Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok

Księga Ezechiela 32: tekst

koment. -> kliknięcie powoduje przeniesienie do komentarza do wersetu poniżej tekstu rozdziału

Lament nad faraonem, królem Egiptu

Księga Ezechiela 32:1

W dwunastym roku, w dwunastym miesiącu, pierwszego dnia tego miesiąca, doszło do mnie słowo PANA mówiące:

Księga Ezechiela 32:2

Synu człowieczy, podnieś lament nad faraonem, królem Egiptu, i powiedz mu: Jesteś podobny do młodego lwa pośród narodów, jesteś jak wieloryb w morzu, gdyż bujając po swoich rzekach, mącisz wody swoimi nogami i mieszasz jego rzeki.

Księga Ezechiela 32:3

Tak mówi Pan BÓG: Rozciągnę nad tobą swoją sieć w zgromadzeniu wielu narodów, a wyciągną cię w swoim niewodzie.

Księga Ezechiela 32:4

I zostawię cię na ziemi, porzucę cię na otwartym polu i sprawię, że obsiądzie cię wszelkie ptactwo niebieskie, i nasycę tobą zwierzęta całej ziemi.

Księga Ezechiela 32:5

Rozrzucę twoje ciało po górach i napełnię doliny twoją wysokością.

Księga Ezechiela 32:6

Twoją ziemię, w której pływasz, napoję twoją krwią aż do gór, i rzeki będą napełnione tobą.

Księga Ezechiela 32:7

A gdy cię zgaszę, zakryję niebo i zaciemnię jego gwiazdy, słońce zakryję chmurą, a księżyc nie da swego światła.

Księga Ezechiela 32:8

Wszystkie świecące światła na niebie zaciemnię z twojego powodu i sprowadzę ciemność na twoją ziemię, mówi Pan BÓG.

Księga Ezechiela 32:9

Nadto zasmucę serce wielu narodów, gdy za moją sprawą nadejdzie wieść o twoim zniszczeniu do narodów, do ziem, których nie znałeś.

Księga Ezechiela 32:10

Tak, sprawię, że zdumieje się nad tobą wiele narodów, a ich królowie bardzo się zatrwożą z twojego powodu, gdy zacznę wywijać swoim mieczem przed nimi; i będą drżeć nieustannie – każdy o swoją duszę – w dniu twego upadku.

Księga Ezechiela 32:11

Tak bowiem mówi Pan BÓG: Miecz króla Babilonu spadnie na ciebie.

Księga Ezechiela 32:12

Mieczami mocarzy powalę twoją rzeszę. Najokrutniejsi ze wszystkich narodów zniszczą pychę Egiptu i będzie zgładzone całe jego mnóstwo.

Księga Ezechiela 32:13

Wytępię całe jego bydło znad wielkich wód, tak że nie zamąci ich stopa ludzka ani nie zamąci ich kopyto bydlęcia.

Księga Ezechiela 32:14

Wtedy sprawię, że ich wody uspokoją się, a ich rzeki popłyną jak oliwa – mówi Pan BÓG.

Księga Ezechiela 32:15

 Gdy zamienię ziemię Egiptu w spustoszenie, a ziemia zostanie pozbawiona tego, co ją napełnia, gdy pobiję wszystkich jej mieszkańców, wtedy poznają, że ja jestem PANEM.

Księga Ezechiela 32:16

To jest lament, który podniosą nad nią. Córki narodów będą ją opłakiwać. Nad Egiptem i nad całą jego rzeszą będą lamentować, mówi Pan BÓG.

Księga Ezechiela 32:17

Potem, w dwunastym roku, piętnastego dnia miesiąca, doszło do mnie słowo PANA mówiące; 

Księga Ezechiela 32:18

Synu człowieczy, zawódź nad rzeszą Egiptu, zepchnij ją i córki tych sławnych narodów aż do najniższych stron ziemi, do tych, którzy zstępują do dołu.

Księga Ezechiela 32:19

mów: Kogo przewyższasz pięknem? Zstąp i połóż się z nieobrzezanymi.

Księga Ezechiela 32:20

Padną pośród pobitych mieczem; został wydany pod miecz, wywleczcie go z całą jego rzeszą.

Księga Ezechiela 32:21

Najmocniejsi z mocarzy będą do niego mówić spośród piekła wraz z jego pomocnikami. Zstąpili tam, leżą z nieobrzezanymi pobitymi mieczem.

