Spis treści
C. S. Lewis na temat Piekła
Poniższy cytat to C. S. Lewis na temat Piekła, jak widzimy, daleki od ortodoksji. Słynny autor dostrzega, że kościelna doktryna powoduje niemożliwe do pogodzenia ze zdrowym rozsądkiem sprzeczności…
[Jedno] zastrzeżenie [w stosunku do koncepcji Piekła jako kary wymierzonej przez Boga] to, że żaden miłosierny człowiek nie mógłby błogo przebywać w niebie, podczas gdy wiedziałby, że choćby jedna dusza ludzka wciąż byłaby w piekle; a jeśli tak, czy jesteśmy bardziej miłosierni od Boga?
Zobacz także: C. S. Lewis na temat cierpienia
Za tym zastrzeżeniem kryje się mentalny obraz nieba i piekła, współistniejących w tym samym czasie tak jak współistnieją dzieje Anglii i Ameryki: tak więc w każdej chwili błogosławieni mogliby rzec: „cierpienia piekła obecnie mają miejsce”. Ale zauważam, że Nasz Pan, podkreślając okropieństwo piekła z nieubłaganą surowością, zazwyczaj zwracał również uwagę nie na czas trwania, ale zakończenia. Wysłanie do niszczącego ognia jest zazwyczaj traktowane jako koniec historii – a nie początek nowej historii.
Nie możemy wątpić, że zagubiona dusza zostaje na wieki utwierdzona w swojej diabolicznej postawie; ale czy ta wieczna stałość oznacza nieskończone trwanie – lub w ogóle trwanie – nie możemy stwierdzić… Wiemy wiele więcej na temat nieba niż piekła, bo niebo jest domem ludzkości i dlatego zawiera w sobie wszystko, co związane jest z chwalebnym ludzkim życiem: ale piekło nie zostało uczynione dla ludzi. W żadnym znaczeniu nie jest odpowiednikiem nieba: to „ciemność zewnętrzna”, zewnętrzne obrzeża, które zlewają się z nicością.
C. S. Lewis, książka „Problem cierpienia”