Spis treści
Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok
Księga Ezechiela 35: tekst
koment. -> kliknięcie powoduje przeniesienie do komentarza do wersetu poniżej tekstu rozdziału
Góra Seir: proroctwo
Księga Ezechiela 35:1
I doszło do mnie słowo PANA mówiące:
Księga Ezechiela 35:2
Synu człowieczy, zwróć swoją twarz przeciwko górze Seir i prorokuj przeciwko niej. [koment.]
Księga Ezechiela 35:3
Mów do niej: Tak mówi Pan BÓG: Oto jestem przeciwko tobie, góro Seir, wyciągnę moją rękę przeciwko tobie i wydam cię na wielkie spustoszenie. [koment.]
Księga Ezechiela 35:4
Twoje miasta zamienię w ruiny i będziesz spustoszona. I poznasz, że ja jestem PANEM.
Księga Ezechiela 35:5
Ponieważ żywiłaś wieczną nienawiść i wydałaś synów Izraela pod ostrze miecza w czasie ich utrapienia, w czasie wykonywania ich kary; [koment.]
Księga Ezechiela 35:6
Dlatego, jak żyję, mówi Pan BÓG, wydam cię na zabicie i krew będzie cię ścigać. Ponieważ nie znienawidziłaś krwi, krew będzie cię ścigać. [koment.]
Księga Ezechiela 35:7
I zamienię górę Seir w wielkie spustoszenie, wygubię z niej każdego, który przechodzi i który wraca.
Księga Ezechiela 35:8
Jej góry napełnię jej zabitymi. Na twoich pagórkach, na twoich dolinach i we wszystkich twoich strumieniach padną pobici mieczem.
Księga Ezechiela 35:9
Zamienię cię w wieczne spustoszenie i twoje miasta nie będą zamieszkałe. I poznacie, że ja jestem PANEM. [koment.]
Księga Ezechiela 35:10
Ponieważ powiedziałaś: Te dwa narody i te dwa kraje będą moje, weźmiemy je w posiadanie, chociaż PAN tam przebywał;
Księga Ezechiela 35:11
Jak żyję, mówi Pan BÓG, uczynię według twego gniewu i według twojej zawiści, z jaką postąpiłaś w swej nienawiści względem nich, i dam się poznać wśród nich, gdy cię osądzę.
Księga Ezechiela 35:12
I poznasz, że ja jestem PANEM i słyszałem wszystkie twoje obelgi, które wypowiedziałaś przeciw górom Izraela, mówiąc: Są spustoszone, zostały nam dane na pożarcie. [koment.]
Księga Ezechiela 35:13
Tak się wynosiliście swoimi ustami przeciwko mnie i mnożyliście swoje słowa przeciwko mnie. Ja to słyszałem. [koment.]
Księga Ezechiela 35:14
Tak mówi Pan BÓG: Kiedy cała ziemia będzie się radować, wtedy zamienię cię w pustkowie. [koment.]
Księga Ezechiela 35:15
Jak ty się radowałaś nad dziedzictwem domu Izraela, że zostało spustoszone, tak uczynię i tobie: będziesz spustoszona, góro Seir i cały Edomie. I poznają, że ja jestem PANEM. [koment.]
przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska
więcej o Biblii Gdańskiej tutaj
Księga Ezechiela 35: komentarze
Oparte m.in. na komentarzach DailyReadings.co.uk
Księga Ezechiela 35:2: Góra Seir, czyli Edom
Góra Seir to inne określenie na Edom (porównaj w. 15 – „będziesz spustoszona, góro Seir i cały Edomie”). Mówi o tym Bóg m.in. w Jozuego 24:4 („Ezawowi dałem górę Seir, aby ją posiadł”). Wcześniej miejsce zamieszkiwali Choryci (Powtórzonego Prawa 2:12, Powtórzonego Prawa 2:21-22). Mimo daru od Boga, Edomici wraz z okolicznymi narodami knuli, żeby zniszczyć Izrael (por. Psalm 83:5-6; Psalm 83:11: „Weźmy w posiadanie przybytki Boże”).
Jehoszafat skarżył się m.in. Edomitów takimi słowami (2 Kronik 20:11):
Oto jak nam odpłacają! Przyszli, aby wyrzucić nas z twojego dziedzictwa, które nam dałeś w posiadanie.
Bóg w taki sposób podsumował przewiny Edomu:
prześladował mieczem swego brata, tłumiąc w sobie wszelaką litość, a nieustannie pałał gniewem, swoją zapalczywość chował na zawsze (Amosa 1:11)
Pierwsze słowa przeciw Edomowi znajdują się w rozdziale 25. (Ezechiela 25:12-19).