Księga Ezechiela 32:22

Tam jest Assur i cała jego rzesza, wokół niego  jego groby; wszyscy ci pobici upadli od miecza.

Księga Ezechiela 32:23

Ich groby są położone po stronach dołu, jego rzesza jest dokoła jego grobu. Ci wszyscy pobici polegli od miecza, ci, którzy szerzyli postrach w ziemi żyjących.

Księga Ezechiela 32:24

Tam jest Elam i cała jego rzesza dokoła jego grobu, ci wszyscy pobici upadli od miecza i zstąpili nieobrzezani do najgłębszych stron ziemi; szerzyli swój postrach w ziemi żyjących. Już znoszą swoją hańbę z tymi, którzy zstępują do dołu.

Księga Ezechiela 32:25

Postawili mu łoże pośród pobitych z całą jego rzeszą, wokół niego są jego groby. Wszyscy ci nieobrzezani są pobici mieczem. Ich postrach szerzył się w ziemi żyjących, ale już ponoszą swoją hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu, a wśród pobitych zostali położeni.

Księga Ezechiela 32:26

Tam jest Meszek, Tubal i cała jego rzesza, i wokoło niego jego groby. Ci wszyscy nieobrzezani zostali pobici mieczem, choć szerzyli swój postrach w ziemi żyjących.

Księga Ezechiela 32:27

Oni jednak nie będą leżeć z mocarzami, którzy spośród nieobrzezanych upadli i zstąpili do grobu ze swym orężem wojennym i położono im miecze pod głowy. Ich nieprawości zaś zostaną na ich kościach, chociaż byli postrachem dla mocarzy w ziemi żyjących.

Księga Ezechiela 32:28

I ty będziesz skruszony wśród nieobrzezanych, i będziesz leżał pośród pobitych mieczem.

Księga Ezechiela 32:29

Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy jego książęta, którzy zostali położeni ze swoją mocą i wraz z pobitymi mieczem. Ci będą leżeć z nieobrzezanymi i z tymi, którzy zstępują do dołu.

Księga Ezechiela 32:30

Tam  wszyscy książęta północy i wszyscy Sydończycy, którzy zstępują do pobitych; wstydzą się swego postrachu, jaki szerzyli swoją mocą, i leżą nieobrzezani z pobitymi mieczem. Znoszą swoją hańbę z tymi, którzy zstępują do dołu.

Księga Ezechiela 32:31

Zobaczy ich faraon i ucieszy się z całej swojej rzeszy, którą pobito mieczem, faraon i całe jego wojsko – mówi Pan BÓG.

Księga Ezechiela 32:32

Szerzyłem bowiem swój postrach w ziemi żyjących i zostanie położony wśród nieobrzezanych z pobitymi mieczem – faraon i cała jego rzesza – mówi Pan BÓG.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska

więcej o Biblii Gdańskiej tutaj

Księga Ezechiela 32: komentarze

Oparte m.in. na komentarzach DailyReadings.co.uk

Kronik Ezechiela 32:1: Bóg przeciw Egiptowi po raz czwarty

treść wersetu: Ezechiela 32:7
W dwunastym roku, w dwunastym miesiącu, w pierwszym dniu tego miesiąca, PAN skierował do mnie Słowo tej treści (B. Ewang.)
To czwarte takie słowa skierowane przeciwko Egiptowi – wszystkie w innym czasie (por. Ezechiela 29:1; Ezechiela 29:17; Ezechiela 31:1)

Kronik Ezechiela 32:2: faraon znów zatwardził swe serce

treść wersetu: Ezechiela 32:2
 „Synu człowieczy, podnieś lament nad faraonem, królem Egiptu i powiedz mu: Do lwięcia narodów byłeś podobny. Byłeś jak krokodyl w morzach. Pieniłeś twoimi nozdrzami, mąciłeś wodę twoimi łapami, wzburzałeś ich strumienie.[B. Lub.]
Słowa dotyczą całego Egiptu, ale adresatem proroctwa jest sam faraon – władca jako wyraziciel ducha panującego w tym mocarstwie (por. plagi egipskie i zatwardzone (ciężkie) serce faraona).

Jest oni opisany jako wieloryb, krokodyl czy potwór (morski) (w zależności od tłumaczenia). Hebrajskie słowo תַּן (tan) to właśnie bliżej niezidentyfikowany potwór (por. np. Rahab – wąż morski w Psalmie 87:4 i Psalmie 89:10; czy Lewiatan np. w Psalmie 74:14), obrośnięty legendami starożytnych kultur – w narracji biblijnej jest nim nie mitologiczny stwór, ale jak najbardziej realny władca mocarstwa, które postępowało niczym dzika bestia. 

