Sen Jakuba w Betel Uczniowie w drodze do Emmaus
sen Jakuba (Rodzaju 28:11) „oczy ich były przesłonięte” (Łukasza 24:16)
Jakub przychodzi na miejsce (Rodzaju 28:11) uczniowie zbliżają się do wsi (Łukasza 24:28)
słońce już zaszło (Rodzaju 28:11) zbliżał się wieczór, „dzień się już nachylił” (Łukasza 24:29)
Jakub we śnie widzi drabinę sięgającą nieba. „aniołowie Boży wstępowali i zstępowali po niej” (Rodzaju 28:12) „Zobaczycie niebo otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego” (Jana 1:51)
Jakub budzi się ze snu (Rodzaju 28:16) Jezus tłumaczy uczniom Pismo (Łukasza 24:27)
Jakub nie wiedział, że na tym miejscu był JHWH (Rodzaju 28:16) uczniowie nie rozpoznają Jezusa (Łukasza 24:16)
Jakub stawia kamień jako znak i namaszcza go (Rodzaju 28:18) Jezus jest naszym Mesjaszem (Namaszczonym) (Łukasza 24:26) i kamieniem węgielnym (Łukasza 20:17)
Jakub prosi Boga o chleb do jedzenia (Rodzaju 28:20) Jezus daje chleb uczniom (Łukasza 24:30)
Reakcja Jakuba: „O, jak straszne jest to miejsce! Nie jest to nic innego, jak tylko dom Boży i brama niebios” (Rodzaju 28:17) Reakcja uczniów: „Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma?” (Łukasza 24:32)

Jakub otrzymuje również obietnicę, którą wcześniej Bóg dał Abrahamowi:

Potomstwo twoje będzie tak liczne jak proch ziemi i rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe.
I będą błogosławione w tobie i w twoim potomstwie wszystkie plemiona ziemi (Rodzaju 20:14)

Chrystus posyła uczniów, żeby głosili Ewangelię właśnie tym plemionom ziemi:

 I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.