przypowieść o Synu Marnotrawnym a List Jakuba 4: wideo

Tagi