Kronik Ezechiela 32:3: faraon schwytany w sieć

treść wersetu: Ezechiela 32:3
 Tak mówi Pan, Jahwe: Rozciągnę nad tobą Me sieci, przez zgromadzenie licznych narodów i wciągnę cię w Moją sieć.[B. Lub.]

Język dostosowany do kultury Egipcjan, którzy opierali swoją gospodarkę na życiodajnym Nilu – to tam zarzucali sieci, aby wykarmić swoje rodziny i pomnażać bogactwo władcy. Teraz to sam władca zostaje „schwytany w sieć”.

Kronik Ezechiela 32:4: echa dawnej plagi egipskiej

treść wersetu: Ezechiela 32:4
Wyrzucę cię na ląd i rozciągnę na stepie. Sprawię, że będą siadać na tobie wszystkie ptaki powietrzne i nakarmię tobą zwierzęta całej ziemi. (B. Paul.)
Obraz malujący się przed oczami czytelnika (wyrzucony na brzeg potwór morski) może na myśl przywodzić jedną z plag egipskich – kiedy żaby znalazły się w całej ziemi Micraim (Wyjścia 3:3-5):
czytaj wersety z Ks. Wyjścia:
(3) Rzeka zaroi się od żab, które wypełzną i wedrą się do twego domu, do twej sypialni, na twoje łoże, do domu twoich sług, między twój lud, do twoich pieców i w twoje dzieże. (4) Żaby wpełzną zarówno na ciebie, jak i na twój lud i na wszystkie twoje sługi. (5) PAN dalej mówił do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Wyciągnij rękę ze swą laską nad rzeki, nad strugi i nad jeziora i sprowadź żaby na ziemię Egiptu. (UBG)

Kronik Ezechiela 32:5-6: faraon schwytany w sieć

treść wersetu: Ezechiela 32:3
(5) Rozrzucę twoje ciało po górach i napełnię doliny twoją wysokością. (6) Twoją ziemię, w której pływasz, napoję twoją krwią aż do gór, i rzeki będą napełnione tobą. [UBG]

„Ciało” i „krew” z dwóch kolejnych wersetów oznacza całego człowieka, niejednokrotnie z położeniem akcentu na jego śmiertelność. I taki los spotyka właśnie faraona. 

Kronik Ezechiela 32:7-8: upadek ciał niebieskich upadkiem systemów politycznych

treść wersetu: Ezechiela 32:7
(7) Zakryję, gdy zgaśniesz, niebiosa i zaciemnię ich gwiazdy. Słońce zasłonię chmurami i księżyc nie będzie świecił swym blaskiem. (8) Wszystkie świecące światła na niebie zaciemnię je z twego powodu. Ustanowię ciemność nad twoim krajem — wyrocznia Pana, Jahwe.[B. Lub.]
Podobny los spotkał ostatecznie Babilon (Izajasza 13:10: Gwiazdy nieba bowiem i ich konstelacje nie będą jaśniały swoim światłem. Słońce się zaćmi, gdy tylko wzejdzie, a księżyc nie zabłyśnie swoim światłem). W przenośnym języku proroctw ciała niebieskie nie mają dosłownego znaczenia (por. Rodzaju 37:9-10 i sen Józefa), oznaczając ludzi u sterów władzy, innymi słowy prorok mówi o upadku Babilonu i Egiptu. W podobnym tonie Chrystus mówi nie o zjawiskach astronomicznych, ale o upadku systemu ludzkich rządów:

A zaraz po ucisku tych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku, gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebieskie zostaną poruszone. (Mateusza 24:29)

Nawiasem mówiąc plaga zesłana na Egipt podczas Eksodusu była jak najbardziej dostrzegalna (Wyjścia 10:21: „Wyciągnij rękę ku niebu, a nastanie na ziemi Egiptu taka ciemność, że będzie można jej dotknąć”). Kluczowym wydarzeniom w Bożym planie towarzyszą również ponadnaturalne znaki (Mateusza 27:45-46: „ciemność ogarnęła całą ziemię”, kiedy umierał Jezus). 