Księga Ezechiela 35:3: „wyciągnę moją rękę”
„Wyciągnę moją rękę” – wyrażenie typowe dla Ks. Ezechiela (por. Ezechiela 14:13; Ezechiela 25:13; Ezechiela 25:16). Poza tym znajdziemy go w Ks. Sofoniasza 1:4 i Jeremiasza 51:25.
Księga Ezechiela 35:5: wieczna nienawiść
„Wieczna nienawiść” odnosi się do czasów konfliktu między Jakubem a Ezawem (ojcem Edomitów) i sporem o pierworództwo (Rodzaju 25:31-33):
A także jest związane z późniejszym błogosławieństwem Jakuba (Rodzaju 27:41: „Odtąd Ezaw stał się wrogiem Jakuba z powodu błogosławieństwa, którego udzielił mu ojciec”).
Biblia zrównuje nienawiść z morderstwem (1 Jana 3:15: „Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest mordercą, a wiecie, że żaden morderca nie ma życia wiecznego, które by w nim pozostawało”; por. 1 Jana 4:20). Tak też się stało w przypadku Ezawa – jego skrywana nienawiść zamieniła się w chęć mordu (Rodzaju 27:41: Gdy nadejdą dni żałoby po moim ojcu, zabiję Jakuba, mojego brata).
W Nowym Testamencie autor Listu do Hebrajczyków przedstawia Ezawa w negatywnym świetle ze względu na utratę pierworództwa „za jedną potrawę” (Hebrajczyków 12:16), nazywając go „rozpustnikiem i bezbożnikiem”. Przedstawia też lekcję dla wierzących:
(15) Uważajcie, aby nikt nie pozbawił się łaski Boga, aby jakiś gorzki korzeń wyrastając nie rozplenił się i nie zatruł wielu, (16) aby nie zjawił się jakiś rozpustnik czy bezbożnik, jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał swoje pierworództwo.
(17) Wiecie bowiem, że i później, gdy chciał odziedziczyć błogosławieństwo, został odrzucony.
Nie było już dla niego możliwości nawrócenia, chociaż jej szukał ze łzami. (Hebrajczyków 12:15-17)
Zaraz autor przechodzi do opisu góry Bożej, do której się zbliżamy:
(22)przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem niebiańskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zgromadzenie, (23) do Kościoła pierworodnych, zapisanych w niebiosach, do Boga, sędziego wszystkich, do duchów sprawiedliwych, uczynionych doskonałymi, (24) do Jezusa, pośrednika Nowego Przymierza, do pokropienia krwią, która przemawia mocniej niż krew Abla. (Hebrajczyków 12:22-24).
Góra Seir, reprezentująca Edom (Ezawa), może zostać zestawiona z górą Syjon, wyobrażającą zbawienie, zaś Seir – cielesność lekkomyślnego Ezawa vs wierność należących do zgromadzenia Boga (Syjon) – obrazowe przedstawienie konfliktu ciało i duch (por. Galacjan 5:17).
Księga Ezechiela 35:6: Konsekwencje własnych czynów
Wymierzona kara jest sprawiedliwa – jest odpowiednikiem tego, co czynili Edomici, czyli przelewali krew (por. Rodzaju 12:3 i słowa do Abrahama: I będę błogosławił tym, którzy tobie będą błogosławić; a tych, którzy przeklinają ciebie, będę przeklinać). W wersecie 5. czytamy, że Edom brał aktywny udział w podboju Izraela („wydałaś synów Izraela pod ostrze miecza w czasie ich utrapienia”). Pamięć o tym wydarzeniu została uwieczniona w Psalmie:
Pamiętaj, PANIE, synów Edomu i dzień Jeruzalem, gdy mówili: Zburzcie, zburzcie je aż do jego fundamentu. (Psalm 137:7)
„Jak żyję, mówi Pan JHWH” – takie wyrażenie jest charakterystyczne dla Księgi Ezechiela (Ezechiela 5:11, Ezechiela 14:16, Ezechiela 14:18, Ezechiela 14:20, Ezechiela 16:48, Ezechiela 17:16, Ezechiela 18:3, Ezechiela 20:3, Ezechiela 20:31, Ezechiela 20:33, Ezechiela 33:11, Ezechiela 34:8, Ezechiela 35:6, Ezechiela 35:11) – z 18 wystąpień w Starym Testamencie 14 przypada właśnie na Ks. Ezechiela.
