Sąd nad Babilonem. Księga Izajasza 13

Księga Izajasza 13: podsumowanie

Księga Izajasza 13: tekst

Sąd nad Babilonem

Księga Izajasza 13:1

Brzemię Babilonu, które widział Izajasz, syn Amosa.

Księga Izajasza 13:2

Na wysokiej górze wznieście sztandar, podnieście na nich głos, machajcie ręką, aby weszli w bramy książąt.

Księga Izajasza 13:3

Ja nakazałem swoim poświęconym, wezwałem też swoich mocarzy do okazywania mojego gniewu, tych, którzy radują się z mojego majestatu.

Księga Izajasza 13:4

Odgłosy zgrai na górach jakby licznego ludu, odgłosy zgiełku królestw, zgromadzonych narodów. PAN zastępów gromadzi wojsko na wojnę.

Księga Izajasza 13:5

Przybywają z dalekiej ziemi, z krańców nieba, PAN i narzędzia jego zapalczywości, aby spustoszyć całą ziemię.

Księga Izajasza 13:6

Zawódźcie, bo bliski jest dzień PANA; przyjdzie jak spustoszenie od Wszechmocnego.

Księga Izajasza 13:7

Dlatego wszelkie ręce opadną, a każde serce człowieka struchleje.

Księga Izajasza 13:8

I będą przerażeni: ogarną ich skurcze i boleści, będą wić się z bólu jak rodząca kobieta. Jeden na drugiego spojrzy z osłupieniem, ich twarze będą podobne do płomieni.

Księga Izajasza 13:9

Oto dzień PANA nadchodzi, okrutny, w zapalczywości i srogim gniewie, aby zamienić tę ziemię w pustynię i wytępić z niej grzeszników.

Księga Izajasza 13:10

Gwiazdy nieba bowiem i ich konstelacje nie będą jaśniały swoim światłem. Słońce się zaćmi, gdy tylko wzejdzie, a księżyc nie zabłyśnie swoim światłem.

Księga Izajasza 13:11

I ukarzę świat za jego zło i niegodziwych za ich nieprawość; położę kres pysze zuchwałych i poniżę wyniosłość okrutników.

Księga Izajasza 13:12

Uczynię człowieka droższym niż czyste złoto, a nawet droższym niż złoto z Ofiru.

Księga Izajasza 13:13

Dlatego zatrząsnę niebem, a ziemia ruszy się ze swego miejsca pod zapalczywością PANA zastępów i w dniu jego srogiego gniewu.

Księga Izajasza 13:14

I będzie jak spłoszona sarna i jak trzoda, której nikt nie gromadzi: każdy powróci do swego ludu i każdy ucieknie do swojej ziemi.

Księga Izajasza 13:15

Każdy, kogo znajdą, zostanie przebity; a każdy, kto się do nich przyłączy, polegnie od miecza.

Księga Izajasza 13:16

Ich dzieci będą roztrzaskane na ich oczach, ich domy będą splądrowane, a ich żony – zgwałcone.

Księga Izajasza 13:17

Oto pobudzę przeciwko nim Medów, którzy o srebro nie będą dbać, a w złocie nie będą się lubować.

Księga Izajasza 13:18

Ich łuki roztrzaskają młodzieńców, nie zlitują się nad płodem łona, ich oko nie przepuści dzieciom.

Księga Izajasza 13:19

I Babilon, ozdoba królestw i chluba majestatu Chaldejczyków, stanie się jak Sodoma i Gomora, kiedy Bóg je zniszczył.

Księga Izajasza 13:20

Nie będzie nigdy więcej zamieszkany ani zasiedlony z pokolenia na pokolenie; Arab nie rozbije tam namiotu ani pasterze nie odpoczną tam z trzodami.

Księga Izajasza 13:21

Ale dziki zwierz pustyni będzie tam odpoczywać, a ich domy będą pełne wyjących bestii; zamieszkają tam sowy, a kozice będą tam podskakiwać.

Księga Izajasza 13:22

Straszne bestie wysp będą wyć w ich opuszczonych domach, a smoki w ich wspaniałych pałacach. Jego czas jest bliski, jego dni nie będą przedłużone.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska

więcej o Biblii Gdańskiej tutaj

Księga Izajasza 13: komentarze

Kontekst historyczny rozdziału

Księga Izajasza 13

Izajasz był prorokiem w Królestwie Judy w VIII wieku p.n.e., za panowania czterech królów: Uzjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza. W tym czasie Asyria była dominującą potęgą na Bliskim Wschodzie, choć Egipt nadal miał nadzieję odzyskać utracone terytoria i prestiż. Asyria podbiła i zniszczyła północne Królestwo Izraela w 722 p.n.e., a następnie zaatakowała Judę i oblegała Jerozolimę w 701 p.n.e., lecz nie zdołała jej zdobyć.

Babilon był częścią imperium asyryjskiego, ale zbuntował się przeciwko Asyrii pod przywództwem Nabopolassara i jego syna Nabuchodonozora II. Babilon pokonał Asyrię w 612 p.n.e., a następnie podbił Judę i zburzył Jerozolimę w 586 p.n.e., deportując większość ludności do niewoli babilońskiej.

Izajasz 13 jest częścią cyklu proroctw skierowanych do obcych narodów (Izajasz 13-23), których celem jest zapowiedzieć sąd Boży nad nimi i pocieszenie dla Judy. Izajasz 13 jest orędziem o zagładzie Babilonu, który był potężnym i okrutnym imperium, które gnębiło lud Boży i wielu innych ludów.

Izajasz opisuje wizję, w której widzi wojska Boże gromadzące się na górze Syjon, aby ruszyć na Babilon i zniszczyć go ogniem i mieczem. Izajasz zapowiada, że dzień Pański jest bliski i będzie dniem gniewu i sądu dla całej ziemi, a zwłaszcza dla Babilonu.

Izajasz mówi, że Babilon zostanie zaatakowany przez Medów i Persów, którzy nie będą mieli litości dla jego mieszkańców i spustoszą jego miasto. Izajasz mówi, że Babilon zostanie opuszczony i zamieszkały przez dzikie zwierzęta, a nikt nie będzie tam mieszkał.

Izajasz porównuje upadek Babilonu do zburzenia Sodomy i Gomory, które były symbolem grzechu i sądu Bożego. Izajasz mówi, że Bóg dokona tego sądu, aby ukarać zuchwałość i pychę Babilonu i uwolnić swój lud z niewoli.