Księga Hioba 26:7 [komentarze]

Księga Hioba 26:7

Księga Hioba 26:7: treść wersetu

Biblia Ewangeliczna: On rozciąga północne niebo nad pustką i ziemię zawiesza nad nicością.

Biblia Paulistów: On rozpostarł krainę północy nad pustką, ziemię zawiesił nad nicością.

 Uwspółcześniona Biblia Gdańska: Rozciągnął północ nad pustym miejscem i ziemię zawiesił na niczym.

Księga Hioba 26:7: komentarze

Czy Hiob miał dostęp do wiedzy na temat ziemi, niedostępnej dla ludzi w jego czasach?

Zdania w tej kwestii są podzielone. Wielu współczesnych komentatorów zbywa wyrażenie "ziemię zawiesza nad nicością" wzruszeniem ramion. Nie przekonuje ich fakt, że wiele starożytnych kultur akceptowało zupełnie inną kosmologię, według której ziemia była na czymś oparta. Wciąż nazywają stwierdzenie z Ks. Hioba nienaukowym, bo sam fakt zawieszenia ich zdaniem jest sprzeczny z teorią grawitacji. Należy jednak wziąć pod uwagę poetycki język księgi i oczywiste dostosowanie słów do grona odbiorców, którymi na przestrzeni wieków byli ludzie, którzy podobnie jak współcześni Hiobowi, nie mieli dostępu do wiedzy, która tak naprawdę została spopularyzowana stosunkowo niedawno. Dlatego język użyty przez autora musiał być na tyle uniwersalny, aby był rozumiany przez ponad 2000 lat (Ks. Hioba jest zwykle datowana na VII - IV w. p.n.e, choć zapewne wcześniej była znana w formie przekazów ustnych), a jednocześnie przekazywać informacje, które nie dezaktualizowałyby się równie szybko, jak mity ludów starożytnych. To, jak ponadczasowe było wyrażenie użyte przez Hioba, trafnie podsumował uczony Robert L. Alden w swoim komentarzu na temat wersetu Hioba 26:7 1:

Twierdzenie Hioba, że ziemia jest zawieszona niczym, jest zdumiewająco trafne i z pewnością obala zarzut, że pisarze biblijni utrzymywali, iż ziemia stoi na czymś innym.

Bibliografia

  1. Robert L. Alden, "The New American Commentary. Job", t. 11, 1993 r., s. 286 (wydanie elektroniczne)