Teraz Babilon podbija Judę, biorąc w niewolę króla Jojakima (którego sam ustanowił – por. 2 Kronik 36:4), szukającego pomocy również u Egipcjan. Koleje losu mocarstw są zmienne – Biblia ogłasza zapowiedź upadek potęgi zarówno Babilonu, jak i Egiptu – jedynie ci, ufający Bogu, będą wybawieni. 

Kronik Ezechiela 32:11-12: poniżenie wywyższonych (i wywyższenie poniżonych)

treść wersetu: Ezechiela 32:11-12
(11) Bo tak mówi Pan, Jahwe: Przyjdzie na ciebie miecz króla Babilonu.
(12) Sprawię, że padnie twoja rzesza od miecza bohaterów, wszystkich najgwałtowniejszych z narodów.[B. Lub.]


Miecz króla Babilonu rozpoczął dzieło zniszczenia, kontynuowane przez króla Imperium Perskiego, Kambyzesa II, Aleksandra Wielkiego, Cesarstwo Rzymskie, a potem jarzmo Cesarstwa Bizantyjskiego i muzułmańskie (więcej w komentarzu Ezechiela 29:15).

Kronik Ezechiela 32:18: „Nie pragnę śmierci bezbożnego”

treść wersetu: Ezechiela 32:18
Synu człowieczy, biadaj nad [faraonem i] rzeszą Egipcjan i każ im zejść – jej i córkom potężnych narodów – do krainy podziemia, do tych, którzy zstąpili do grobu. [B. Pozn.]
Dlaczego prorok ma biadać, a nie napawać się upadkiem Egiptu? W kolejnym rozdziale proroctwa Bóg przypomina:

Nie pragnę śmierci bezbożnego, ale aby bezbożny odwrócił się od swojej drogi i żył. Odwróćcie się, odwróćcie się od swoich złych dróg. Dlaczego macie umrzeć, domu Izraela? (Ezechiela 33:11; por. Ezechiela 18:31-32 i 2 Piotra 3:9)

Bóg nie pragnął również śmierci Egiptu – w końcu 3 rozdziały wcześniej zapowiada jego rehabilitację (zobacz komentarz: Ezechiela 29:13).Jako odzwierciedlający przymioty Boga mamy zachować podobny stosunek (Przysłów 24:17: Nie ciesz się, gdy twój nieprzyjaciel upadnie, i niech twoje serce się nie raduje, gdy się potknie).

Kronik Ezechiela 32:19: poniżenie wywyższonych (i wywyższenie poniżonych)

treść wersetu: Ezechiela 32:19
Od kogo jesteś powabniejszy? Zstąp! Połóż się wraz z nieobrzezanymi. [P. Ekum.]
Kolejny raz Bóg pokazuje te same wartości, które przebijają z kart Ewangelii: poniżenie wywyższonych (i wywyższenie poniżonych). Jak pisał autor Księgi Przysłów 16:19: „Lepiej być pokornym z ubogimi, niż dzielić łupy z pyszałkami”.

Kronik Ezechiela 32:24: nie podzielić losu nieobrzezanych

treść wersetu: Ezechiela 32:24
Tam jest Elam i cała jego ludność dokoła jego grobu – wszyscy pobici, sami tacy, co padli od miecza, którzy jako nieobrzezani zeszli do podziemnej krainy; dawniej szerzyli postrach w krainie żyjących, a teraz znoszą zniewagę wraz z tymi, którzy zstąpili do grobu. [B. Warsz.]
Kolejne siedem wersetów (w. 25; 26; 27; 28; 29; 30; 32) również mówi o „nieobrzezanych”. W pierwotnym sensie odnosiło się do ludzi, którzy w widoczny sposób nie utożsamiali się z narodem wybranym przez Boga, nie będąc częścią przymierza, które zawierało obowiązek obrzezania. Ale od początku obrzezanie miało głębszy sens (por. krytyka Stefana skierowana przeciw ówczesnym przywódcom duchowym; Dzieje 7:51: „Ludzie twardego karku, opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu! Postępujecie jak wasi przodkowie!”). W Nowym Testamencie znajdujemy zachętę, żeby „ukrzyżować” nasze grzeszne ciało, w ten sposób panując nad „namiętnościami i pożądliwościami” (Galacjan 5:24; por. Kolosan 2:11; 1 Piotra 4:2). Pozbycie się „grzesznego ciała” pozwoli nam uniknąć losu „nieobrzezanych zstępujących do Szeolu”, jak Egipt.