Mówienie językami – czym jest w Biblii

Mówienie językami to fenomen, który obecnie jest popularny głównie za sprawą kościołów zielonoświątkowych. Obecnie kojarzony głównie z wypowiadaniem niezrozumiałych dźwięków, nie aspirujących do bycia prawdziwym językiem, który miałby być zrozumiały dla słuchaczy.

Mówienie językami należy rozpatrywać w kontekście, w jakim był używany, czyli I wiek, a nawet wcześniejsze wzmianki w Starym Testamencie. Jak zauważa jednak Edward A. Engelbrecht w swojej pracy „To Speak in a Tongue: The Old Testament and Early Rabbinic Background of a Pauline Expression”, „nie istnieją żadne konkretne źródła, które używają wyrażenia [„mówić językami”] do opisania niezrozumiałego, ekstatycznego mówienia przed Pawłem”.

„Mówienie językami” – semicki idiom

Nie oznacza to jednak, że samo mówienie językami było obce w kulturze, w której powstawało chrześcijaństwo. Engelbrecht zauważa, że samo wyrażenie „mówienie językami” pojawia się wielokrotnie w Starym Testamencie, zwojach znad Morza Martwego i literaturze rabinicznej. Na podstawie badania dostępnego korpusu tekstów Engelbrecht stwierdza, że mówienie językami to „popularny semicki idiom zaadaptowany przez Pawła”. W dostępnej literaturze oznaczał on nie ekstatyczny sposób mówienia, ale „mówienie w języku obcym”.

Podobnego zdania jest George Lamsa, badacz Biblii, rodowity mówca języka aramejskiego. W książce „Idiomy biblijne z kluczem do oryginalnej Ewangelii” tak wyjaśnia obietnicę daną uczniom przez Jezusa (Marka 16:17 – Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: (…) nowymi językami mówić będą„):

dokądkolwiek się udacie, nauczycie się języków obcych

Z kolei enigmatyczny zwrot „mówić językami aniołów” (1 Koryntian 13:1 – „Gdybym mówił językami ludzi i aniołów„) Lamsa wyjaśnia jako „mówić nie oszukując; samą prawdę”.

„Mówienie językami” w proroctwach

Paweł używa idiomu „mówić językami”, aby rozwiązać problemy w eklezji w Koryncie. Powołuje się przy tym na proroctwo z Izajasza 28:11 (porównaj: 1 Koryntian 14:21).

Tak! Bełkotliwą mową i obcym językiem będzie przemawiał do tego narodu (B. Pozn.)