Rzymian 1:5

poprzez którego otrzymaliśmy łaskę i posłannictwo do posłuszeństwa wiary wśród wszystkich narodów dla Jego imienia,

Przekład Ekumeniczny

δι’ οὗ ἐλάβομεν χάριν καὶ ἀποστολὴν εἰς ὑπακοὴν πίστεως ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ,

Novum Testamentum Graece 1904

אשר בידו קבלנו חן ושליחות להקים משמעת האמונה בכל הגוים למען שמו׃

Hebrew Bible

,,poprzez którego”

Greckie διά ὅς (dia hos) unaocznia rolę Jezusa Chrystusa, który jest pośrednikiem między Bogiem a ludźmi (1 List do Tymoteusza 2:5). Rola pośrednika w kontaktach z ważną osobą jest dobrze znana w kulturze hebrajskiej. Kiedy Grecy chcieli widzieć Jezusa, poszli do apostoła Filipa (Jana 12:21), a setnik posłał swe sługi do Jezusa z prośbą (Łukasza 7:3-5).

,,otrzymaliśmy”

Revised English Version, powołując się na New International Commentary on the New Testament (Kistemaker; John Murray), wskazuje, że liczba mnoga ma charakter pluralis maiestatis, figury retorycznej, która tutaj odnosi się jedynie do Pawła. Podobny zabieg został zastosowany w księdze Ezdrasza 4:18, kiedy przeciwnicy Jerozolimy pisali do króla Persji. Z drugiej strony Paweł jest tylko członkiem ciała Chrystusa (1 Koryntian 12:12), który został powołany, jak inni, do głoszenia Dobrej Nowiny (Rzymian 1:1).

,,otrzymaliśmy łaskę”

Paweł pisał, że Bóg ,,wyznaczył go jeszcze w łonie mojej matki i powołał dzięki swojej łasce” (Galacjan 1:15), aby ,,głosił poganom niezgłębione bogactwo Chrystusa” (Efezjan 3:8).

Z łaski danej Pawłowi zdali sobie sprawę ci, którzy uchodzili za filary (Jakub, Kefas i Jan), uścisnęli jemu i Barnabie rękę na znak wspólnoty w przekonaniu, że mają oni iść do pogan (Galacjan 2:9).

,,posłannictwo”

Autor listu, Paweł, był ,,naczyniem wybranym Pana”.

,,On zaniesie moje imię przed pogan, królów i synów Izraela.”” [Dzieje Apostolskie 9:15]

Do nich został posłany, a Pan zapewnił mu ochronę (Dzieje Apostolskie 26:17). Liczba uczniów pomnażała się również w Jeruzalem (Dzieje Apostolskie 6:7).

Paweł później określa się jako dłużnik ,,Greków i nie-Greków, mądrych oraz tych, którzy uchodzą za niemądrych”, stąd ,,chętnie głosił dobrą nowinę również w Rzymie” (Rzymian 1:14-15).

,,posłuszeństwa wiary”

R. C. H. Lenski (The Interpretation of St. Paul’s Epistle to the Romans) wyjaśnia, że gramatyka grecka wskazuje na wiarę, która rodzi posłuszeństwo. A Hendriksen dodaje,że ,,takie posłuszeństwo jest oparte na wierze i wypływa z wiary”.

Porównaj:
– Dzieje Apostolskie 6:7
– Rzymian 2:8
– Rzymian 6:16-17
– Rzymian 10:16
– Rzymian 15:18
– Rzymian 16:19
– Rzymian 16:26
– 2 List do Koryntian 10:5-6
– 2 List do Tesaloniczan 1:8
– 1 List Piotra 1:2
– 1 List Piotra 1:22
– List do Hebrajczyków 5:9
– List do Hebrajczyków 11:8

,,łaskę i posłannictwo do posłuszeństwa wiary”

Jewish Annotated New Testament podaje, że słowa łaska (,,charis” / hebrajskie ,,hesed”) oraz posłuszeństwo wiary (lub posłuszeństwo wierze) nakładają się znaczeniowo: greckie ,,hypakoe” to tłumaczenie hebrajskiego ,szema”(,,słuchaj” w znaczeniu ,,bądź posłuszny”).

,,dla Jego imienia”

Lenski wskazuje, że to wyrażenie odnosi się do całego wersetu, w tym ,,otrzymanie łaski i posłannictwa”.

To wyrażenie występuje również w 3 Liście Jana 1:7, gdzie czytamy o braciach, którzy ,,wyruszyli dla Jego imienia, nie biorąc niczego od pogan”.

źródła komentarzy: Revised English Version / Jewish Annotated New Testament / Biblia Jerozolimska / New European Commentary

Tagi