Księga Kapłańska 7. „Takie jest prawo ofiary za przewinienie: jest to rzecz najświętsza” (UBG)

Księga Kapłańska 7:1

Takie jest prawo ofiary za przewinienie: jest to rzecz najświętsza.

Księga Kapłańska 7:2

Na miejscu, gdzie zabijają ofiarę całopalną, zabiją ofiarę za przewinienie, a pokropią jej krwią z wierzchu dokoła ołtarz.

Księga Kapłańska 7:3

I kapłan złoży w ofierze cały jej tłuszcz, ogon i tłuszcz pokrywający wnętrzności;

Księga Kapłańska 7:4

Obie nerki z tłuszczem, który jest na nich i na lędźwiach, i płat tłuszczu na wątrobie, który oddzieli wraz z nerkami.

Księga Kapłańska 7:5

I kapłan spali to na ołtarzu jako ofiarę ogniową dla PANA.
To jest ofiara za przewinienie.

Księga Kapłańska 7:6

Każdy mężczyzna spośród kapłanów będzie z niej jeść, będzie spożywana na miejscu świętym.
Jest to rzecz najświętsza.

Księga Kapłańska 7:7

Zarówno do ofiary za grzech, jak i do ofiary za przewinienie odnosi się jednakowe prawo: będą one należeć do tego kapłana, który dokonuje przebłagania.

Księga Kapłańska 7:8

Do kapłana, który składa czyjąś ofiarę całopalną, będzie należeć skóra tej ofiary, którą złożył.

Księga Kapłańska 7:9

Także każda ofiara pokarmowa upieczona w piecu i wszystko, co przyrządzone w rondlu albo na patelni, będzie należeć do kapłana, który je składa.

Księga Kapłańska 7:10

Lecz każda ofiara pokarmowa zmieszana z oliwą albo sucha będzie należeć do wszystkich synów Aarona, do każdego w równej części.

Księga Kapłańska 7:11

A takie jest prawo ofiary pojednawczej, którą będzie się składać PANU.

Księga Kapłańska 7:12

Jeśli ktoś składa ją jako ofiarę dziękczynną, złoży z ofiarą dziękczynną przaśne placki zmieszane z oliwą, przaśne podpłomyki pomazane oliwą i placki z mąki pszennej zmieszane z oliwą i smażone.

Księga Kapłańska 7:13

Oprócz tych placków złoży jako ofiarę chleb zakwaszony wraz z ofiarą dziękczynną ze swoich ofiar pojednawczych.

Księga Kapłańska 7:14

I z niego będzie składał PANU po jednym chlebie z każdej ofiary jako ofiarę wzniesienia.
Będzie to należeć do kapłana, który kropi krwią ofiar pojednawczych.

Księga Kapłańska 7:15

Mięso z dziękczynnej ofiary pojednawczej należy spożyć w dniu składania jego ofiary; nic z niego nie zostawią do rana.

Księga Kapłańska 7:16

A jeśli jego ofiara jest darem ślubowanym lub dobrowolnym, należy ją spożyć w dniu jej złożenia; a to, co z niej zostanie, spożyją nazajutrz.

Księga Kapłańska 7:17

Lecz jeśli coś z mięsa tej ofiary zostanie do trzeciego dnia, będzie spalone w ogniu.

Księga Kapłańska 7:18

A jeśli ktoś zje mięso tej ofiary pojednawczej trzeciego dnia, nie zostanie przyjęta ani nie zostanie policzona temu, który ją złożył.
Będzie to obrzydliwością, a kto ją spożyje, będzie obciążony nieprawością.

Księga Kapłańska 7:19

Mięso, które dotknie czegoś nieczystego, nie będzie spożywane, ale zostanie spalone w ogniu.
Inne mięso zaś może jeść każdy, kto jest czysty.

Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok

Księga Kapłańska 7:20

A ktokolwiek spożyje mięso z ofiary pojednawczej, która należy do PANA, będąc nieczysty, to taki człowiek zostanie wykluczony ze swego ludu.

Księga Kapłańska 7:21

A kto dotknie czegoś nieczystego: nieczystości ludzkiej lub nieczystego zwierzęcia lub jakiejkolwiek nieczystej obrzydliwości, a spożyje mięso z ofiary pojednawczej, która należy do PANA, to taki człowiek zostanie wykluczony ze swego ludu.

Księga Kapłańska 7:22

PAN powiedział jeszcze do Mojżesza:

Księga Kapłańska 7:23

Powiedz synom Izraela: Nie będziecie jedli żadnego tłuszczu wołu, owcy ani kozy;

Księga Kapłańska 7:24

Tłuszcz zwierzęcia padłego lub tłuszcz rozszarpanego może być używany do wszelkich celów, ale spożywać go nie wolno.

Księga Kapłańska 7:25

Ktokolwiek bowiem spożyje tłuszcz zwierzęcia złożonego PANU jako ofiarę ogniową, ten zostanie wykluczony ze swego ludu.

Księga Kapłańska 7:26

Żadnej krwi nie będziecie jeść we wszystkich waszych mieszkaniach – ani z ptaków, ani ze zwierząt.

Księga Kapłańska 7:27

Każdy człowiek, który spożyje jakąkolwiek krew, zostanie wykluczony ze swego ludu.

Księga Kapłańska 7:28

PAN powiedział jeszcze do Mojżesza:

Księga Kapłańska 7:29

Powiedz synom Izraela: Kto będzie składał PANU ofiarę pojednawczą, niech przyniesie PANU swoją ofiarę ze swoich ofiar pojednawczych.

Księga Kapłańska 7:30

Własnoręcznie przyniesie PANU ofiarę ogniową; przyniesie tłuszcz wraz z mostkiem, aby kołysać nim jako ofiarą kołysaną przed PANEM.

Księga Kapłańska 7:31

Potem kapłan spali tłuszcz na ołtarzu, a mostek będzie należał do Aarona i jego synów.

Księga Kapłańska 7:32

A prawą łopatkę oddacie kapłanowi jako ofiarę wzniesienia z waszych ofiar pojednawczych.

Księga Kapłańska 7:33

Kto spośród synów Aarona będzie składał krew ofiar pojednawczych i tłuszcz, weźmie jako swoją część prawą łopatkę.

Księga Kapłańska 7:34

Gdyż mostek kołysania i łopatkę wzniesienia wziąłem od synów Izraela z ich ofiar pojednawczych i dałem je kapłanowi Aaronowi oraz jego synom od synów Izraela na mocy wiecznej ustawy.

Księga Kapłańska 7:35

To jest część z ofiar ogniowych PANA z powodu namaszczenia Aarona i jego synów od dnia, kiedy przyprowadził ich, aby pełnili służbę kapłańską dla PANA;

Księga Kapłańska 7:36

O którym PAN rozkazał, aby im dawano od synów Izraela w dniu, w którym ich namaścił, na mocy wiecznej ustawy dla ich pokoleń.

Księga Kapłańska 7:37

Takie jest prawo całopalenia, ofiary pokarmowej, ofiary za grzech, ofiary za przewinienie, ofiary poświęcenia i ofiary pojednawczej;

Księga Kapłańska 7:38

Które PAN nadał Mojżeszowi na górze Synaj w dniu, kiedy nakazał synom Izraela, aby składali swoje ofiary PANU na pustyni Synaj.