Spis treści
Psalm 2: Chrystus został zrodzony przed wszystkimi wiekami?
Czy Psalm 2:7 mówi, że Chrystus został zrodzony przed wszystkimi wiekami?
„Zrodzony przed wszystkimi wiekami…” – jednym ze źródeł takiej formuły jest Psalm 2:7, gdzie czytamy”
Ogłaszam więc postanowienie PANA! Powiedział do Mnie: Ty jesteś Moim Synem, dziś Ciebie zrodziłem. (Psalm 2:7; P. Ekumeniczny)
Kevin N. Giles w książce „The Eternal Generation of The Son” przyznaje, iż „prawdą jest, że Psalm 2:7 czytany krytycznie i historycznie nie mówi o wiecznym zrodzeniu Syna Bożego” (podkreślenie red.). Jak wiemy, Psalm 2 w swoim pierwotnym sensie odnosił się do króla Izraela.
Giles dodaje, że również nowotestamentowi autorzy nie widzieli w nim przedwiecznego zrodzenia.
„Podobnie [nie mówią o wiecznym zrodzeniu – red.] Dzieje Apostolskie 13:33, gdzie Paweł przyjmuje, że słowa Psalmu 2:7 wypełniają się przy zmartwychwstaniu Chrystusa, lub Hebrajczyków 1:5 i 5:5, którego autor rozumie, że słowa tego Psalmu wypełniają się w wywyższeniu Syna Bożego”.
Oto powyżej zacytowane fragmenty:
Dzieje 13:33: Bóg ją [Ewangelię] wypełnił wobec nas – ich potomków. Wskrzesił Jezusa , jak jest napisane w psalmie drugim: Ty jesteś moim Synem, Ja Ciebie dziś zrodziłem.
Hebrajczyków 1:5: Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek : Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem? I znowu: Ja będę mu Ojcem, a on będzie mi Synem?
Hebrajczyków 5:5: Tak i Chrystus sam siebie nie okrył chwałą, gdy stał się arcykapłanem , ale uczynił to Ten, który powiedział do Niego: Ty jesteś Moim Synem, dzisiaj Ja Ciebie zrodziłem.
Giles zauważa jednak, że Psalm 2:7 był interpretowany poza swoim oryginalnym kontekstem, czyli przez pryzmat chrystologiczny. Chrystus to nie tylko, zgodnie z oryginalnym kontekstem, „królewski syn, który panuje docześnie, ale Boży syn, który panuje wiecznie”. Zwróćmy jednak uwagę, że wieczne panowanie rozpoczyna się podczas jego życia na ziemi – zarówno wg. Listu do Hebrajczyków, jak i Dziejów Apostolskich.
To tyle, co mówi Biblia. Jednak ojcowie kościoła poszli krok dalej.
Justyn, Atanazy i inni ojcowie kościoła poszli tropem tych natchnionych autorów apostolskich, którzy odczytują Psalm 2:7 chrystologicznie, ale w odniesieniu do zrodzenia Syna. Argumentują, że kiedy mowa o historycznym królewskim synu, tekst ten mówi o doczesnym zrodzeniu, a zastosowany do Chrystusa, mówi o wiecznym zrodzeniu
– pisze Giles. Dla uczonego, który jest również duchownym anglikańskim, ponad 40 lat pracującym w parafii, to wystarczy, żeby uprawomocnić uświęconą przez tradycję interpretację tekstu. Ale widzimy, że ani Paweł, ani autor Listu do Hebrajczyków nie mieli na myśli zrodzenia przed wiekami. W ich przypadku wywyższenie Jezusa było związane ze zmartwychwstaniem, a nie rzekomą preegzystencją przed narodzinami. To kolejny przykład, kiedy ojcowie kościoła kładą akcenty w zupełnie innych miejscach niż autorzy Nowego Testamentu (zrodzenie przed wiekami vs zmartwychwstanie). W efekcie zrodziła się (niezamierzona gra słów) tradycja, która trwa długie wieki…
Kevin Giles, „The Eternal Generation of the Son. Maintaining Orthodoxy in Trinitarian Theology„
