Spis treści
A gdy król Aradu, Kananejczyk, który mieszkał na południu, usłyszał, że Izrael nadciąga drogą, którą przeszli szpiedzy, stoczył walkę z Izraelem i wziął jeńców. Wtedy Izrael złożył PANU ślub , mówiąc: Jeśli wydasz ten lud w moje ręce, całkowicie zniszczę ich miasta. I PAN wysłuchał głosu Izraela, i wydał mu Kananejczyków. Potem wyruszyli od góry Hor w kierunku Morza Czerwonego, aby obejść ziemię Edom. Lud zaczął więc mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: Dlaczego wyprowadziliście nas z Egiptu, abyśmy pomarli na tej pustyni? Bo nie ma chleba ani wody, a nasza dusza obrzydziła sobie ten cienki chleb. Zesłał więc PAN na lud węże jadowite, które go kąsały; i pomarło wiele osób z Izraela. I lud przyszedł do Mojżesza, i powiedział: Zgrzeszyliśmy przez to, że mówiliśmy przeciw PANU i przeciw tobie. Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Wykonaj jadowitego węża i umieść go na drzewcu. Mojżesz wykonał więc węża miedzianego i umieścił go na drzewcu; gdy wąż kogoś ukąsił, a ten spojrzał na węża miedzianego, pozostawał przy życiu. I wyruszyli synowie Izraela, i rozbili obóz w Obot. A z Obot wyruszyli i rozbili obóz w Ijje-Haabarim na pustyni, która leży naprzeciw Moabu ku wschodowi słońca. Stamtąd wyruszyli i rozbili obóz nad potokiem Zered. Stamtąd wyruszyli i rozbili obóz po drugiej stronie rzeki Arnon, która wypływa na pustyni od granicy Amorytów; Arnon stanowi bowiem granicę Moabu między Moabitami a Amorytami. Dlatego jest powiedziane w księdze wojen PANA: Jak uczynił w Morzu Czerwonym i w potokach Arnonu; U ujścia tych potoków, które ciągnie się ku osadzie Ar i przylega do granicy Moabu. Stamtąd udali się do Beer; to jest ta studnia, o której PAN powiedział do Mojżesza: Zgromadź lud, a dam mu wody. Wtedy Izrael śpiewał tę pieśń: Wzbierz studnio! Śpiewajcie o niej. To studnia, którą wykopali naczelnicy; wykopali ją dostojnicy ludu wraz z prawodawcą swoimi laskami. Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok A z Mattany do Nahalielu, a z Nahalielu do Bamot; A z Bamot do kotliny, która jest w ziemi Moabu, i do szczytu Pizga wznoszącego się nad Jeszimonem. I Izrael wysłał posłańców do Sichona, króla Amorytów, mówiąc: Pozwól nam przejść przez twoją ziemię; nie pójdziemy ani przez pola, ani przez winnice; nie będziemy pić wód ze studni. Sichon jednak nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoją granicę; Sichon zebrał cały swój lud i wyszedł przeciw Izraelowi na pustynię, a gdy przyszedł do Jahazy, stoczył bitwę z Izraelem. I Izrael pobił go ostrzem miecza, i wziął w posiadanie jego ziemię od Arnonu do Jabboku, aż do ziemi synów Ammona, gdyż granica Ammonitów była silna. Wtedy Izrael zdobył wszystkie te miasta i zamieszkał we wszystkich miastach Amorytów, w Cheszbonie i we wszystkich przylegających do niego wsiach. Cheszbon był miastem Sichona, króla Amorytów, który walczył z królem Moabu i zabrał mu z rąk całą jego ziemię aż po Arnon. Dlatego mówią w przypowieści: Wejdźcie do Cheszbonu i niech się odbuduje, i umocni miasto Sichona. Ponieważ ogień wyszedł z Cheszbonu, płomień z miasta Sichona; i pochłonął Ar moabskie oraz wzgórza Arnonu. Biada tobie, Moabie! Zginąłeś, ludu Kemosza! Wydał swoich synów na tułaczkę i swoje córki w niewolę Sichonowi, królowi Amorytów. Strzelaliśmy do nich, zginął Cheszbon aż po Dibon; a zburzyliśmy je aż do Nofach, które idzie aż do Medeby. Tak to Izrael zamieszkał w ziemi Amorytów. Wtedy Mojżesz wysłał wywiadowców do Jazer na wyszpiegowanie, a oni zdobyli jego wsie i wypędzili Amorytów, którzy tam byli. Potem zawrócili i poszli w kierunku Baszanu; tam Og, król Baszanu, wyszedł przeciwko nim, on i cały jego lud, do walki w Edre. Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Nie bój się go, gdyż wydałem go w twoje ręce wraz z całym jego ludem i ziemią i uczynisz z nim tak, jak uczyniłeś z Sichonem, królem Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie. I pobili go i jego synów oraz cały jego lud, tak że nikogo z niego nie pozostawili przy życiu, i wzięli w posiadanie jego ziemię. przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Księga Liczb 21:1
Księga Liczb 21:2
Księga Liczb 21:3
Całkowicie zniszczyli ich oraz ich miasta, a nadano temu miejscu nazwę Chorma.
Księga Liczb 21:4
I lud bardzo się zniechęcił w drodze.
Księga Liczb 21:5
Księga Liczb 21:6
Księga Liczb 21:7
Módl się do PANA, aby oddalił od nas te węże.
I Mojżesz modlił się za lud.
Księga Liczb 21:8
I stanie się tak, że każdy ukąszony, kiedy spojrzy na niego, będzie żył.
Księga Liczb 21:9
Księga Liczb 21:10
Księga Liczb 21:11
Księga Liczb 21:12
Księga Liczb 21:13
Księga Liczb 21:14
Księga Liczb 21:15
Księga Liczb 21:16
Księga Liczb 21:17
Księga Liczb 21:18
A z tej pustyni poszli do Mattany;
Księga Liczb 21:19
Księga Liczb 21:20
Księga Liczb 21:21
Księga Liczb 21:22
Pójdziemy drogą królewską, dopóki nie przejdziemy twoich granic.
Księga Liczb 21:23
Księga Liczb 21:24
Księga Liczb 21:25
Księga Liczb 21:26
Księga Liczb 21:27
Księga Liczb 21:28
Księga Liczb 21:29
Księga Liczb 21:30
Księga Liczb 21:31
Księga Liczb 21:32
Księga Liczb 21:33
Księga Liczb 21:34
Księga Liczb 21:35