Spis treści
fragment tekstu „Męczeństwo Polikarpa”
Kiedy zaś Polikarp wchodził na stadion rozległ się głos z nieba: „Odwagi, Polikarpie, i bądź mężem”. Nikt nie widział tego, kto mówił, ale ci z naszych, którzy byli tam obecni, głos słyszeli. Polikarp i prokonsul W końcu go wprowadzono i wrzask był wielki, kiedy ludzie usłyszeli, że Polikarp został pojmany. 2. Prokonsul kazał go stawić przed sobą i zapytał, czy to on jest Polikarpem.
Gdy Polikarp potwierdził, usiłował go nakłonić do zaparcia się mówiąc: „Miej szacunek dla swego wieku” i inne rzeczy podobne, jak to zwykle w takich wypadkach mówią: „Złóż przysięgę na szczęście Cezara, zmień zdanie, powiedz: Precz z bezbożnikami!” Polikarp zaś skierował surowe spojrzenie na cały ów tłum bezbożnych pogan zgromadzonych na stadionie, a pogroziwszy im ręką, westchnął i wznosząc oczy ku niebu powiedział: „Precz z bezbożnikami!”
A gdy prokonsul nalegał i mówił: „Przysięgnij, a uwolnię cię, przeklnij Chrystusa!”, odrzekł mu Polikarp: „Osiemdziesiąt sześć lat Mu służę, a nic złego mi nie uczynił. Jakże mógłbym lżyć mojego Króla, który mnie zbawił?”
źródło: Pierwsi Świadkowie (tłumaczenie Anna Świderkówna)
Polikarp popierał chrzest niemowląt?
Osiemdziesiąt sześć lat Mu służę czytamy: „Jestem chrześcijanin od urodzenia i mam 86 lat” co znaczy, że został ochrzczony zaraz po urodzeniu. Jest to pierwsze świadectwo chrztu dzieci. Tymczasem w pracy Fredericka W. Weidmana „Polycarp and John: The Harris Fragments and Their Challenge to Literary Traditions” czytamy taki fragment starożytnego manuskryptu, który może rzucić dodatkowe światło na to, czy rzeczywiście Polikarp został ochrzczony jako niemowlę. Polkarp…. Był on…. starszym mężczyzną, sto cz[tery] lata. Nadal trwał w kanonach, których nauczył się w swej młodości od Jana a(p)ostoła [s. 43 i 44] [źródło] Oznaczałoby to, że Polikarp, o ile rozpoczęcie służby oznaczało moment chrztu (co nigdzie nie zostało stwierdzone), został zanurzony w wieku 18 lat, co zgadza się ze świadectwami o chrztach w pierwszym kościele. Dodatkowo praca ,,Życie Polikarpa”, pochodząca z IV wieku, zawiera informację, jakoby Polikarp nauczał, iż do chrztu można przystąpić dopiero, gdy nasze serce zostanie ukształtowane przez naukę płynącą z Pisma. Warto na koniec podkreślić, że enigmatyczne stwierdzenie o „służeniu 86 lat” nie jest równoznaczne ze chrztem. W 2 Tymoteusza 3:15 czytamy, że Tymoteusz „od dzieciństwa znał Pisma święte”, tak więc służba Panu mogła również mieć zupełnie inne znaczenie, a niekoniecznie automatycznie oznaczać chrzest. Szczególnie, że jeszcze Tertulian, który jako jeden z pierwszych wspomina o praktyce chrztu niemowląt, wypowiada się o niej w tonie krytycznym.