Ewangelia Łukasza 3:15 [komentarze]. „W sercach swych rozważali, czy też Jan może nie jest Chrystusem”

Ewangelia Łukasza 3:15 [komentarze]

Ewangelia Łukasza 3:15 [tłumaczenia]

Biblia Warszawska: Gdy zaś lud oczekiwał i wszyscy w sercach swych rozważali, czy też Jan może nie jest Chrystusem

Przekład Ekumeniczny: Gdy lud wyczekiwał z niepewnością i wszyscy snuli domysły w sercach, czy przypadkiem Jan nie jest Mesjaszem

Ewangelia Łukasza 3:15 [oryginał]

Nestle (1904): Προσδοκῶντος δὲ τοῦ λαοῦ καὶ διαλογιζομένων πάντων ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν περὶ τοῦ Ἰωάνου, μή ποτε αὐτὸς εἴη ὁ Χριστός,

Ewangelia Łukasza 3:15 [przekład dosłowny]

Ewangelia Łukasza 3:15 [komentarz]

„rozważali, czy też Jan może nie jest Chrystusem”

Większość przekładów podaje: „czy Jan nie jest Chrystusem”. Dla wielu chrześcijan takie tłumaczenie może być niezrozumiałe. Dość szybko tytuł „Mesjasz” przylgnął do Jeszui z Nazaretu, stając się de facto jego drugim imieniem. Jednak sam fragment ma dużo poważniejsze znaczenie, niż może się wydawać na pierwszy rzut oka.

Wraz z rozwojem doktryny, chrześcijaństwo redefiniowało pojęcie ,,mesjasz” do tego stopnia, że obecnie mówi się o wcieleniu Boga, który umarł za grzechy ludzi, mimo że sam Jezus pochwalił swego ucznia, gdy ten zidentyfikował go jako Mesjasza (Mateusza 16:16: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”). Czy zatem możemy sobie wyobrazić, że lud rzeczywiście zastanawiał się, że Jan jest Bogiem?

Jakkolwiek dokładna definicja słowa „Mesjasz” różniła się w zależności od okresu, to identyfikacja z Bogiem i wcielenie to dużo późniejsza interpretacja, stąd odpowiedź na powyższe pytanie musi być negatywna. Bywało, że same nadzieje mesjańskie bywały kwestionowane jako wymysł 1-wiecznego chrześcijaństwa, jednak „Easton Bible Dictionary” podsumowuje:

nie zaprzeczając różnorodności wierzeń i oczekiwań Żydów z I wieku, [zgromadzone] dowody […] wskazują na wzmożone i powszechne oczekiwanie na przyszłego króla z linii Dawida-Mesjasza.

Król z linii Dawida-Mesjasza – taki opis dobrze zostaje oddany przez Ew. Mateusza 1 i Ew. Łukasza 3, które wywodzą genealogię Jeszuy od króla Dawida, tym samym legitymizując Jego samoidentyfikację mesjańską.

Ewangelia Łukasza 3:15 [komentarze]