„Wejdą między was wilki drapieżne”. Dzieje Apostolskie 20:29 [komentarze]

Dzieje Apostolskie 20:29

Wilki drapieżne: prorocze wypełnienie słów apostoła

Słowa Pawła znalazły szybko wypełnienie. Już w listach, które do dziś można przeczytać w kanonie Nowego Testamentu, widać echa polemik z nowinkami teologicznymi. Jednak późniejsze głoszenie Ewangelii po krańcach Imperium Rzymskiego sprawiło, że przyjmowali ją również ci, którzy interpretowali ją według modnych wówczas ideologii i filozofii. Stąd też takie wnioski, które przytacza Euzebiusz w "Historii Kościelnej". Cytuje on Hegezypa, żyjącego w II wieku, który zaobserwował następujące trendy w chrześcijaństwie tamtego okresu:

do tej pory Kościół był jak czysta i niewinna dziewica. Ci bowiem, którzy usiłowali podkopać nieskażoną regułę nauki Zbawiciela, o ile w ogóle tacy byli, kryli się w nieprzeniknionym mroku i jakby w kniejach. Gdy zaś święta rzesza apostołów zakończyła życie tak różnorodnymi rodzajami śmierci, gdy już wymarło to pokolenie ludzi, którym dane było na własne uszy słuchać Mądrości Bożej, dopiero wtedy bezbożny błąd zaczął podnosić głowę za sprawą oszustwa fałszywych nauczycieli. Teraz, gdy zabrakło wszystkich apostołów, wystąpili już zupełnie otwarcie i głoszeniu prawdy starali się przeciwstawić fałszywą wiedzę. ¹

Redaktor cytowanego wydania dodaje:

Euzebiusz pisze o gnozie, nie jest jednak pewne, czy ma na myśli poglądy gnostyckie w sensie ścisłym, czy mówi ogólnie o fałszywych naukach.

I rzeczywiście, gnoza (czy właściwie nauki protognostyckie) miała wpływ na teologiczne oblicze Pierwszego Kościoła, ale również wiele innych nowinek trafiało na podatny grunt nieukształtowanych chrześcijan. Gdyby Paweł mógł ujrzeć jeszcze pełniejszą realizację swych słów w czasach życia już samego Euzebiusza, zobaczyłby, jak boleśnie prawdziwe okazało się jego proroctwo...