Księga Hioba 14. O ulotności życia i nieuchronności śmierci

Księga Hioba 14: tekst

Odpowiedź Hioba: ulotność życia

Księga Hioba 14:1

Człowiek, urodzony przez kobietę, ma dni niewiele i ma pełno kłopotów;

Księga Hioba 14:2

Wyrasta jak kwiat i zostaje podcięty, znika jak cień i się nie ostaje.

Księga Hioba 14:3

A jednak na takiego otwierasz swoje oczy i wzywasz mnie przed siebie na sąd.

Księga Hioba 14:4

Któż może wydobyć czystego z nieczystego? Ani jeden.

Księga Hioba 14:5

Gdyż jego dni są ustalone, liczba jego miesięcy jest u ciebie; wyznaczyłeś mu kres, którego nie może przekroczyć.

Księga Hioba 14:6

Odstąp od niego, aby odpoczął, aż zakończy swój dzień jak najemnik.

Nieuchronność śmierci

Księga Hioba 14:7

Dla drzewa bowiem jest nadzieja, choć je wytną, że znowu odrośnie, że jego latorośl nie ustanie.

Księga Hioba 14:8

Choć jego korzeń zestarzeje się w ziemi i jego pień umrze w prochu;

Księga Hioba 14:9

To jednak gdy poczuje wodę, odrasta i rozpuszcza gałęzie jak sadzonka.

Księga Hioba 14:10

Ale człowiek umiera i marnieje; a gdy oddaje ducha, gdzie on jest?

Księga Hioba 14:11

Jak ubywa wód z morza i rzeka opada, i wysycha;

Księga Hioba 14:12

Tak jest z człowiekiem, gdy się położy i już nie wstanie; dopóki niebiosa będą trwać, nie ocknie się ani nie będzie obudzony ze swego snu.

Księga Hioba 14:13

Obyś mnie w grobie ukrył i schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał na mnie.

Księga Hioba 14:14

Gdy człowiek umrze, czy znowu ożyje? Przez wszystkie dni wyznaczonego mi czasu będę czekał, aż nadejdzie moja zmiana.

Księga Hioba 14:15

Zawołasz, a ja ci odpowiem; zatęsknisz za dziełem swoich rąk.

Księga Hioba 14:16

Teraz jednak liczysz moje kroki. Czy nie zważasz na mój grzech?

Księga Hioba 14:17

Mój występek jest zapieczętowany w woreczku, gromadzisz moje nieprawości.

Księga Hioba 14:18

Doprawdy, góra pada i rozsypuje się, i skała przesuwa się ze swego miejsca.

Księga Hioba 14:19

Wody wydrążają kamienie, ulewa podrywa to, co wyrośnie z prochu ziemi, a ty nadzieję człowieka obracasz wniwecz.

Księga Hioba 14:20

Stale pokonujesz go, a on odchodzi; zmieniasz jego oblicze i odprawiasz go.

Księga Hioba 14:21

Jego synowie darzeni są szacunkiem, lecz on o tym nie wie; żyją w pogardzie, lecz na to nie zważa.

Księga Hioba 14:22

Ale jego własne ciało odczuwa ból, a jego dusza w nim płacze.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska / więcej o Biblii Gdańskiej tutaj