Spis treści
Piekło w Starym Testamencie
![Piekło w Starym Testamencie](https://bogzyje.pl/wp-content/uploads/stary-testament-nie-posiada-koncepcji-piekla-ani-slow-na-pieklo-miejsca-na-pieklo-w-swojej-ideologii-a-zatem-nie-oferuje-zadnej-nauki-na-ten-temat.png?x83124)
Piekło w Starym Testamencie
Walton przypomina, że „Szeol jest miejscem, gdzie (…) idzie każdy”. Podobnie jak inne słowa na dół („bōʾr”, „šāḥat”, używane prawdopodobnie do opisu kości znajdujących się w grobowcu), Szeol nie może być traktowany jako określenie na znane z chrześcijaństwa piekło – miejsce wiecznej męki. Z kolei abaddôn jest rzadkim słowem (występuje tylko pięć razy w ST) i jest używany jako paralelizm śmierci czy właśnie szeolu. Rdzeń słowa łączy się z opisem zniszczenia. Walton podsumowuje:
Jeśli piekło to miejsce kary, Stary Testament nie posiada takiej koncepcji, ani słów, które by to wyrażały.
Zauważa, że często wykorzystywany werset Izajasza 66:24 opisuje los narodu, a nie karę na poziomie indywidualnym – tak te słowa rozumiał również autor deuterokanonicznej księgi Judyty 16:17:
Biada poganom, którzy powstają przeciw memu narodowi: Pan Wszechmocny ukarze ich w dzień sądu, ześle w ich ciało ogień i robactwo, i jęczeć będą z bólu na wieki (tłum.: BT V).
Smutny los spotyka pogan jako całość.