Spis treści
Zobacz także: Plan czytania Biblii w rok
2 Księga Samuela 24:1
Wtedy znowu zapłonął gniew PANA przeciw Izraelowi, gdy szatan pobudził Dawida przeciwko nim, mówiąc: Idź, policz Izraela i Judę. 1
2 Księga Samuela 24:2
Król powiedział do Joaba, dowódcy wojska, który był z nim: Przebiegnij teraz wszystkie pokolenia Izraela od Dan aż do Beer-Szeby i policzcie lud, abym poznał jego liczbę.
2 Księga Samuela 24:3
Lecz Joab odpowiedział królowi: Niech PAN, twój Bóg, doda do ludu sto razy tyle, ile ich jest, i niech oczy mojego pana, króla, to zobaczą. Lecz czemu mój pan, król, żąda tego?
2 Księga Samuela 24:4
Słowo króla jednak przemogło Joaba i dowódców wojska. Joab i dowódcy wojska wyszli więc od króla, aby policzyć lud Izraela.
2 Księga Samuela 24:5
Przeprawili się przez Jordan i rozbili obóz przy Aroerze, po prawej stronie miasta, które leży w środku rzeki Gad i przy Jazer.
2 Księga Samuela 24:6
Następnie przybyli do Gileadu i do ziemi Dolnej Hadsy, a stamtąd przybyli do Dan-Jaan, potem skręcili do Sydonu.
2 Księga Samuela 24:7
Później przyszli do twierdzy Tyru i do wszystkich miast Chiwwitów i Kananejczyków, skąd udali się na południe Judy aż do Beer-Szeby.
2 Księga Samuela 24:8
A gdy obeszli całą ziemię, przybyli do Jerozolimy po upływie dziewięciu miesięcy i dwudziestu dni.
2 Księga Samuela 24:9
I Joab podał królowi liczbę spisanej ludności. A w Izraelu było osiemset tysięcy dzielnych wojowników dobywających miecz, mężczyzn Judy było zaś pięćset tysięcy 2.
2 Księga Samuela 24:10
A serce Dawida zadrżało po tym, jak obliczył lud. I Dawid powiedział do PANA: Bardzo zgrzeszyłem, że to uczyniłem. Lecz teraz, PANIE, proszę, zgładź nieprawość swego sługi, gdyż bardzo głupio postąpiłem.
2 Księga Samuela 24:11
A gdy Dawid wstał rano, oto słowo PANA doszło do proroka Gada, widzącego Dawida:
2 Księga Samuela 24:12
Idź i powiedz Dawidowi: Tak mówi PAN: Trzy rzeczy daję ci do wyboru, wybierz jedną z nich, abym ci ją uczynił.
2 Księga Samuela 24:13
Przyszedł więc Gad do Dawida, oznajmił mu i powiedział: Czy ma nastać siedem lat głodu w twojej ziemi, czy chcesz uciekać przez trzy miesiące przed swoimi wrogami, którzy będą cię ścigać, czy też w twojej ziemi ma być przez trzy dni zaraza? Zastanów się teraz i rozważ, co mam odpowiedzieć temu, który mnie posłał.
2 Księga Samuela 24:14
Dawid odpowiedział Gadowi: Jestem w udręce. Wpadnijmy raczej w rękę PANA, gdyż wielkie jest jego miłosierdzie. Niech nie wpadnę w rękę człowieka.
2 Księga Samuela 24:15
PAN zesłał więc na Izraela zarazę od rana do ustalonego czasu. Umarło z ludu od Dan do Beer-Szeby siedemdziesiąt tysięcy mężczyzn.
2 Księga Samuela 24:16
A gdy Anioł wyciągnął rękę nad Jerozolimą, aby ją zniszczyć, wtedy PAN użalił się nad tym nieszczęściem i powiedział do Anioła, który niszczył lud: Dosyć, powstrzymaj rękę. A Anioł PANA był przy klepisku Arawny Jebusyty.
2 Księga Samuela 24:17
I gdy Dawid ujrzał Anioła karzącego lud, powiedział do PANA: Oto ja zgrzeszyłem, ja źle postąpiłem. Lecz te owce cóż uczyniły? Proszę, niech twoja ręka obróci się na mnie i na dom mojego ojca.
2 Księga Samuela 24:18
Tego dnia przyszedł Gad do Dawida i powiedział mu: Idź, zbuduj PANU ołtarz na klepisku Arawny Jebusyty.
2 Księga Samuela 24:19
Dawid poszedł więc zgodnie ze słowem Gada, jak to PAN rozkazał.
2 Księga Samuela 24:20
Kiedy Arawna spojrzał, zobaczył króla i jego sługi zbliżających się do niego. I Arawna wyszedł, i pokłonił się królowi twarzą do ziemi.
2 Księga Samuela 24:21
Wtedy Arawna zapytał: Dlaczego mój pan, król, przyszedł do swego sługi? Dawid odpowiedział: Aby kupić od ciebie to klepisko i na nim zbudować PANU ołtarz, żeby plaga została powstrzymana wśród ludu.
2 Księga Samuela 24:22
Arawna powiedział do Dawida: Niech mój pan, król, weźmie i złoży to, co uzna za słuszne. Oto woły na całopalenie, a sprzęty młocarskie i jarzma wołów na drwa.
2 Księga Samuela 24:23
To wszystko jako król dawał Arawna królowi. I Arawna powiedział do króla: Niech PAN, twój Bóg, ma w tobie upodobanie.
2 Księga Samuela 24:24
2 Księga Samuela 24:25
I Dawid zbudował tam PANU ołtarz, i złożył całopalenia i ofiary pojednawcze. I PAN dał się ubłagać co do ziemi i plaga w Izraelu została powstrzymana.
przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska
więcej o Biblii Gdańskiej tutaj
Przypisy
- 2 Samuela 24:1: w tekście hebrajskim brak słowa „szatan”; porównaj np. z tłumaczeniem B. Poznańskiej: „Znowu rozpalił się gniew Jahwe przeciw Izraelowi i pobudził Dawida przeciw nim, mówiąc: Idź, policz Izraela i Judę!”; por. 1 Kronik 21:1, gdzie „szatan” (hebr. przeciwnik) „pobudził Dawida, aby policzył Izraela”.
- 2 Samuela 24:9: mimo że nie doszło jeszcze do podziału Królestwo południowe (Juda) i północne (Izrael), to już tu znajdujemy informację o oddzielnym zliczeniu wojowników; czy natchniony autor chciał zasugerować, że podział wziął się właśnie ze względów na umiłowanie wojny?