Księga Ezechiela 35:9: Bóg realizuje swój plan
Mimo że Edom został zniszczony przez Babilon, Bóg mówi o tym w 1. osobie l. pojedynczej. To pokazuje, że to On realizuje swój plan wobec ziemi i narodów (Daniela 4:25: „Najwyższy jest władcą nad królestwem ludzi i daje je komu chce”).
Księga Ezechiela 35:12: Edon symbolem przeciwnika Izraela
„Przeciw górom Izraela” wyruszy też Gog (Ezechiela 38:8), co stanie się „przy końcu dni” (Ezechiela 38:16). Edom jest symbolicznym przeciwnikiem Izraela (tak jak Ezaw był przeciwnikiem Jakuba) – podobnie Gog poniesie klęskę. Amosa 9:11-12 (por. Joela 3:1; Joela 3:11; Zachariasza 14:2; Zachariasza 14:17) mówi:
(11) W tym dniu podniosę upadły przybytek Dawida i zamuruję jego wyłomy; wzniosę jego ruiny i odbuduję go, jak za dawnych dni; (12) Aby posiedli resztki Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia, mówi PAN, który to czyni.
Ten, który występował przeciw górom, na tych samych górach padnie:
Na górach Izraela padniesz ty i wszystkie twoje zastępy oraz ludy, które będą z tobą (Ezechiela 39:4)
Góra Seir miała pustoszyć, sama zostanie spustoszona (w. 7: „I zamienię górę Seir w wielkie spustoszenie, wygubię z niej każdego, który przechodzi i który wraca”).
Kronik Ezechiela 35:13: wyniosłe usta
Edom wywyższał się, mówiąc: „góry Izraela (…) są spustoszone, zostały nam dane na pożarcie”. Sąsiad Judy był gotów zająć jej miejsce. Podobnie w I wieku w liście do jednego ze zborów Chrystus wspominał:
Znam twój ucisk i ubóstwo, ale ty jesteś bogaty, i obelgę, jakiej doznajesz od tych, którzy mówią, że są Żydami, a nimi nie są, bo są synagogą szatana. (Objawienia 2:9)
Podobny duch panuje wśród niektórych ludzi wierzących, że to oni, bądź ich organizacja religijna, zastąpili prawdziwy Izrael.
Księga Ezechiela 35:14: pomsta w dniach ostatnich
Zgodnie z powyższym komentarzem, jeśli Edom odnosi się do przeciwnika Izraela, można domyślać się, że całkowite wypełnienie proroctwa będzie również miało miejsce w dniach ostatecznych, czyli „kiedy cała ziemia będzie się radować” (por. ujarzmienie Edomu Izajasza 11:14 powiązane z objawieniem się Latorośli JHWH). Duch buntu i „wiecznej nienawiści” jest obecny do dziś w sercach ludzi, którzy pragną zakończenie istnienie Izraela, wbrew Bożym planom.
Księga Ezechiela 35:15: charakter Boga
Poznajemy tutaj jedną z cech charakteru Boga: nienawidzi, gdy człowiek raduje się nieszczęściem drugiego. W Ks. Obadiasza 1:10-14 czytamy:
Z powodu przemocy wobec twego brata Jakuba okryje cię hańba i zostaniesz wykorzeniony na wieki.
W dniu, gdy stałeś naprzeciwko, w dniu, gdy obcy brali do niewoli jego wojsko i gdy cudzoziemcy wchodzili w jego bramy i o Jerozolimę rzucali losy, to ty byłeś też jak jeden z nich.
Nie powinieneś był patrzeć na dzień swego brata, w dniu jego pojmania, ani cieszyć się z powodu synów Judy w dniu ich zniszczenia, ani mówić zuchwale w dniu ucisku.Nie powinieneś był wchodzić w bramę mojego ludu w dniu jego klęski ani patrzeć na jego nieszczęście w dniu jego klęski, ani wyciągać swej ręki po jego mienie w dniu jego klęski;
Nie powinieneś był stać na rozstaju dróg, aby wytracić tych, którzy uciekali, ani wydać tych, którzy pozostali spośród nich w dniu ucisku.
Bóg nienawidzi również zemsty wywieranej ludzkimi rękoma (Ezechiela 25:12: „Tak mówi PAN BÓG: Edom postąpił bardzo mściwie wobec ludu judzkiego i ciężko zawinił, mszcząc się na nim„). Pomsta należy bowiem do Boga (Rzymian 12:19: Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę – mówi Pan); odpłaci on za czyny ludzi (Przysłów 24:12: „Jeśli powiesz: Nie wiedzieliśmy o tym! Czy Ten, kto bada serca, nie dostrzeże? Czy Ten, kto czuwa nad twoją duszą, nie wie? Odpłaci On człowiekowi za wszystkie jego czyny”).