Piekło [notatki]

Wg Starego Testamentu również sprawiedliwi idą do piekła

Poniższe cytaty zawierają słowo „szeol” lub „piekło” (inne mają również „grób” lub „kraina umarłych”). W każdym z nich to próba oddania hebrajskiego „שְׁאוֹל” (szeol). O ile w innych kontekstach tłumaczenie słowa jako „piekło” nie powoduje dysonansu poznawczego u wierzących w ortodoksyjną doktrynę chrześcijańskiego piekła, w tych przykładowych trzech przypadkach jak na dłoni widać, że hebrajska koncepcja miejsca bytowania zmarłych nie zakłada istnienia komory tortur dla grzeszników. To wspólne miejsce dla każdego człowieka.

A gdy się zeszły wszystkie dzieci jego, aby ulżyli żalu ojcowskiego, niechciał przypuścić pocieszenia, ale rzekł: Zstąpię do syna mego płacząc do piekła: A gdy on tak trwał w żałobie (…) (Rodzaju 37:35; B. Wujka)

Każdego dzieła, które twa ręka napotka, podejmij się według twych sił. Bo nie ma żadnego działania ni rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu, do którego zdążasz. (Kaznodziei 9:10; B. Tysiąclecia V)

Powiedziałem: W połowie moich dni muszę odejść, w bramach Szeolu będę przyjęty na resztę moich lat.” (Izajasza 38:10; P. Ekumeniczny)